قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
تلاش‌های نافرجام در مقابله با قرآن
۱۳۹۸/۰۲/۲۳
–
۲۸۳ بازدید
نمونه های نافرجام کافران در مقابله به قران چیست.
چند نمونه از تلاش‌های نافرجام کافران در مقابله به مثل با قرآن همراه نقد آنها تقدیم میشود:مسیلمه کذاب نخستین کسی است که به فکر مبارزه با قرآن افتاده بود، او پس از ایمان به پیامبر (صلی الله علیه و آله) از این آیین برگشت، و ادعای نبوت نمود و به پیامبر اکرم نامه ای به شرح زیر نوشت:(من مسیلمة رسول الله إلی محمدٍِ رسولِ الله.سلام علیک أما بعد، فانّی قد أشرکت فی الامر معک، و انّ لنا نصف الارض و لقریش نصف الارض ولکن قریشاً قوم یعتدون).پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در پاسخ او نوشت:
(بسم الله الرّحمن الرّحیم
من محمّد رسول الله إلی مسیلمة الکذّاب. السّلام علی من اتّبع ا لهدی.أمّا بعد؛ (… إِنَّ الأَرضَ لِلّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَالعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ )(اعراف/ 128)) [1]حال آیه‌ای را که پیامبر مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) برای او نوشت، با جمله‌ای که او به عنوان تحدی آورده است مقایسه کنید، فقط یک شباهت ظاهری مختصری دارند و الاّ چه از نظر مضمون و محتوا و چه از نظر بلاغت و فصاحت و رفعت کلام قابل قیاس نیست.
مسیلمه بار دیگر برای تحدّی به فکر افتاد تا کلماتی سر هم نماید، که جملههای آن شبیه سوره اعلی باشد، ولی فاصله سخن او با سوره اعلی آن چنان زیاد است که هرگز با هم اشتباه نمی شوند، قرآن می‌فرماید:
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الأَعْلى * الَّذِی خَلَقَ فَسَوّى * وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدى * وَالَّذِی أَخْرَجَ المَرْعى * فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْوى (اعلی /1-5).
ولی او در مقابل، این چنین گفت:«لقد أنعم الله علی الحبلی، أخرج منها نسمه تسعی، بین صفاق و خشا»[2]آنچه که نویسندگان مسیحی به عنوان تحدی در این سوره یادآور شده اند دست کم از بافته‌های مسیلمه کذاب و دیگر همفکران او نیست.
آنان تصور می‌کنند که تنها وزن و آهنگ و وجود فواصل بین دو جمله در تحدی کافی است، در حالی که از دیگر شرایط تحدی که همان رفعت معانی و شیرینی جمله‌ها و جذابیت کلام است کاملاً غافلند و لذا این نوع ترهات را نوعی تحدّی تلقی می‌کنند.
باز ما در اینجا نمونه‌ای از به اصطلاح تحدی‌های عصر حاضر را می‌آوریم تا روشن شود هر نوع تحدی به صورت حفظ وزن و فواصل، تحدی واقعی نیست.
قرآن کریم در بیان واقعه ی قیامت، چنین بیان می‌کند:
الحاقَّةُ ما الحاقّةُ * وَما أَدْراکَ ما الحاقَّةُ (حاقه /1-3).
در جای دیگر می فرماید:
القارِعَةُ * ما القارِعَةُ * وَما أدْراکَ ما القارِعَةُ (قارعه/1-3).
اکنون این جمله‌ها را با جمله های زیر که ساخته و پرداخته‌ی اندیشه و مغزهای خام، پس از درگذشت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است مقایسه نمایید:
«الفیل، وَما أدراک مَا الفیل، له وبیل، وخرطوم طویل».
با توجه به این مقدمه کوتاه، ما به نقل این سوره‌های مجعوله می‌پردازیم و به روشنی ثابت می‌کنیم که بیشتر جمله های آنها، اقتباس از قرآن و باقی مانده نیز یک رشته جمله های بی معنا است که به هم وصل شده و خواسته اند از قرآن تقلید نمایند.
مدتی قبل، یک شرکت آمریکایی به نام «آمریکا آنلاین» با اقدامی شیطنت آمیز، جهت معارضه با قرآن کریم، به اصطلاح سوره‌هایی را با نامهای «مسلمون، تجسّد، وصایا و ایمان»با تقلید و تحریف آیات قرآن و با مضامین باطل و خرافی بر روی شبکه اینترنت عرضه کرد که با واکنش شدید مجامع اسلامی از جمله دانشگاه الأزهر و برخی نویسندگان عرب مسلمان مواجه، و نهایتاً تعطیل شد.
الصم(1) قُل یا أیّها المُسْلِمُونَ انکم لفی ضَلالٍ بَعِید(2) إنّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِاللهِ وَ مَسیحهِ لَهُمْ فِی الآخِرَة نارُ جَهَنَّمَ وَ عَذابٌ شَدیدٌ(3) وجوهٌ یومئذ صاغرةٌ مکفهرةُ تلتمسٌ عفوَ اللهِ واللهُ یفعل ما یرید(4) یومَ یَقولُ یا عبادی قد أنعمتُ علی الذین من قبلِکُم بالهدی منزّلاً فی التوراةِ والإنجیل(5) فما کان لکم ان تکفروا بما أنزلتُ وتضلّوا سواء السبیل(6) قالوا ربنا ما ضَلَلْنا أنفُسنا بل أضلَّنا مَنْ ادّعی أنّه من المرسَلین(7) وإذ قالَ اللهُ یا محمد أغویتَ عبادی وجعلتَهُم من الکافرین(8) قالَ رَبِّی إنّما أغوانیَ الشیطانُ إنهُ کان لبنی آدَم أعظم المفسدین(9) و یغفرُ اللهُ للذین تابوا مِمّن أغواهُمُ الإنسانُ و یبعثُ بالذی کانَ للشیطانِ نصیراً إلی جهنّم وبئسَ المصیر(10) وإنْ قضی اللهُ أمراً فاِنه أعلمُ بما قضی و هو علی کلِّ شیءٍ قدیر(11).
