فرد مورد پرسش که این قول (یا مذل المؤمنین) منسوب به او است، سلیمان بن صرد خزاعی است. وی از بزرگان شیعه بوده و از فرامین امام علی (ع) هیچ گاه تخلف و سرپیچی نکرد. در ربیع الثانی سال 65 هجری قمری در سن 96 سالگی در قیامی که به خون خواهی امام حسین (ع) برپا شد، در منطقه «عین الورده» به شهادت رسید. چنان که ابن سعد، صاحب کتاب طبقات نقل می کند: زمانی که پیامبر اکرم (ص) از دنیا رفت، سلیمان بن صرد از مدینه حرکت کرد و وارد کوفه شد. وی در جنگ جمل و صفین در رکاب امام علی (ع) حضور داشت.
اما آن حرف و کلام زشت و ناپسند که به وی نسبت داده اند (یا مذل المؤمنین)، این نسبت دروغ و ناروا است؛ زیرا روایت ناقل این کلام، اولاً: ضعیف السند است و ثانیاً: این نسبت با شخیصت سلیمان بن صرد و شناختش از وضع مسلمانان، وضعیت عراق و لشکر امام حسن (ع) سازگاری ندارد؛ چرا که وی در لشکر امام علی (ع) در صفین حضور داشت و به اوضاع و احوال تغییراتی که در سپاه امام علی (ع) اتفاق افتاد، آگاهی داشت. آن گونه که صاحب کتاب اعیان الشیعة نقل می کند:
سلیمان بعد از جنگ صفین خدمت امام (ع) آمد – بعد از آن که حضرت به معاویه نامه نوشت – در حالی که صورتش از ضربه شمشیر مجروح بود، زمانی که علی (ع) به چهره اش نگاه انداخت، این آیه را تلاوت کرد: از مؤمنان مردانى هستند که به پیمانى که با خدا بسته بودند وفا کردند. بعضى بر سر پیمان خویش جان باختند و بعضى چشم به راهند و هیچ پیمان خود دگرگون نکردهاند. و فرمود: تو از منتظران و از کسانی هستی که مصداق این آیه هستی. پس سلیمان گفت ای امیرمؤمنان اگر اعوان و انصاری می یافتم هرگز نمی گذاشتم این نامه نوشته شود.