چرا عزداري امام حسين در ميان ايرانيان بيشتر وبا شكوهتر از عربهاست كه هم زبان معصومين اند؟

ديني كه پيامبر ما حضرت محمد(ص) ارائه نمود مخصوص يك قوم و قبيله يا يك ملت خاص نيست، بلكه صراط مستقيمي است كه جهانيان را به سمت رستگاري هدايت مي‌كند و فرزندان رسول خدا و امامان ما شيعيان هم كساني بودند كه پرچم هدايت يك امت جهاني را عهده‌دار بودند.
بنابراين احساسي كه يك عرب نسبت به پيامبر و اهل بيت او ممكن است داشته باشد، با احساس يك غير عرب بسيار مشابه است، پس در اين زمينه گرايش به نژاد و اين‌كه فكر كنيم اعراب به خاطر نژادشان بايد نسبت به اهل بيت حساس‌تر باشند، چندان درست نيست. يكي از علل اين‌كه مي‌بينيم عزاداري كشورهاي عربي براي اهل بيت و خصوصاً امام حسين(ع) كمتر نمود دارد، بي‌توجهي دولت‌هاي عربي است نسبت به آئين تشيع و نقشي كه زنده نگه داشتن ياد اهل بيت پيامبر در تزكيه ي جامعه مي‌تواند داشته باشد؛ آنها به خاطر گرايش به غرب ماهيت اصلي اسلامي خود را از دست داده‌اند و در ميان كشورها، دولت ايران تنها دولت شيعي است كه به شكل كاملي نسبت به عزاداري حسيني و آرمانهاي اهل بيت اهتمام مي‌ورزد. مثلاً كشور عراق كه زماني پايگاه تشيع به حساب مي‌آمد، بعد از روي كار آمدن صدام حسين ماهيت خود را از دست داد و حكومت بعث در شهري مذهبي مثل كربلا مدارس علميه را از علماء و طلاب خالي نمود، در حالي كه قبل از آن هزاران روحاني داشت و با اين وجود همچنان مردم در ابراز ارادت نسبت به خاندان پيامبر كوشا هستند.
در كشور عربستان سعودي هم حكومت وهابي آنجا اجازه ي ساختن و زياد شدن مساجد شيعيان را نمي‌دهد و لذا شيعيان اماكني را با عنوان ملك شخصي مي‌سازند و در آن به اقامه عزا مي‌پردازند، ولي در اين بين كشورهاي اميرنشين، بحرين هم وجود دارد كه 80% مردم آن شيعه دوازده امامي هستند و حكومت آنجا روز تاسوعا و عاشورا راتعطيل رسمي اعلام مي‌كند.
در كشورهاي همسايه ايران اهل سنت در اكثريت هستند و شيعيان جمع كوچكي را تشكيل مي‌دهند وهمين امر مانع ظهور و بروز آنان مي‌گردد. كشور كويت تنها 40% شيعه دارد ولي يكصد حسينيه در آن ساخته شده است و بيشتر مجالس عزايي كه در آنجا برقرار مي‌شود، توسط كساني است كه تبعه كويت و عرب‌زبان هستند، در كشور عمان هم كه دو ميليون جمعيت دارد، تنها يكصد هزار شيعه وجود دارد و با اين وجود، در شهر تجاري «مطرح» 6 مسجد و 10 حسينيه وجود دارد در «مسقط» 3 مسجد و 3 حسينيه در شهر «لواء»  3 مسجد و 3 حسينيه و در شهر «بركه» 3 مسجد و 1 حسينيه و 4 حسينيه و 3 مسجد در شهر «مصفه» و 4 مسجد و 5 حسينيه در «خابوره» و 2 حسينيه و 2 مسجد در «صحم» وجود دارد علاوه بر اين نمونه‌هاي ديگري را نه تنها در كشورهاي عربي بلكه در اقصا نقاط جهان مي‌توان يافت كه شيعه در بدترين شرايط و به بهترين شكل به حراست از حريم اهل بيت پيامبر مي‌پردازد.[1]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. عاشورا در سرزمينهاي، نويسنده:عبدالكريم بي آزار شيرازي.
2. عزاداري سنتي شيعيان، نويسنده: سيد حسين معتمدي.

پي نوشت:
[1] معتمدي، سيد حسين، عزاداري سنتي شيعيان، اول، تابستان 79، ج2، ص821 تا انتهاي كتاب.