۱۳۹۶/۱۰/۰۶
–
۸۸۳ بازدید
من موقع خواندن قرآن انگشتم را روی خط وکلمات قران می گذارم و با لذت می خوانم احساس می کنم این طوری بهتر می فهم. اما اخیرا در جلسات قرآنی می گویند دست گذاشتن روی کلمات قرآن اثر سویی دارد و باعث درد دست و غیره می شود! لطفا راهنمایی بفرمایید.
با وضو و طهارت اشکال ندارد، البته عرفی بهتر است از ابزارهای اشاره استفاده کرد.در ادامه به مطالب زیر توجه کنید.خداوند می فرماید:اِنَّهُ لَقُرآنٌ کَریمٌ * فی کِتابٍ مَکنُونٍ *لا یَمَسُّهُ اِلّا المُطَهَّرُون *که آن، قرآن ارجمندی است * که در کتاب محفوظی جای دارد * و جز پاکان نمیتوانند به آن دست زنند (و دست یابند) (واقعه آیات 77 الی 79)
قرآن کلامی است پاک که در صحیفههایی پاک توسط روحی پاک و مقدس از جانب خداوند قدّوس، بر قلب پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شده است. بدون شک برای درک معانی والای این کتاب باید آداب و دستوراتی را رعایت نمود. از آن جمله، اینکه هنگام مسّ آیات این کتاب نورانی باید با طهارت و پاک بود چرا که به فرموده قرآن «جز پاکان آنرا مس نمینمایند» از این رو در این نوشتار با پارهای از احکامِ مسِّ قرآن آشنا میشویم.
1) رساندن جایی از بدن به خطّ قرآن برای کسی که وضو ندارد، حرام است. ولی اگر قرآن را به زبانِ فارسی یا زبان دیگری ترجمه کنند، مسّ آن اشکال ندارد.
توضیح: البته درصورتیکه در ترجمه آیات اسم خداوند متعال یا اسمهای متبرک دیگری که برای مس نمودن آنها احتیاج به طهارت است نباشد.
2) در حرمتِ مسِّ آیاتِ قرآنی برای کسیکه وضو ندارد، فرقی بین اعضای ظاهری مانند انگشتان دست و اعضایی مانند زبان و دندان نیست، امّا در موردِ “مو”، بین مراجع اختلافِ نظر وجود دارد.
3) جلوگیری بچه و یا دیوانه از مس قرآن واجب نیست ولی اگر مسّ نمودن آیات توسّط بچه و دیوانه باعث بیاحترامی به قرآن میشود، باید از آن جلوگیری نمود.
توضیح: باتوجه به اینکه کودکان نابالغ مکلّف به رعایت احکام نیستند، هنگام تماس آنها با آیات قرآن به ویژه هنگام آموزش قرآن وضوگرفتن بر آنها واجب نیست . ولی در عین حال شایسته است آنها را به گرفتن وضو و رعایت ادب قرآن سفارش نمود.
4) چنانچه برای آب کشیدن قرآنی که نجس شده و یا در محلی که باقی ماندن قرآن در آن اهانت به قرآن است نیاز به مس قرآن آیات باشد باید وضو گرفت، امّا چنانچه معطّل شدن برایِ وضو بیاحترامی به قرآن باشد باید بدون وضو آب کشید.
5) اگر کلمههایِ قرآنی بهگونهای نوشته شود که در زیر صفحه کاغذی یا فلزی ایجاد برجستگی مستقیم یا معکوس نماید چنانچه برجستگیها خوانا باشند، مسّ آنها بدون طهارت حرام است.6
6) یکی از پنج چیزی که بر جُنب حرام است، رساندن جایی از بدن به خط قرآن یا به اسم خداوند است و همچنین اسامی معصومین علیهم السَّلام هم بنابر احتیاط واجب (به نظر برخی از مراجع دیگر بنابر احتیاط مستحب) حکم اسم خداوند را دارند.
7) در صورتیکه بین خطوط قرآن لایه نازکی از شیشه، نایلن و یا امثال آن فاصله شود تماس با آن جایزاست.
8) کسی که اسماء جلاله یا آیاتی از قرآن را بر روی بدن خالکوبی نموده، با این شرط که خالکوبی زیر پوست باشد، مسّ آن بدونِ وضو مانعی ندارد.
9) برای افرادی که وضو ندارند تماس با جلد و حاشیه و فاصله بین خطوطِ قرآن ، همچنین همراه داشتن آن مکروه است.
10) گرفتن وضو برای تلاوت و همچنین، کتابت و نگارش آیات قرآن و نیز مس حواشی و فاصله بین خطوط و همراه داشتن قرآن مستحب است.
اشاره :
با توجه به اینکه در برخی از متون فقهی که از عالمان بزرگ شیعه در دههها و قرون گذشته به یادگار مانده مواردی از احکام ذکر شده که در رسالههای توضیح المسائل فعلی به چشم نمیخورد به برخی از آنها اشاره میشود:
1. در حرمتِ مسِّ آیات قرآنی برای کسیکه وضو ندارد فرقی بین مسِّ آیه و کلمه، بلکه یک حرف از آن نمیباشد، اگرچه خوانده هم نشود مانند (الف) در (قالوا).
2. در حرمت تماس با آیات برای فردی که وضو ندارد فرقی میان انواع خط ، حتی خطوطی که دیگر مورد استفاده نیست مانند خط کوفی نیست.
