ھنگامی که حضرت آدم(ع) از بھشت رانده شد، چند سال جدا از حوا(ع) زندگی می کرد و سرگردان بود؟

درباره نزول و هبوط حضرت آدم و حوا(ع) و جدایی آن دو از هم، روایات مختلفی وجود دارد. دو حدیثی که بیان می‌شود به زمان این جدایی اشاره دارد.
1. در روایت اول چنین آمده است: «إِنَّ اللَّهَ أَهْبَطَ آدَمَ بِالْهِنْدِ وَ أَهْبَطَ حَوَّاءَ بجُدَّة… فَمَکَثَ آدَمُ بِالْهِنْدِ مِائَةَ سَنَة…»؛[1] خدا آدم را در سرزمین هند و حوا را در منطقه جدّه[2] فرود آورد… آدم به مدت صد سال در هند به‌ سر برد.
2. روایت دیگر می‌گوید: «إن الله حین أهبط آدم إلى الأرض أمره أن یحرث بیده… فلبث یجأر و یبکی على الجنة مائتی سنة…»؛[3] وقتی خدا حضرت آدم را به زمین فرستاد، به او دستور داد که با دست خویش به کشت و کار بپردازد… او دویست سال به ناراحتی و گریه به خاطر دوری از بهشت سپری کرد.

---