در قرن اول اسلام، اثری از گرایشهای صوفیگری در محیط اسلامی دیده نمی شود. از قرن دوم که اسلام گسترش زیادی پیدا کرد و به دنبال آن علوم و تمدنهای بیگانه از طریق ترجمه به محیطهای اسلامی راه یافت، مترجمین که خود دارای گرایشهای خاصی بودند، در انتقال تصوف به محیطهای اسلامی سهم فراوانی داشتند. اصولاً در این قرن (قرن دوم هجری) و آغاز قرن سوم که «بنی عباس» سخت بر نشر علوم دیگران، و ترجمة آنها به زبان عربی تلاش می کردند، بازار مذاهب و فرقه های گونان رونق گرفت و از جمله، مسلک تصوف تدریجاً در میان مسلمین نفوذ پیدا کرد. جلوه حق، حضرت آیت الله مکارم شیرازی