اکنون به شیوه تحریف و سرقت آن اشاره می‌کنیم:
*بررسی صفحه مسلمون
1. (المص) (اعراف/1). آیه جعلی «الصم». (1)
2. (قُلْ یا أیّهَا النّاسُ…….) (یونس/104)، (إِنَّکُمْ لَفی قَولٍ مُخْتَلِفٍ) (ذاریات/8)، (…. لَفِی ضَلالٍ بَعَید) (شوری/18). آیه جعلی «قل یا أیها المسلمون إنکم لفی ضلال بعید». (2)
3. (إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ….) (نساء/150) آیه جعلی «إنّ الذینَ کَفَروا بالله ومسیحه»(3)
4. (إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ….) (آل عمران/4)، (….وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ…)(بقره/114)،(….نــارجهنّم….)(فاطر
36). آیه جعلی «إن الذین کفروا بالله ومسیحه لهم فی الآخرة نار جهنم وعذاب شدید.(3).
5. (وجوه یومئذ خاشعة( (غاشیه/8) آیه جعلی «وجوه یومئذ صاغرة». (4)
6. (….ولکن الله یفعل مایرید) (بقره/253) آیه جعلی «والله یفعل ما یرید». (4)
7. (قل یا عبادی الذین آمنوا…) (زمر/10)، (… اذکر نعمتی التی أنعمت…) (بقره/40)، (….علی الذین من قبلکم….) (بقره/184)، (أنزل التوراة والانجیل * من قبل هدی للنّاس…) (آل عمران/4ـ3). آیه جعلی «یوم یقوم الرحمن یا عبادی قد أنعمت علی الذین من قبلکم بالهدی منزّلاً فی التوراة ، والانجیل». (4)
8. (وَما کَانَ لَهُم ….) (هود/20)، (إِن تَکفروا …) (ابراهیم/8)، (بما أنزَلتُ…) (بقره/41)، (….وضلّوا عن سواء السَّبیلِ) (مائده/77). آیه جعلی «فما کان لکم ان تکفروا بما أنزلت وتضلّوا سواء السبیل». (6)
9. (…إِذا قضی الله ورسوله أمراً أن یکون لهم الخیرة من امرهم…) (احزاب/36). آیه جعلی «وإن قضی الله أمراً فانّه أعلم بما قضی» (11).
10. (…إلی الله مرجعکم وهو علی کل شی قدیر) (هود/4). آیه جعلی «وهو علی کلّ شیء قدیر». (11)
11. (وقالوا ربنا إنا أطعنا سادتنا وکبراءنا فأضلونا السبیلا) (احزاب/67). آیه جعلی «قالوا ربّنا ما ضللنا أنفسنا بل أضلنا من ادعی أنّه من المرسلین».(7)
12. وَإِذْ قَالَ اللَّهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ قَالَ سُبْحَانَکَ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ …(مائده/116). آیه جعلی «وإذ قال الله یا محمد أغویت عبادی وجعلتهم من الکافرین، قال ربّی إنّما أغوانی الشیطان». (8)
· لازم به یادآوری است که در جملههای مجعولة سورة «مسلمون»، نود در صد آن، برگرفته از قرآن است.
2. صفحه تجسّد
سبحانَ الذی خلقَ السمواتِ فلم یجعلْ لها حدّا(1) و خلق الأرضَ وکوّرها وجعلَها ماءاً و جلَدا(2) قل للذین خَدعوا بدعوةِ الشیطان عَمِیَتْ بصائرکُمْ فافتریتم علی اللّه کذباً وکنتم للشیطانِ سَنَداً(3) إنّ الشیطان کان للإنسانِ عدواً ألدّا(4) لو شاءَ ربّکم لاتخذَ من الحجارةِ أولاداً له إذ هو الذی قال للکونِ کُنْ فکانَ و سبحانه أن یستشیرَ فی أمرِه أحدا(5)سبحانه رب العالمین أن یتَّخذ من خلائقه ولدا(6) قل للذین یمترون فیما أنزل من قبل لیس المسیح خلیقة اللّه إذکان مع اللّه قبل البدء و هو معه أبداً(7)فیه و منه کان مع روح قدسه إلهاً سرمدیاً واحداً(8) و إذ بعثَ بهِ الأبُ للعالمین کما وعدَ(9) حلَّ فی بطنِ عذراء کلمة، و خرجَ منه جسدا(10) عاشر الإنسانَ، علَّم الإنسانَ، مات عن الإنسانِ فِدی، و کالإنسانِ رقدَ(11) وإلی أبیه السماوی بعدَ ثلاثَةِ أیامِ صعدَ(12) إن الذین کفروا باَیاته و قالوا قولاً إدّا(13) لن یجعل اللّهُ لهم من أمَدهِ بُدّا(14) أما الذین آمنوا بااللّه و مسیحِه فلهُم مغفرةٌُ جناتُ نعیم خالدینَ فیها أبداً(15)
* بررسی صفحه تجسّد
1.إنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلإنْسانِ عَدُوّاً مُبیناً » (اسراء/53) – آیه جعلی «إنّ الشّیطان کان للإنسان عدوّاً ألدّا».(4)
2.«وَلَو شاءَ رَبُّکَ» (انعام/112 و یونس/10). – آیه جعلی «لَو شاء ربّکم».(5)
3.«لَوْ أَرادَ اللّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَداً لاصْطَفی مِمّا یَخْلُقُ ما یَشاءُ»(زمر/4) – آیه جعلی «لو شاء ربّکم لاتّخذ من الحجارة أولاداً له».(5)
4.«إِِِذا قَضی أَمْراً فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکون»(آل عمران/47) – آیه جعلی «هو الذی قال للکون کُنْ فکان».(5)
5.«وَلا یُشْرِکُ فی حُکمِهِ أَحَداً»(کهف/26). – آیه جعلی «سبحانه أن یستشیر فی أمره أحداً».(5)
