در این مورد، نیاز به اجازه است. یک ضرب المثل مى گوید: خوردن دارد، ولى بردن ندارد . ما باید به همان حدّ و اندازه اى که قرآن اجازه داده، اکتفا کنیم. چون در آیه اجازه داده است که انسان از خانه هاى بستگان نزدیک و بعضى از دوستان و مانند آنها – که مجموعا یازده مورد مى شود – غذا بخورد، و در آیه اجازه گرفتن از آنها شرط نشده بود، و مسلما مشروط به اجازه نیست چون با وجود اجازه از غذاى هر کس مى توان خورد و این یازده گروه خصوصیتى ندارد. ولی غذا خوردن به مقدار نیاز، خالى از اسراف و تبذیر.