زیست شناسان معتقدند
که عمر طبیعی بشر 120 سال است یعنی اگر انسان در محیطی باشد که وسایل راحتی و آسایش
او فراهم باشد و اعصاب وی در معرض تحریکات و هیجانات خارجی قرار نگیرد و بهداشت را
مراعات کند براحتی می تواند 120 سال بلکه بیشتر عمر کند و نمونه های فراوانی از این
افراد وجود دارد از جمله:
1. کربلائی علیشاه
ایرانی 125 ساله، ایرانی (کیهان، شماره 6119)
2. آقای عباس طاهری
131 ساله، ایرانی (اطلاعات، شماره 10989)
3. آقای پیرحسین علوی
135 ساله، ایرانی (کیهان، شماره 6310)
4. شیرعلی اوف، 167
ساله، روسی (کیهان، شماره 5958، ساز و آواز، همان، ص 15، شگفتی در چیست، ص8)
5. هاتین نین 168 ساله
(همان)
6. هنری جانگیز 169
ساله، انگلیسی (همان)
7. لوئیز اتروسکو 175
ساله (همان)
8. تپس آبزیت 180
ساله، روسی (همان)
9. سیدعلی کوتاهی 185
ساله، ایرانی(همان)
یکی از عمده ترین عامل
کوتاهی عمر موسیقی و ترانه های مبتذل است که بر اثر هیجان های روحی و آسیب رساندن
به مغز و ایجاد حزنهای غیرمعمولی عمر انسان را به زیر شصت سال تقلیل می دهد. برای
اثبات مسئله آماری از عمر موسیقی دانان بزرگ ارائه می شود:
نام تاریخ تولد تاریخ
وفات طول عمر
1. جیووانی باتیستا
پرگولزی 1710م 1736م 26 سال
2. فرانسس پیتر
شوبرت 1767م 1797م 30
3.
بلینی 1801م
1835م 34
4. ارنست
شوسون 1855م 1890م
35
5. ولنگانک آمادتوس
موتسارت 1756م 1791م 35
6. موکار
سیمی 1604م
1674م 36
7. ژرژ
بیزه 1838م
1875م 37
8. هنری
پرسل 1658م
1695م 39
9. فردریک
شوپن 1810م 1849م
39
10. جرج
گرشوین 1898م 1937م
39
11.
نیکلایی 1810م
1849م 39
12. کارل ماریافن
وبر 1876م 1916م 40
13. موریس
ژوبر 1900م 1940م
40
14. موس
کورسکی 1839م 1881م
42
15.
هرولد 1791م 1833م
42
16. اسکر
یابین 1872م
1915م 43
17. گئورگ
گبل 1709م 1753م
44
18. توماس
مورله 1557م 1602م
45
19. حبیب
سماعه 1280ه.ق 1325ه.ق
45
20. روبرت
شوکان 1810م 1856م
46
(برای آمار بیشتر ر.ک
ساز و آواز، همان، ص16-20)
و … بالاترین عمر را
قمرالملوک وزیری داشته (1284-1338ه.ش) که 54 ساله بوده و از آن بیشتر
خالقی(1285-1344ه.ش) که 59 سال عمر کرده است.
جالب اینکه اکثر به
بیماریهای متعددی که ریشه در موسیقی داشته مبتلا شده و با وضع زننده از دنیا رفته
اند. به عنوان نمونه می توان اشاره کرد به «روبرت شومان آلمانی» متولد 1810م این
موسیقی دان که از 18 سالگی به تحصیل موسیقی پرداخته بود بر اثر افراط و تفریط در
تعلیم و تعلم موسیقی و اشتغال بیش از اندازه گرفتار بیماری هایی عصبی شده و وضع
مزاجی اش مختل شد، در سال 1852م بیماری اش شدت گرفت و قدرت تکلم را از دست داد و
سرانجام قوه سامعه او نیز مختل شد و با این وضع فلاکت بار در 29 ژوئیه 1856م یعنی
در سن 46 سالگی درگذشت.(ساز و آواز، همان، ر.ک فرهنگ دانش و هنر، حرف «ر»)
همین طور «ماریا
لیبران» زن خواننده معروفی که از شنیدن آواز او مستمعان بیهوش می شوند در سال 1835
م در سن 27 سالگی هنگام خواندن موسیقی ناگهان بیهوش می شود و با سکته قلبی در مقابل
چشمان تماشاچیان جان می دهد. (همان، ص45)
موریس راول
(1875-1937م) که از دوران کودکی علاقه وافری به موسیقی داشت در سال 1933م به
اختلالات عصبی گرفتار شد و با شدت یافتن آن رابطه او با دنیای خارج قطع و سرانجام
در سال 1937م با وضع دلخراش از دنیا رفت. (همان، ص22)
همچنین طور «ریشارد
واگنر»، «شوپن»، «نیچه»، «شومان»، «یوهان»، «تبهون»، «مندلس»، «باخ» و … جزو آن
دسته از موسیقی دانانی هستند که با عمر کوتاه و بر اثر ابتلا به بیماری های عصبی و
روانی و … از دنیا رفته اند.(همان، ص22-23)
به همین جهت امام
صادق(ع) فرمود: «بَیتُ الغِناءِ لاتُؤمَن فیه الفُجعَه وَ لاتُجابُ فیه الدّعوَهُ
وَ لایَدخلُه؛ خانه ای که در آن غنا (موسیقی) باشد از بلای ناگهانی(همچون سکته و
…) در امان نیست و دعا در آن مستجاب نمی شود و ملائکه (نیز) در آن داخل نمی
گردد».(کافی، کلینی، ج6، باب الغناء)
در نتیجه می توان گفت
یکی از عمده ترین عوامل کوتاهی عمر افرادی که مبتلا به استماع موسیقی و ترانه هستند
همین استماع موسیقی است، شاهد زنده آن کوتاهی عمر اکثریت قاطع موسیقیدانان و
نوازندگان است که حداکثر عمر آنها از 59 سال نگذشته و حداقل آن 27 سال است.