6.«ما کانَ للّهِ أَنْ یَتَّخِذَ مِنْ وَلَد‍‌‍ٍ سُبْحانَهُ…»(مریم/35). – آیه جعلی «سبحانه ربّ العالمین أن یَتّخذ من خلائقه ولداً».(6)
7.«سُبْحانَ اللّهِ رَبّ الْعالَمین»(نمل/8) – آیه جعلی «سبحانه ربّ العالمین».(6)
8.«خَلَقَ السَّماواتِ وَالأَرْضَ بِالحَقْ یُکوّرُ اللَّیْل عَلی النّهارِِ وَیُکَوّرُ النَّهارَ عَلی الَّیْلِ»(زمر/5). – آیه جعلی «خلق السماوات فلم یجعل لها حدّاً.(1) خلق الأرض و کوّرها و جعلها».(2)
9.«وَالسَّلامُ عَلَیّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَومَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حیّا، ذلِکَ عِیسی اُبْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الحَقِّ الَّذِی فیهِ یَمْتَرونَ»(مریم/33-34). «لَقَدْ کَفَر الَّذِینَ قالُوا إِنَّ اللّهَ هُوَ الَمَسیحُ ابْنُ مَرْیَمَ…»(مائده/72). «مَا المَسیحُ ابْنُ مَریَمَ إِلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسلُ وَ أُمُّهُ صِدّیقة…»(مائده/75). – آیه جعلی «قل للّذین یمترون فیما أنزل من قبل، لیس المسیح خلیقة اللّه إذ کان مع اللّه قبل البدء و هو معه أبداً».(7)
10.«إِلهاً واحداً»(بقره/133). – آیه جعلی «إلهاً سرمدیاً واحداً».(8)
11.«إِذْ بَعثَ فِیهِمْ رَسُولاً»(آل عمران/164). – آیه جعلی «و إذ بعث به الأب للعالمین».(9)
12.«لَمْ یَجْعَلِ اللّهُ لَهُ»(نور/40). – آیه جعلی «لم یجعل لها».(1)
13.«إنَّ الذِینَ کَفَرُوا بِآیاتِ اللّهِ»(آل عمران/4). – آیه جعلی «إن الذین کفروا بآیاته».(13)
14.«وقولوا قَوْلاً سَدیدِا» (احزاب/32). – آیه جعلی « وقالوا قولاً إدّا».(13)
15.«وَالَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ سَنُدْ خِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِها الأنْهارُخالِدینَ فیها أبداً»(نساء/122) – آیه جعلی «امّا الّذین آمنوا باللّه و مسیحه فلهم مغفرة و جنات نعیم خالدین فیها اْبداً».(15)
16.«وَالَّذینَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ رُسُولِهِ…»(نساء/152) – آیه جعلی «الذین آمنوا باللّه و مسیحه».(15)
17.«فَتَکُونَ لِلشَّیْطانِ وَلِیّاً»(مریم/45). – آیه جعلی «و کنتم للشّیطان سنداً».
در سوره مجعوله «مسلمون»، نیز بیش از هفتاد درصد آن، برگرفته از قرآن و سرقت شده است.
3. صفحه وصایا
المذ(1) إنا أرسلناکَ للعالمینَ مبشراً و نذیراً(2) تقضی بما یخطرُ بفکرِکَ و تدبُر الأمورَ تدبیرا(3) فمن عملَ بما رأیتَ فلنفسه و من لم یعملْ فلسوفَ یَلقی علی یدیکَ جزاءِ مریرا(4) إنّا أعطینا موسی من قبلِکَ من الوصیّات عشرةً و نعطیک عشراتٍ أخری إذ قد ختمنا بک الأنبیاءَ و جعلناکَ علیهم أمیرا(5) فانسَخْ مالکَ أن تنسَخَ ممّا أمرناهُم بِهِ فَقَدْ سَمْعنا لکَ أن تجریَ علی قراراتِنا تَغییرا(6) قل لعبادی الذینَ آمنُوا إن تثاءبوا یستعیذوا بالرحمنِ أن لا یضحک منهمُ الشیطانُ ولیکبروا اللّه إن عطسوا تکبیرا(7) و أن لا یقتنوا فی بیوتهم کلباً و لا یضعوا علی حیطانِهم تَصْویرا(8)و إذا أرادوا انتعالاً فلیبدأوا بالیمین قبل الشمالِ و إن لم یفْعلوا فقد اقتَرفوا نهباً کبیراً(9) وإن تبرَّزوا فلیمسحوا مؤخراتِهم بحجارٍ ثلاثةٍ و یَنْتهوا عن الروثِ إذ قد جعلناهُ للجنِّ غذاءً و علی المؤمنین أمراً مَحْظورا(10) قلْ لعبادی الذینَ آمنُوا یغزوا من أرادوا و یَقْتلوا من أجلِ رزقهم و من لم یغز منهُم أو لم یحدِّث نفسَه بغز وِ ماتَ منافقاً منکُورا(11) و للذین یخشون سحراً یأکلوا سبع عجواتٍ ینجّیهمُ اللّهُ من السحرِ و یبعدُ عنهُم شراً مستطیراً.(12) قل لعبادی إن اَرادوا أن یحلِفوا فلیحِلفوا باللّهِ و لا یخافوا تبذیرا(13) و أن ینحکوا ما طاب لهم من النساء مثنی و ثلاثَ و رباعَ أو ما ملکت أیمانهم أنّا جعلنا لهُم الدینَ أمراً یسیرا(14) و إذ فَر‌غَتْ من بین یدیکَ الوصایا فاطلبْ إلیکَ جبریلَ یأتیکَ ساعیاً مأمورا(15)و إن شُغِلَ جبریلُ عنک فعلیک بورقةَ بنِ نوفل و استفِذْ منه قبل أن نتوفاهُ فیصبح الوحیُ علیک أمراً عسیراً(16)
* بررسی صفحه وصایا
1. (إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَمُبَشِّراً وَنَذِیراً) (فتح/8). – (وَما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمین) (انبیاء/107). – آیه جعلی «انّا أرسلناک للعالمین مبشراً ونذیراً».(1)
2. ومَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسهِ….) (جاثیه/15). – آیه جعلی «فمن عمل بما رأیت فلنفسه».(2)
