روزی پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ نماز می‌خواند، شنید كه مردی بادیه نشین می‌گوید: اللّهم ارحمنی ومحمداً و لا تَرحَمْ مَعنا احداً:
«خدایا تنها من و محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ را مشمول رحمت خود كن و هیچ كس غیر از ما را مشمول این رحمت مكن.»
پس از آن كه نماز پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ تمام شد، آن حضرت به او فرمود: لقد تحجّرت واسِعاً.
تو یك موضوع وسیع را محدود ساختی، ‌و جنبه اختصاص به آن دادی.
یعنی: هیچ گاه چنین دعا مكن، چرا كه رحمت خدا، وسیع است و اختصاص به من و تو ندارد.
دلا برخیز و پائی بر بساط خود نمائی زن برندی سر بر آر، آتش درین زهد ریائی زن
بیفكن آنچه در سرداری و پای اندرین ره نه گدائی كن درین درگاه و كوس پادشاهی زن
بمردی وارهان خود را ازین بیگانگان بگسل به شهر آشنایی آ صدای آشنایی زن
منبع: اندیشه قم /س