3. درباره مس کلماتی که مشترک بین قرآن و غیر آن هست مثلاً کلمه بنی اسرائیل و… چنانچه قصد نویسنده از نوشتن این کلمات نگارش قرآن باشد، بدون وضو نمیتوان به این کلمات دست زد ولی اگر آنرا به نیت کلمات قرآنی ننویسد میتوان بدون وضو آن را مس نمود.
4. خوردن غذایی که در آن آیات قرآن و یا اسماء متبرکه نوشته شده برای فرد بی وضو جایز نیست.
برداشت از سایت تبیان
قرآن کلامی است پاک که در صحیفههایی پاک توسط روحی پاک و مقدس از جانب خداوند قدّوس، بر قلب پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شده است. بدون شک برای درک معانی والای این کتاب باید آداب و دستوراتی را رعایت نمود. از آن جمله، اینکه هنگام مسّ آیات این کتاب نورانی باید با طهارت و پاک بود چرا که به فرموده قرآن «جز پاکان آنرا مس نمینمایند» از این رو در این نوشتار با پارهای از احکامِ مسِّ قرآن آشنا میشویم.
1) رساندن جایی از بدن به خطّ قرآن برای کسی که وضو ندارد، حرام است. ولی اگر قرآن را به زبانِ فارسی یا زبان دیگری ترجمه کنند، مسّ آن اشکال ندارد.
توضیح: البته درصورتیکه در ترجمه آیات اسم خداوند متعال یا اسمهای متبرک دیگری که برای مس نمودن آنها احتیاج به طهارت است نباشد.
2) در حرمتِ مسِّ آیاتِ قرآنی برای کسیکه وضو ندارد، فرقی بین اعضای ظاهری مانند انگشتان دست و اعضایی مانند زبان و دندان نیست، امّا در موردِ “مو”، بین مراجع اختلافِ نظر وجود دارد.
3) جلوگیری بچه و یا دیوانه از مس قرآن واجب نیست ولی اگر مسّ نمودن آیات توسّط بچه و دیوانه باعث بیاحترامی به قرآن میشود، باید از آن جلوگیری نمود.
توضیح: باتوجه به اینکه کودکان نابالغ مکلّف به رعایت احکام نیستند، هنگام تماس آنها با آیات قرآن به ویژه هنگام آموزش قرآن وضوگرفتن بر آنها واجب نیست . ولی در عین حال شایسته است آنها را به گرفتن وضو و رعایت ادب قرآن سفارش نمود.
4) چنانچه برای آب کشیدن قرآنی که نجس شده و یا در محلی که باقی ماندن قرآن در آن اهانت به قرآن است نیاز به مس قرآن آیات باشد باید وضو گرفت، امّا چنانچه معطّل شدن برایِ وضو بیاحترامی به قرآن باشد باید بدون وضو آب کشید.
5) اگر کلمههایِ قرآنی بهگونهای نوشته شود که در زیر صفحه کاغذی یا فلزی ایجاد برجستگی مستقیم یا معکوس نماید چنانچه برجستگیها خوانا باشند، مسّ آنها بدون طهارت حرام است.6
6) یکی از پنج چیزی که بر جُنب حرام است، رساندن جایی از بدن به خط قرآن یا به اسم خداوند است و همچنین اسامی معصومین علیهم السَّلام هم بنابر احتیاط واجب (به نظر برخی از مراجع دیگر بنابر احتیاط مستحب) حکم اسم خداوند را دارند.
7) در صورتیکه بین خطوط قرآن لایه نازکی از شیشه، نایلن و یا امثال آن فاصله شود تماس با آن جایزاست.
8) کسی که اسماء جلاله یا آیاتی از قرآن را بر روی بدن خالکوبی نموده، با این شرط که خالکوبی زیر پوست باشد، مسّ آن بدونِ وضو مانعی ندارد.
9) برای افرادی که وضو ندارند تماس با جلد و حاشیه و فاصله بین خطوطِ قرآن ، همچنین همراه داشتن آن مکروه است.
10) گرفتن وضو برای تلاوت و همچنین، کتابت و نگارش آیات قرآن و نیز مس حواشی و فاصله بین خطوط و همراه داشتن قرآن مستحب است.
اشاره :
با توجه به اینکه در برخی از متون فقهی که از عالمان بزرگ شیعه در دههها و قرون گذشته به یادگار مانده مواردی از احکام ذکر شده که در رسالههای توضیح المسائل فعلی به چشم نمیخورد به برخی از آنها اشاره میشود:
1. در حرمتِ مسِّ آیات قرآنی برای کسیکه وضو ندارد فرقی بین مسِّ آیه و کلمه، بلکه یک حرف از آن نمیباشد، اگرچه خوانده هم نشود مانند (الف) در (قالوا).
2. در حرمت تماس با آیات برای فردی که وضو ندارد فرقی میان انواع خط ، حتی خطوطی که دیگر مورد استفاده نیست مانند خط کوفی نیست.
3. درباره مس کلماتی که مشترک بین قرآن و غیر آن هست مثلاً کلمه بنی اسرائیل و… چنانچه قصد نویسنده از نوشتن این کلمات نگارش قرآن باشد، بدون وضو نمیتوان به این کلمات دست زد ولی اگر آنرا به نیت کلمات قرآنی ننویسد میتوان بدون وضو آن را مس نمود.
4. خوردن غذایی که در آن آیات قرآن و یا اسماء متبرکه نوشته شده برای فرد بی وضو جایز نیست.
برداشت از سایت تبیان