3. (قُلْ لِعِبادِیَ الّذِینَ آمَنُوا یُقیمُوا الصَّلاة….) (ابراهیم/31) – آیه جعلی «قل لعبادی الذین آمنوا إن تثاءبوا».(7)
4. (… ولتکبُروا اللهَ عَلی ما هَداکُمْ…) (بقره/185).(وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وِلیٌّ مِنَ الذُل وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً) (اسراء/111). – آیه جعلی « ولیکبروا الله إن عطسوا تکبیراً». (7)
5. (…فَانْکِحُوا ماطابَ لَکُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنی وَثُلاثَ وَ رُباعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاّ تَعْدِلُوا فَواحِدَةٌ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ ذلِکَ أدْنی أَلاّ تَعُولُوا) (نساء/3). – آیه جعلی «وأن ینکحوا ماطاب لهم من النساء مثنی وثلاث ورباع أو ما ملکت أیمانهم إنا جعلنا لهم الدین أمراً یسیراً». (14)
4. صفحه ایمان
واذکرْ فی الکتابِ الحواریینَ إذ عصفتِ الرِیاحُ بهم لیلاً وهُمْ یُبحرون(1) إذ تراعی علی المیاهِ لهم طیفُ المسیح یمشی، فقالوا أ هوَ ربُّنا یهزأ بنا أم قد مسَّنا ضربٌ من جُنون(2) فجاءَهم صوت المعلِّمِ أنْ لا تخافوا إنی أنا هُوَ ،فلا تُبصِرونْ(3) فهتفَ هاتف منهم یقولُ ربِّی مُرْنی إن کنتَ حقاً هوَ، آتی علی المیاهِ إلیک، عسی أن یبدّلَ اللهُ شَکِّی بیقین(4) قالَ فاسع إلیّ ولتَکُنْ للناسِ آیة لعلَّهم یتذکَّرون.(5) وإذ طَفِقَ الحواریُّ یمشی رأی شِدَّةَ الریحِ فخافَ وبدأ یغرَقُ فصاحَ بربِّهِ یسْتعین(6) فمدَّ بیمینه لهُ فأخذهُ بها وقالَ یا قلیلَ الإیمانِ هذا جزاءُ المُمْتَرین(7) وإذ رکب السفینةَ معه سَکنتِ الریاحُ لتوِّها فسَبح الحواریون بحمدِهِ، وهتفوا لهُ قائلین(8) أنت هو ابن الله حقاً، بکَ نحنُ آمنَّا، وأمامکَ نخرُّ ساجدین(9) قالَ طوبی للذین آمنوا ولم یلبسوا إیمانهم بشک فأولئک همُ المفلحون(10).
* بررسی صفحه ایمان
1. (وَاذکُرْ فِی الکِتابِ مَرْیَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِها مَکاناً شَرْقِیّاً) (مریم/16) – آیه جعلی «واذکر فی الکتاب الحواریین إذ عصفتِ الریاح بهم لیلاً وهم یبحرون». (1)
2. (وَیُبَیّنُ آیاتِهِ لِلنّاسِ لَعَلّهُمْ یَتَذَکّرُونَ) (بقره/ 221) – آیه جعلی «ولتَکُنْ للنّاسِ آیة لعلَّهم یتذکّرون». (5)
3. (إِذا کُنْتُمْ فِی الفُلْکِ وَجَرَیْنَ بِهِمْ بِریحٍ طَیّبَةٍ وَفَرِحوا بِها جائَتْها رِیحٌ عاصِفٌ وَجاءَ المَوْجُ مِنْ کُلّ مَکانٍ وَظَنّوا أَنّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ دَعَوُ اللّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدّینَ لَئِنْ أَنْجَیْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَکُونَنّ مِنَ الشّاکِرِینَ ) (یونس/22). – آیه جعلی «وإذ رکب السفینة معه سکنت الریاح لتوهافسبّح الحواریون بحمده وهتفوا له قائلین.(8) وإذ طفق الحواریّ یمشی رأی شدّة الریح فخاف وبدأ یغرق فصاح بربه یستعین».(6)
ـ جملات مهمل، بی‌هدف و بی‌محتوای صفحات چهارگانه:
در این صفحات، در جاهایی که از الفاظ قرآن کریم کمتر استفاده شده‌است،جملات مهمل و بی‌محتوا و خنده‌آور، شبیه گفتار بذله گویان، رخ نمایان می‌کند به گونه‌ای که این نوشته‌ها و مجعولات ، ادّعای دروغین نویسندگان آن را پوچ جلوه می‌دهد. به نمونه‌هایی از آن توجه فرمایید؛ و با دقت قضاوت کنید:
1. صفحه «وصایا» به ترتیب شماره‌های (7، 8، 9، 10، 11، 12 و 16):
« قل لبعادی الذین آمنوا إن تثاءَبوا (خمیازه کشیدن) یستعیذوا بالرحمن أن لا یضحک منهم الشیطان و لیکبّروا الله إن عطسوا تکبیراً(7) وان لا یقتنوا فی بیوتهم کلباً ولا یضعوا علی حـیطانهـم تـصـویـراًً(8) وإذا أرادوا انتعالاً فلیبدأوا بالیمین قبل الشمال وإن لم یفعلوا فقد اقترفوا ذنباً کبیراً(9) وإن تبرّزوا (أی تغوّطوا) فلیمسحوا مؤخراتهم بحجارٍ ثلاثة وینتهوا عن الروثِ (کثافت) إذ قد جعلناه لجنّ غذاءً وعلی المؤمنین أمراً محظوراً (أی ممنوعاً)(10) قل لبعادی الّذین آمنوا یغزوا (یعنی جنگ کنند) من أرادوا ویقتلوا من أجل رزقهم ومن لم یغزوا منهم أو لم یحدث نفسه بغزو مات منافقاً منکوراً(11) وللّذین یخشون سحراً یأکلوا سبع عجواتٍ (خرمای عجوه) ینجیهم الله من السحر و یبعد عنهم شرّّاً مستطیراً(12) وإن شغل جبریل عنک فعلیک بورقة بن نوفل واستفد منه قبل أن نتوفاه فیصبح الوحی علیک أمراً عسیراً(16)».
