با سلام و تحیت. در اینکه برخی مشکلات اقتصادی، موجبات نارضایتی و اعتراض بخش هایی از جامعه شده، و لازم است ضمن حل اساسی مشکلات توسط مسئولین مربوطه با همکاری بخش های مختلف جامعه، زمینه های اعتراض قانونی مسالمت آمیز به صورت بیشتری فراهم آید، شکی نیست. اما اینکه این قبیل اعتراضات، دشمنی اکثر مردم ایران با نظام است، موضوعی است که به هیچ وجه با واقعیات سازوگار نیست. زیرا از یکسو مگر چند درصد مردم در این اعتراضات شرکت داشته اند؟ از دیگر سو شروع و اصل اعتراضات همین عده محدود، در راستای حل مشکلات اقتصادی بوده. و بالاخره اقلیت محدودی که شعارهای ساختار شکنانه داشته – و با تخریب اموال عمومی نه تنها کمکی به حل مشکلات نکردند- نه تنها اکثریت مردم ایران نیستند، بلکه تنها نماینده معاندین نظام اسلامی اند که از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون با سوء استفاده از رافت نظام اسلامی از هر فرصتی برای ضربه زدن به کشور استفاده نموده و می کنند.
اگر این عده قلیل را معیار اکثریت مردم ایران بدانیم، جمعیت عظیمی که در اجتماعات انبوه و در شهرهای مختلف در گرامیداشت سالروز نه دی 96، حاضر شدند، چه جایگاهی دارند؟؟؟؟
در هر صورت در تحلیل حوادث اجتماعی ایران لازم است به صورت دقیق به همه ابعاد توجه داشت. و الا قضیه همان می شود که مخالفین کشورمان از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون با مشاهده برخی اعتراضات و نارضایتی ها و یا جوسازی معاندین داخلی، و تصور اینکه اکثر مردم ایران مخالفند و…، تحلیل ها و تصمیماتی داشته اند که گذر زمان، غلط بودن آن را ثابت کرد. هر چند از این تجارب درس نمی گیرند.