در مفتاح النبوه روایت شده: چون پیامبر صلی الله علیه و آله، اسلام را در مدینه آشکار کرد و مردم را علناً به اسلام دعوت نمود، حسد عبدالله بن ابی (رئیس منافقان) بر پیامبر خدا شدت یافت؛ پس آن حضرت را با اصحابش بر طعام مسمومی دعوت نمود تا او را شهید نماید. جبرییل نازل شد و آنچه او اراده کرده بود به حضرت خبر داد. وقتی که بر سر سفره نشستند، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: « یا علی! تعویذ و دعای مفید را بر این طعام بخوان»، پس آن حضرت این دعا را خواند:بِسْمِ اللَّهِ الشَّافِی، بِسْمِ اللَّهِ الْکَافِی، بِسْمِ اللَّهِ الْمُعَافِی، بِسْمِ اللَّهِ الَّذِی لَا یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَیْ ءٌ، وَ لَا دَاءٌ فِی الْاَرْضِ وَ لَا فِی السَّمَاءِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیم : به نام خداوند شفا بخش، به نام خداوند کفایت کننده، به نام خداوند عافیت دهنده، به نام خدایی که با یاد کردن نامش هیچ چیزی و هیچ مرضی در زمین و آسمان ضرر نمی رساند، و اوست شنوا و دانا.
پس حضرت رسول صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام و هر که با آنها بودند از آن غذا خوردند تا سیر شدند، و سالم از سر سفره بر خواستند، وقتی عبدالله بن ابی این قضیه را مشاهده کرد، خیال کرد که غذا را مسموم نکرده ، پس با دوستان خود بر سر سفره نشستند و بقیه طعام را خوردند و همگی هلاک شدند .
همچنین علامه طباطبایی (رحمه الله علیه) در کتاب سنن النّبی به حدیث دیگری در مورد این دعا اشاره می کنند:
از امام حسن عسکری علیه السّلام نقل است که فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله دست خود را بر گوشت ذراع (دست گوسفند) که زنی یهودی آن را مسموم کرده بود کشید و گفت: (دعای مذکور) … سپس فرمود: بخورید با نام خدا. پس رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و همراهان همگی از آن خوردند تا سیر شدند و هیچ زیانی به آنان نرسانید.