(ترجمه): بگو به آن دسته از بندگان من که ایمان آورده‌اند، اگر خمیازه کشیدند پناه ببرند به خدا که شیطان به آنها نخندد، و تکبیر بگویند خدا را اگر عطسه نمودند تکبیر کردنی.(7) و اینکه نگه ندارند در منزلهای خود سگی را و بر روی دیوارهای خود عکسی را نچسبانند.(8) واگر می‌خواهند کفش بپوشند، کفش راست را قبل از چپ بپوشند، اگر این کار را انجام ندادند گناه بزرگی را مرتکب شده‌اند.(9) و اگر تغوط کردند سه سنگ به دبر خود بکشند و دور شوند از آن کثافت، چون قرار دادیم آن را برای جن غذا و بر مؤمنین امری ممنوع.(10) بگو به بندگان مؤمن من، جنگ کنند با هر کس که می‌خواهند و بکشند برای روزی خود، و هر کس جنگ نکند از آنها و بنای جنگ کردن نداشته باشد، منافق و بی‌نام و نشان بمیرد.(11) و کسانی که از سحر می‌ترسند هفت دانه خرمای عجوه بخورند، نجات می‌دهد خدا او را از سحر و دور می‌کند از آنها شرّ پراکنده را.(12) و اگر از تو مشغول شد جبرئیل، بر تو باد به ورقة بن نوفل و استفاده کن از او قبل از آن که او را بمیرانیم که در این صورت وحی بر تو امر سختی شود.(16)
2. در شماره 8 صفحه «تجسد» می‌گوید: ‹‹فیه و منه کان مع روح قدسه إلهاً سرمدیاً واحداً أحداً›› یعنی در او و از او بود با روح قدس او پروردگاری دائم و یکی و یگانه.
3. در شماره‌های 13 و 14 صفحه «تجسد» می‌گوید: ‹‹إنّ الّذین کفروا بآیاتهِ وقالوا قولاً إدّا(13) لن یجعل الله لهم من أمده بدّا››(14).یعنی کسانی که به آیات او کافر شدند، و حرف سخت گفتند(13) خدا برای آنها از قدرت خود چاره قرار نمی‌دهد(14).
4. در شماره 1 – 9 صفحه ایمان چنین آمده است:
«واذکر فی الکتاب الحواریین إذ عصفت الریاح بهم لیلاً وهم یُبحرون(1) إذ تراءی علی المیاه لهم طیف المسیح یمشی فقالوا أهو ربّنا یهزأ بنا أم قد مسّنا ضرب من جنون(2) فجاءهم صوت المعلم أن لا تخافوا إنّی أنا هو أفلا تبصرون(3) وإذ طفق الحواریّ یمشی رأی شدّة الریح فخاف و بدأ یغرق فصاح بربّه یستعین(6) فمد بیمینه له فأخذه بها وقال یا قلیل الایمان هذا جزاء المـمترین(7)».
یعنی: «یاد کن در کتاب حواریین، وقتی که باد در شب به شدّت وزید و آنها در دریا بودند(1) به نظر آنها آمد روی آب خیال مسیح که راه می‌رود، پس گفتند آیا او پروردگار ماست که ما مسخره می‌کند (یا با ما شوخی می‌کند) یا به ما دیوانگی روی داده‌است(2) پس صدای معلم به سوی آنها آمد این که نترسید من او هستم آیا نمی‌بینید؟!!(3) و چون حواری به راه رفتن شروع کرد دید باد سختی می‌وزد، و ترسید و نزدیک بود غرق شود، داد زد به پروردگار و از او استعانت جست(6) پس دست راست خود را به سوی او دراز کرد و به او گفت ای کم ایمان این جزای شک کنندگان است».
این جملههای بی‌مغز و پوچ و مبتذل که شبیه گفتار بذله گویان بی‌هدف و داستانهای تخیلاتی غیر واقعی است، و گوینده آنها خواسته است که یک نوع تقلید خنک و مونتاژی، از جملههای متین و استوار قرآن، به عنوان تحدی و معارضه با قرآن بیاورد، لکن فاقد بلاغت و گیرایی تعبیر و شیوایی بیان و عظمت و بلندی معانی است. این جملات نه تنها به پایه یک صدم بلاغت قرآن نمی‌رسد بلکه به مراتب از کلام عادی که در قلوب مردم جای می‌گیرد پایین‌تر است.
این جملات شایستگی آن را ندارندکه در تمام جوانب، مورد بحث و دقت قرار گیرند، زیرا بی‌محتوایی و سبکی این جملات، با کمترین دقت و توجه بر همگان روشن است.
