یکی از نام های روز قیامت «یوم الحسرت» است. چه کسانی در روز قیامت حسرت می خورند؟

روز حسرت «یوم الحسرة» روزی است که انسان بر گذشتة خود افسوس می خورد و از کردار خویش سخت پشیمان می شود. قرآن در این باره می فرماید: «و إنّه لحسرةٌ علی الکفرین» (حاقّة/50) . راغب درباره حسرت می گوید: «الحسرة الغمّ علی ما فاته و النّدم علیه کأنّه انحسر (نکشف) عنه الجهل الّذی حمله علی ما ارتکبه»(مفردات راغب، «ح س ر») . انسان در روز قیامت می گوید: «یحسرتی علی ما فرّطتُ فی جَنب الله»(زمر/56) ؛ [واحسرتا وای بر من که جانب امر خدا را فروگذاشتم و در حق خود ستم و کوتاهی کردم]. این مضمون در آیات فراوان بازگو شده است. از جمله: «قد خسر الّذین کذّبوا بلقاء الله حتّی إذا جاءتهم السّاعة بغتةً قالوا یحسرتَنا علی ما فرّطنا فیها و هم یحملون أوزارَهم علی ظهورهم ألا ساءَ ما یزرون»انعام/31؛ [آنان که لقاء الله را تکذیب کردند البته زیان کار شدند. پس آنگاه که ساعت قیامت ناگهان آنان را فرارسد، گویند: وای بر ما که آسایش و سعادت این روز را از دست دادیم. پس بار گناهان خویش را بر پشت گیرند. آری بد بار گرانی بر دوش می گیرند.] خدای سبحان در قیامت به آنان خواهد نمود که کردار و اعمالشان مایة حسرت آنان است و از دوزخ خارج نتوانند شد: «کذلک یُریهم الله أعملَهم حَسَرت علیهم و ما هم بخرجین من النّار»بقره/167.

آن روز پشیمانی و حسرت نکند سود آن      را که نشـد بر بدی امروز پشـیمان

اندوه و اسـف سود نبخشد به قیامت آن      را که نبرده ست زجان توشة ایمان

از این رو خداوند می فرماید: «و أنذِرهم یومَ الحسرة»(مریم/39)؛ [اینان را از روز حسرت بیم ده]، روزی که همگان افسوس دارند؛ بدکرداران برای بدکرداری، نیک کرداران و خوبان برای این که آن گونه که باید از خوبی ها بهره نجستند؛ در حالی که می توانستند از امکانات دنیوی و مادی بهره شایان اخروی بگیرند، ولی نگرفتند.

آیة الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن ج 4 (معاد در قرآن) به نقل از سایت تبیان