چرا وقتي مهدي ظهور مي کند با يهوديان و مسيحيان از در صلح و آشتي در مي آيد و عرب ها و قريش را به قتل مي رساند؟! آيا محمد از قريش و عرب نيست و هم چنين طبق گفته خودتان آيا ائمه چنين نيستند؟! يعني از عرب نيستند؟

از اوضاع عمومي زمان ظهور، مي توان پيش بيني کرد که وقتي مهدي (عج) ظاهر شد و حقايق اسلام را به گوش مردم جهان رسانيد و برنامه انقلابي و اصلاحي اسلام را به آن ها عرضه داشت هر کسي که دست ياري به او داد و اسلام را پذيرفت از کشته شدن نجات مي يابد و هر کسي که سرپيچي کرد به دست اجرا کننده حق يعني مهدي موعود (عج) هلاک مي شود.[1] ازحضرت ابو الحسن ـ عليه السلام ـ در تفسير آيه (و له اسلم من في السموات و الارض طوعا و کرها و اليه يرجعون)نقل شده که فرمود: اين آيه در شأن قائم ما نازل شده است وقتي آن جناب ظاهر شده دين اسلام را بر يهود و نصاري و صابئين و کفار شرق و غرب و… از مردم هر قوم و مذهبي عرضه مي دارد پس هر کس با ميل و اختيار اسلام بياورد به نماز و زکات و ساير واجبات امرش مي کند و هر کس از قبول اسلام خود داري ورزد گردنش را مي زند تا اين که در شرق و غرب زمين، کسي جز خدا پرست واقعي باقي نماند.[2] بر اين اساس رفتارهاي امام مهدي (عج) متأثر از تعصبات قومي و نژادي نخواهد بود. صرف نظر از نکته پيش گفته به سوال مورد نظر شما در دو سطح متفاوت مي توان پاسخ داد:
 اساساً ادعاي شما را قبول نداريم چون رواياتي که اقدامات تند و قاطعانه امام مهدي(عج) با دشمنان را مطرح کرده اند، دو دسته اند.
الف- رواياتي که مطلقند و هيچ اشاره اي نسبت به اختصاص به جامعه مسلمين در آن ها وجود ندارد. بلکه ظاهرش عام است و شامل تمام مردم مي شود.
ب- اخباري که در آن ها از برخي گروه ها نام برده شده مثل قريش و عرب وفرقه بتريه و غيره، از اين گروه ها بتريه طبق فرض منحرفند و مستحق قتل اما نسبت به ساير گروه ها اين ها عناويني هستند غير ديني که در هر کدام از آن ها مسلمان (با مذاهب متفاوت) و غير مسلمان (با دين هاي متفاوت) به نسبت هاي متفاوت يافت مي شود. ذکر اسامي اين گروه ها به معني عدم شمول قتل نسبت به ديگر گروه ها نيست زيرا سطح فکري و فرهنگي مردم عصر صدور اين روايات ظرفيت فراگيري آن را نداشته است.[3]البته اگر از مورد اول تنزل کنيم و بپذيريم که ظاهر روايت اين است که کثرت قتل مخصوص مسلمين است.
اين، امر بعيد و دور از ذهن نيست و علل مختلفي مي توان براي تفاوت رفتار امام عصر (عج) با مسلمين و غير مسلمين بر شمرد که يکي از مهم ترين آن ها اين است که:
دليل و جهت حقانيت دين اسلام براي مسلمانان در محدوده وسيعي آشکار و واضح است به خلاف غير مسلمان که چنين وضوحي براي همه و در سطح واحدي فراهم نشده است وجود اين ويژگي در مسلمانان اقتضاء مي کند که مسلمانان از بالاترين رتبه هاي ايمان و اخلاص برخوردار باشند و مسلماناني که اين گونه نباشند بزودي يا در دراز مدت در امر رهبري و نيز اجراي تئوري عدالت کامل، در سرزمين خود و سراسر گيتي اخلال ايجاد مي کنند و اين با هدف بلند امام عصر (عج) منافات دارد.[4]بنابر مطالبي که ذکر شد نتيجه مي گيريم که حضرت وقتي ظهور مي کند بر اساس عدالت رفتار مي کند و همه را به حق و عدالت دعوت مي کند و عکس العمل ايشان نسبت به مردم بر اساس عکس العملي است که آنها نشان مي دهند هر کس دعوت ايشان را پذيرفت نجات مي يابد و هر کسي دعوت را نپذيرفت هلاک مي شود.[5] 
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1ـ داد گستر جهان.
2ـ عصر زندگي.
3ـ حکومت جهاني حضرت مهدي (عج) .
4ـ يکصد پرسش و پاسخ در مورد امام زمان (عج).
 
پي نوشت ها:
[1]. دادگستر جهان، ص297.
[2]. دادگستر جهان، 294.
[3]. تاريخ مابعد الظهور، ص402.
[4]. همان، ص403.
[5]. تاريخ ما بعد الظهور، ص404.