و کسانی که یک رشتـة الفاظ بی‌معنی و مهمل را به هم بافته و خواسته باشند به مقابله با قرآن برخیزند، نتیجه‌ای جز رسوایی عاید آنان نمی‌گردد و بهترین مصداق شعر زیر است:
ای مگس؛ عرصه سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری
ـ گفتارهای متناقض در صفحات چهارگانه:
آنچه مسلم و قطعی است، این است که آیات مبارکه قرآن کریم در مدت 23 سال به تدریج بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نازل شده و در مجموع آن، کوچکترین تضاد و اختلافی مشاهده نمی‌شود و این خود راه دیگر برای تحدّی بوده و مبیّن وجوه دیگر اعجاز قرآن است که غیر از اصل بلاغت، یکنواختی بلاغت آن را در طول تاریخ نزول به اثبات می‌رساند.لکن این صفحات چهارگانه با توجه به کمی الفاظ و زمان درج آن، دارای تناقضات مختلفی است.ذیلاً به چند نمونه از آن اشاره می‌کنیم:
1- در صفحه «تجسد» فقره 6 می‌گوید:«سبحانه ربّ العالمین أن یتخذ من خلائقه ولداً»یعنی منزه است پروردگار عالمیان که قرار دهد از مردمان برای خود فرزندی.این عبارت تصریح دارد به این که برای خداوند هیچگونه فرزندی نیست و از طرفی پدر کسی هم نیست.
لکن در همین صفحه فقره 9 و 12 می‌گوید:«و إذ بعث به الأب للعالمین کما وعد» و «و إلی أبیه السماوی بعد ثلائه أیام صعد».یعنی و زمانی که فرستاد او را پدر برای عالمیان چون وعده داده بود .و به سوی پدر آسمانی خود بعد از سه روز بالا رفت.
در فقره 9 صفحه ‹‹ایمان›› می‌گوید:« أنت هو ابن الله حقّاً » تو حقیقتاً فرزند خدا هستی.
2- در فقره7 صفحه «تسجد» می‌گوید:«لیس المسیح خلیقة الله إذ کان مع الله قبل البدء وهو معه أبداً» یعنی:مسیح مخلوق خدا نیست، چون که او قبل از خلقت با خدا بود و تا ابد با خدا هست.
این عبارت دلالت دارد که خلقت مسیح ابدی و ازلی است و به ناچار باید گفت که نعوذ باللّه دو خدا وجود دارد یکی خدا و دیگری مسیح.و در فقره 8 می‌گوید:«فیه و منه کان روح قدسه»در او و از او بود با روح قدس.و در نهایت قایل به تثلیث میشود.
3- در صفحه «ایمان» فقره 2 و3 مسیح را رب توصیف می‌کند: «فقالوا أهو ربّنا… فجاءهم صوت المعلم…. إنّی أنا هو». «پس گفتند آیا او پروردگار ماست….پس آمد به سوی آنها صدای معلم….من او هستم».
اما در صفحه «ایمان» شماره 9 می‌گوید:«أنت هو ابن الله حقّاً»
4- در شماره‌های 9 ، 10، 11و 12 صفحه «تجسد» می‌گوید: «وإذ بعث به الاب للعالمین کما وعد. حلّ فی بطن عذراء‌کلمة وخرج منه جسداً. عاشر الإنسان، علّم الإنسان، مات عن الإنسان فدی وکالإنسان رقد»
یعنی زمانی که فرستاد او را پدری برای عالمیان چون وعده داده بود.حلول کرد در شکم عذراء کلمه‌ای خارج شد از او با جسد.معاشرت کرد با مردمان، تعلیم کرد مردمان را، فدای انسان شد و مُرد و مانند انسان خوابید(اشاره به مرگ).
5- و نیز فقره 2 و 5 صفحه «وصایا»، بلکه مضمون و عبارت تمام آن صفحه دلالت دارد به این که مسیح رسول خدا است، چنان که می‌گوید:« إنّا أرسلناک للعالمین مبشّراً ونذیراً (2) إنّا أعطینا موسی من قبلک من الوصیات عشرة ونعطیک عشراتٍ أُخری إذ قد ختمنا بک الأنبیاء وجعلناک علیهم أمیراً». ما شما را برای عالمیان بشیر و نذیر فرستادیم. ما دادیم به موسی قبل از تو ده تا وصایا و می‌دهیم به تو ده تا وصیت دیگر، چون ختم کردیم به تو پیغمبران را و قرار دادیم تو را به آنها فرماندار.
تمام این عبارات بیانگر آن است که مسیح مخلوق خدا است.
– خلاصه، از این صفحات چهارگانه استفاده میشود که حضرت عیسی (علیه السلام)، هم خدا و هم مخلوق و هم رسول خدا است!!!
راستی چگونه میشود یک موجود هم خالق باشد و هم مخلوق، هم رسول باشد و هم مرسل؟!!!
فاعتبروا یا أولی الأبصار.
چه کسی می‌تواند این معما را حل کند؟ کدام عاقلی می‌تواند چنین امر محال را قبول کند؟ خداوند متعال در قرآن خطاب به اهل کتاب می‌فرماید:
«یا أَهْلَ الکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَلا تَقُولُوا عَلى اللّهِ إِلّا الحَقّ إِنّما المَسِیحُ عِیسى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللّهِ وَکَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْیَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انتَهُوا خَیْراً لَکُمْ إِنّما اللّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِی السّمواتِ وَما فِی الأَرضِ وَکَفى بِاللّهِ وَکِیلاً »(نساء /171 ).
«یا أَهْلَ الکِتابِ لِمَ تَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ * یا أَهْلَ الکِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الحَقّ بِالباطِلِ وَتَکْتُمُونَ الحَقّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» (آل عمران /70-71)
شگفت این که در صفحه «تجسد» فقره 7 و 8 قایل به تثلیث “(خدا، مسیح و روح القدس)میشود، سپس در توصیف آنها می‌گوید: «إلهاً سرمدیاً واحداً أحداً ».
این عبارت نشان می‌دهد که نویسنده این فقرات چقدر سردرگم و غافل بوده، که حتی اعداد و ریاضیات را هم فراموش کرده و به هذیان گویی افتاده است.عدد یک را، سه می‌خواند، و سه را هم یک می‌گوید، سفید را سیاه و سیاه را سفید می‌بیند، زن را مرد و مرد را زن قلمداد می‌کند!!!
خداوند چه زیبا فرمود: «وَلَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً کَثِیراً» (نساء /82).
