آیات عظام امام، خامنه اى، فاضل و نورى: گوش دادن به هر آهنگى که مطرب و لهوى و مناسب مجالس گناه و خوش گذرانى است، جایز نیست (هر چند مشتمل بر کلام نباشد)[1].

آیات عظام بهجت و صافى: گوش دادن به هر آهنگى که مطرب و لهوى و مناسب مجالس گناه و خوش گذرانى است، جایز نیست و گوش دادن به آهنگى که از نواختن آلات موسیقى تولید مى شود، حرام است[2].

آیات عظام تبریزى، سیستانى، مکارم و وحید: گوش دادن به هر آهنگ لهوى که مناسب مجالس گناه و خوش گذرانى است، جایز نیست (هر چند مشتمل بر کلام نباشد)[3].

گوش دادن به آهنگى که هیچ گونه توجهى به اشعار همراه با آن نمى شود و یا اصلاً به زبانى خوانده مى شود که معناى آن فهمیده نمى شود، چه حکمى دارد؟

همه مراجع: گوش دادن به موسیقى حرام جایز نیست و توجه نداشتن به محتوا و عدم شناخت زبان خواننده، هیچ تأثیرى در آن ندارد[4].

__________________

[1]. امام، استفتائات، ج 2، مکاسب محرمه، س 27 و 28 ؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 995 و 999 و 1005 ؛ خامنه اى، اجوبه الاستفتائات، س 1140 ؛ نورى، توضیح المسائل، مسائل مستحدثه. [2]. بهجت، توضیح المسائل، متفرقه، م 20 ؛ صافى، جامع الاحکام، ج 1، س 1018. [3]. تبریزى، استفتائات، س 1046 و 1065 ؛ سیستانى، sistani.org، موسیقى، ش 5 ؛ مکارم، استفتائات، ج 2، س 703 و 708 ؛ وحید، منهاج الصالحین، ج 3 م 17. [4]. خامنه اى، اجوبه الاستفتائات، س 1141 و 1157 ؛ مکارم، استفتائات، ج 2، س 701 و 708 ؛ تبریزى، صراط النجاة، ج 5، س 1152 ؛ سیستانى، sistani.org، موسیقى، ش 22 ؛ دفتر: امام، بهجت، فاضل، صافى، نورى و وحید .