یوم الجمع

(یوم الجمع) روزی است که پیشینیان و پسینیان در آن گرد می آیند: «قُل إنّ الأوّلین و الاخرین لَمجموعوُن إلی میقات یومٍ معلوم» واقعه/49ـ50 ؛ و نزد حق تعالی حاضر می شوند: «فکیف إذا جمعناهم لیوم لا ریْب فیه و وفیت کلُّ نفس ما کسبتْ و هم لا یُظلمون» آل عمران/25 ؛ [چگونه خواهد بود حال آنان هنگامی که آنان را جمع آوریم در روزی که بدون شک است و به هر کس هر آنچه اندوخته است پرداخت کامل شود و پاداش کردارشان بدون هیچ ستمی پرداخت می گردد]: «یوم یجمعکم لیوم الجمع ذلک یوم التّغابن …» تغابن/9 ؛ [روزی که خداوند همة شما را بر عرصة قیامت گرد می آورد، آن روز، روز غبن و ظهور غرامت و خسارات و نیز پشیمانی بدکاران است و هر که به خدا ایمان آرد و نیکوکار شود خدا گناهش بپوشد و در باغ های بهشتی که زیر درختانش نهرها جاری است داخل گرداند.آیة الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن ج 4 (معاد در قرآن)