حال سئوال مهم این است که؛ چگونه وقتی کلام از انسان است در آن اختلاف پدید می‌آید؟ و حکمت و فلسفه‌ی این اختلاف چیست؟ و چرا بشر نمی‌تواند مثل کلام خدا را بیاورد؟
در پاسخ باید گفت:
اوّلاً: انسان مثل سایر موجودات مادی در این عالم، محدود و دایماً در حال تغییر و تحول است، و مسلم است که یک موجود متغیر و محدود نمی‌تواند نقش موجود نامتناهی و غیر محدود را به عهده بگیرد. توضیح این که؛ تغییرات محیط و تغییرات درونی انسان، در حالات روحی و آثاری که از آنها ظاهر میشود مؤثر بوده و او پیوسته در حال تکامل است، چیزهایی را یاد می‌گیرد که قبلاً نمی‌دانسته است و این دانش جدید می‌تواند درنفس و جان او اثر گذاشته و دگرگونش سازد. همچنین در اثر کارهای جدیدی که می‌کند، آماده میشود تا کارهای بعدی را بهتر انجام دهد. و از طرفی حالات انسان از قبیل غم، شادی، ترس، امید و…تحت تأثیر عوامل خارجی و احیاناً درونی، تغییر می‌کند و در کلام او اثر می‌گذارد، به طوری که انسان در اوج شادی، به گونه‌ای سخن می‌گوید و در موقع حزن و اندوه،به گونه‌ای دیگر. و علت آن نیست مگر اینکه او که یک موجود مادی است و تحت تأثیر عوامل مختلف قرار می‌گیرد.بنا بر این یک فرد نمی‌تواند در طول عمر، آنچنان سخن بگوید که همه‌اش از نظر بلاغت یکنواخت باشد و به ناچار سطح کلامش در مواقع گرسنگی و سیری، غم و شادی، سلامتی و ناخوشی، اضطراب و اطمینان، شکست و پیروزی و… تفاوت‌های بزرگی خواهد داشت.
اما وقتی که کلام، کلام الهی میشود و خداوند متعال در قرآن کریم در تمام این شرایط مذکور سخن گفته است، آن وقتی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در نهایت سختی و پیروزی، فقر مالی و توانمندی، در حال صحت و سلامتی و … است، در می‌یابیم که در طول 23 سال نبوّت، از لحاظ بلاغت، یکنواخت سخن گفته است، به طوری که اولین آیات نازل شده به همان اندازه محکم و شامل حقایق علمی است که آخرین آنها همان اعتبار و اتقان را دارد.
ثانیاً: خداوند متعال هدفش را بهتراز همه می‌شناسد، و حال بندگانش را هم در تمام ابعاد بهتر از همه می‌داند، و احاطه‌ی او بر ترکیبات الفاظ از همه بیشتر است، لذا فقط خداست که می‌تواند هدف خود را بر اساس مقتضای حال به بهترین وجه و با جامعیت بیان کند. اما دیگران نمی‌توانند چنین احاطه‌ای داشته باشند، و نمی‌دانند دقیقا چه نکته‌هایی را باید رعایت کنند، و چگونه حال همه‌ی مخاطبان را در نظر بگیرند و بر اساس چنین فرمول پیچیده‌ای سخن بگویند.
سرّ این که کسی نمی‌تواند مثل قرآن را بیاورد همین است، چون انسان هر قدر بخواهد نکته‌های مختلفی را در نظر بگیرد، بالاخره ذهنش محدود است و توجه او به یک یا چند مطلب خاص معطوف میشود و بر همه‌ی جهات مسلط نیست، لذا آوردن مثل قرآن برای کسی ممکن نمی‌باشد.
به راستی در جهانی که همه‌ی موجودات دستخوش تغییر و تحول هستند، آیا ممکن است انسانی که خود جزو این جهان طبیعت و محکوم به تغییر و تحوّل در آن می‌باشد، با این وصف بتواند در همه‌ی شئون عالم بشری دخالت نموده و کتابی مشتمل بر معارف، علوم، قوانین، مواعظ، امثال و قصص، به دنیا عرضه نماید، که در آن از تمام ابعاد زندگی سخن گفته شده و در هر رشته‌ای از علوم و معارف اظهار نظر شده باشد و حق سخن در همه‌ی موارد، یکسان و در حدّ اعلی ادا شده باشد و مطالب آن در مدت طولانی (23 سال) و در اوضاع مختلف القاء گردیده باشد، و در عین حال، حتی یک حرف آن هم باطل نشده باشد؟ با این که هیچ انسانی در این مدت به یک حال باقی نمی‌ماند و خواه ناخواه دستخوش تغییر و تحول میشود!
نمونه دیگر در عصر ما:
کتاب “فرقان الحق” یا “مثلث توحید” توسط دو شرکت انتشاراتی آمریکا به نامهای Winepress و Omega2001 چاپ شده و شامل 77 سوره از جمله سوره‌هایی به نام الفاتحه، الجنه و الانجیل است و بسیاری از عقایداسلامی در آن مردود شمرده شده و یا وارونه جلوه داده شده‌اند.
به تازگی یکی از مجلات اسلامی که در کشور کویت منتشر می شود خبر از ظهور کتاب خطرناکی نموده که توسط انجمن های تبشیری و برای مبارزه طلبی با قرآن به چاپ رسیده است. در این کتاب ضمن دعوت به شرک به خدا، با آیاتی شیطانی تخریب عقاید مسلمانان هدفگیری شده است.
“فرقان الحق” (The Truefurgan) در واقع کتابی است مذهبی که در آمریکا تألیف گردیده است. عده ای این کتاب را نسخه‌ای تحریف شده از قرآن به نام میدانند.
این کتاب به شخصی به نام “المصطفی‌الهام” منسوب شده است و توسط فردی به نام “المهدی” به انگلیسی ترجمه شده‌است.
این به اصطلاح قرآن 366 صفحه‌ای که به زبان‌های انگلیسی و عربی چاپ و منتشر شده است در مدارس خصوصی کویت دردسترس دانش‌آموزان قرار گرفته است.
