چه سخنانى از اهل بيت ^ درباره نهى از غلوّ نقل شده است؟

از اميرمومنان × نقل شده که حضرت فرموده است: «ايّاکم والغلوّ فينا، قولوا انّا عبيد مربوبون، وقولوا في فضلنا ماشئتم»(1)؛ ( مبادا درباره ما غلوّ کنيد، بلکه بگوييد ما بنده و پرورده خداييم، در اين صورت هر چه درباره فضيلت ما مى خواهيد بگوييد).
همچنين حضرت مى فرمايد: «لا تتجاوزوا بنا العبودية ثمّ قولوا ما شئتم و لا تغلوُا و ايّاکم و الغلوّ کغلوّ النصارى فانى برىءٌ من الغالين» «از حدّ بندگى ما را بالاتر نبريد آنگاه هر چه خواستيد درباره ما بگوييد ولى غلوّ نکنيد. همانند مسيحيان که (درباره عيسى بن مريم) غلوّ کردند، بدرستيکه من از کسانى که غلوّ کنند بيزارم».(2)
و نيز حضرت فرمودند: «الکُفر على اربع دعائم: على الفسق و الغلوّ و الشکّ و الشُّبهة»(3)؛ «کفر بر چهار پايه استوار است: برفسق و غلوّ و شک و شبهه».
از صالح بن سهل نقل شده که گفت: من همواره درباره امام صادق × آنچه را که اهل غلوّ درباره ايشان مى گفتند قائل بودم تا اينکه روزى امام صادق × به من نگاهى کردند و فرمودند: «وَيْحَکَ يا صالح! انا والله عبيدٌ مخلوقون لنا ربٌّ نعبده و انْ لم نعبده عَذَّبنا»(4) «واى بر تو اى صالح! بخدا سوگند ما بندگان، مخلوق خداييم که براى ما پروردگارى است که او را پرستش مى کنيم و اگر دست از پرستش او برداريم ما را دچار عذاب خود خواهد کرد».
و نيز حضرت مى فرمايد: «اجعل لنا ربّاً نووب اليه وقولوا فينا ما شئتم»(5)؛ (براى ما پروردگارى قرار دهيد که بازگشت ما به سوى اوست، آنگاه هر چه درباره فضيلت ما مى خواهيد بگوييد).
و مى فرمايد : «اجعلونا مخلوقين وقولوا فينا ما شئتم فلن تبلغوا»؛ (ما را مخلوق خدا بدانيد و درباره (مناقب) ما هر چه مى خواهيد بگوييد که به نهايت آن نخواهيد رسيد).(6)