در كلاب هاوس شما میتوانید حرافی كنید و از سیاست، حقوق بشر و مناسبات درهم تنیدهی اجتماعی و اقتصادی ساعتها حرف بزنید، بدون اینكه امكان قابل توجهی برای به چالش كشیده شدن به دیگران داده شود.
در كلاب هاوس امكان گفتگو و ایجاد روابط دو سویهی غیرسلسهمراتبی ممكن نیست. شما میتوانید به دیگران گوش دهید و تنها در صورت داشتن مجوز حرف بزنید. این ایراد آنجا بیشتر مشكل ساز میشود كه روابط محفلی به سرعت به منطق اصلی كاربران تبدیل شود. كلاب هاوس دشمن حافظه عمومی است. شما در آنجا دیگر نمی توانید مخاطب را به گذشته ارجاع دهید و مسئولیت پذیری راوی و سخنران را به او گوشزد كنید.
این اپلیكیشن بر خلاف توییتر و فیسبوک، نگاه از بالا به پایین به مخاطب دارد. یعنی اظهارنظر مخاطب و حضور غیرمنفعلانهی او مستلزم ارادهی دیگری است. وضعیتی كه در تقابل اشكار با منطق رسانههای جدید و شبكههای اجتماعی قرار دارد. در تقابلی شدید با آنچه «قیام مخاطبان» مینامند.
فردیت در كلاب هاوس بی معنی است. شما یا به مدد «سرمایهی اجتماعی و فرهنگی» و امتیازات مبهمی كه دارید و یا به دلیل تعلق به محافلی از این دست، میتوانید متكلم و در كانون «گفتگوها» باشید، یا باید به انبوهی از مخاطبانی بپیوندید كه قرار است به اعدادی برای افزایش مخاطبان گروه اول تبدیل شوند. منتقدان، نویسندگان منزوی و مخاطبان پیگیر اوضاع اجتماعی و سیاسی باید «دستشان را بالا بگیرند» تا دیگران به آنها اجازه حرف زدن بدهند.
كلاب هاوس به مسئولان این امكان را میدهد كه از یك طرف بدون مواجه با منتقدان جدی با «مخاطبان خاص» خود گفتگو كنند و از طرف دیگر ژست تعامل و حضور در میان «مردم» را بگیرند.
رسانه مکتوبات