چگونگي بر داشتن «حي علي خيرالعمل» در اذان و دليل عدم جواز متعه حج و صيغه موقّت از ديدگاه اهل تسنن چيست؟

1- خليفه دوم منع کرد از سه چيز: متعه نساء، متعه حج و حي علي خير العمل[1] و اضافه کرد «الصلوة خير من النوم» را در اذان صبح.[2] 2- متعه حج را الان اهل سنت قبول دارند و تنها متعه نساء را مستند به بيان خليفه دوم نمي پذيرند.
متعه النساء در آيه 24 سوره نساء آمده است: ﴿فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلَا جُنَاحَ عَلَيْکُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِيمًا حَکِيمًا﴾؛ «و زناني را که مُتعه کرده‌ايد، مَهرشان را به عنوان فريضه‌اي به آنان بدهيد، و بر شما گناهي نيست که پس از (تعيين مبلغ) مقرّر، با يکديگر توافق کنيد (که مدت عقد يا مَهر را کم يا زياد کنيد)؛ مسلماً خداوند داناي حکيم است».[3] در صحيح بخاري، جلد 6، صفحه 37، در تفسير آيه 196 سوره بقره آمده است: عمران بن حصين گفت که آيه متعه نازل شد در کتاب خداوند و ما با پيامبر | به آن عمل مي کرديم و قرآن آن را تحريم نکرد و پيامبر | تا زمان حيات خود از آن نهي نکرد و مردي نظر خود را به آن چه خواست گفت (که مقصودش خليفه دوم است).
مقصود از متعه حج اين است که حاجي بعد از آن که عمره حج را بجا آورد از احرام خارج مي شود و محرمات به واسطه احرام بر او حلال مي شوند تا هنگامي که براي حج تمتع محرم مي شود. اين را خليفه دوم نهي کرد و مي گفت بايد تا آخر حج تمتع در احرام باقي بمانند. ولي امروز عجيب آن است که اهل سنت به اين نهي اعتناء نمي کنند و تا موعد حج در احرام باقي نمي مانند.