این کتاب در آمریکا با نام “مثلت توحید” توزیع و پخش میشود.
نویسندگان این کتاب در مقدمه ای که در اول کتاب نوشته اند مدعی شده اند که این کتاب را برای جهان اسلام و مخصوصا اعراب نوشته اند! گفتنی است در این کتاب به جای بسم‌الله الرحمن الرحیم در ابتدای سوره “بسم‌الله” آمده که در برگیرنده عقاید مسیحیان درمورد تثلیث است.
در مقدمه این کتاب چنین آمده است: تقدیم به ملت عرب و همه مسلمانان جهان، در عمق وجود هر انسانی اشتیاق فراوان برای رسیدن به ایمان حقیقی، آرامش درونی، آزادی معنوی و زندگی ابدی وجود دارد.
از اهداف مشخص در رابطه با این اقدام می توان به این نکته اشاره کرد که با ایجاد شبهه در ذهن مسلمان و تخریب عقاید و دیدگاه آنان نسبت به اسلام، این افراد درصدد تخریب دین اسلام و ترویج مسحیت از سوی دیگر و سوق به سوی ادیانی غیر از اسلام اند و حرکتی است در ادامه روند استعماری غرب در مقابل موج بیداری اسلامی که توسط مسحیان و صهیونسیت ها رو به انجام است.
«یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم والله متم نوره و لو کره الکافرون»(صف/۸)
(منبع: ۱-سایت اندیشه قم ۲-سایت مشرق نیوز)
(بسم الله الرّحمن الرّحیم
من محمّد رسول الله إلی مسیلمة الکذّاب. السّلام علی من اتّبع ا لهدی.أمّا بعد؛ (… إِنَّ الأَرضَ لِلّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَالعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ )(اعراف/ 128)) [1]حال آیه‌ای را که پیامبر مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) برای او نوشت، با جمله‌ای که او به عنوان تحدی آورده است مقایسه کنید، فقط یک شباهت ظاهری مختصری دارند و الاّ چه از نظر مضمون و محتوا و چه از نظر بلاغت و فصاحت و رفعت کلام قابل قیاس نیست.
مسیلمه بار دیگر برای تحدّی به فکر افتاد تا کلماتی سر هم نماید، که جملههای آن شبیه سوره اعلی باشد، ولی فاصله سخن او با سوره اعلی آن چنان زیاد است که هرگز با هم اشتباه نمی شوند، قرآن می‌فرماید:
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الأَعْلى * الَّذِی خَلَقَ فَسَوّى * وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدى * وَالَّذِی أَخْرَجَ المَرْعى * فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْوى (اعلی /1-5).
ولی او در مقابل، این چنین گفت:«لقد أنعم الله علی الحبلی، أخرج منها نسمه تسعی، بین صفاق و خشا»[2]آنچه که نویسندگان مسیحی به عنوان تحدی در این سوره یادآور شده اند دست کم از بافته‌های مسیلمه کذاب و دیگر همفکران او نیست.
آنان تصور می‌کنند که تنها وزن و آهنگ و وجود فواصل بین دو جمله در تحدی کافی است، در حالی که از دیگر شرایط تحدی که همان رفعت معانی و شیرینی جمله‌ها و جذابیت کلام است کاملاً غافلند و لذا این نوع ترهات را نوعی تحدّی تلقی می‌کنند.
باز ما در اینجا نمونه‌ای از به اصطلاح تحدی‌های عصر حاضر را می‌آوریم تا روشن شود هر نوع تحدی به صورت حفظ وزن و فواصل، تحدی واقعی نیست.
قرآن کریم در بیان واقعه ی قیامت، چنین بیان می‌کند:
الحاقَّةُ ما الحاقّةُ * وَما أَدْراکَ ما الحاقَّةُ (حاقه /1-3).
در جای دیگر می فرماید:
القارِعَةُ * ما القارِعَةُ * وَما أدْراکَ ما القارِعَةُ (قارعه/1-3).
اکنون این جمله‌ها را با جمله های زیر که ساخته و پرداخته‌ی اندیشه و مغزهای خام، پس از درگذشت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است مقایسه نمایید:
«الفیل، وَما أدراک مَا الفیل، له وبیل، وخرطوم طویل».
با توجه به این مقدمه کوتاه، ما به نقل این سوره‌های مجعوله می‌پردازیم و به روشنی ثابت می‌کنیم که بیشتر جمله های آنها، اقتباس از قرآن و باقی مانده نیز یک رشته جمله های بی معنا است که به هم وصل شده و خواسته اند از قرآن تقلید نمایند.
مدتی قبل، یک شرکت آمریکایی به نام «آمریکا آنلاین» با اقدامی شیطنت آمیز، جهت معارضه با قرآن کریم، به اصطلاح سوره‌هایی را با نامهای «مسلمون، تجسّد، وصایا و ایمان»با تقلید و تحریف آیات قرآن و با مضامین باطل و خرافی بر روی شبکه اینترنت عرضه کرد که با واکنش شدید مجامع اسلامی از جمله دانشگاه الأزهر و برخی نویسندگان عرب مسلمان مواجه، و نهایتاً تعطیل شد.
الصم(1) قُل یا أیّها المُسْلِمُونَ انکم لفی ضَلالٍ بَعِید(2) إنّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِاللهِ وَ مَسیحهِ لَهُمْ فِی الآخِرَة نارُ جَهَنَّمَ وَ عَذابٌ شَدیدٌ(3) وجوهٌ یومئذ صاغرةٌ مکفهرةُ تلتمسٌ عفوَ اللهِ واللهُ یفعل ما یرید(4) یومَ یَقولُ یا عبادی قد أنعمتُ علی الذین من قبلِکُم بالهدی منزّلاً فی التوراةِ والإنجیل(5) فما کان لکم ان تکفروا بما أنزلتُ وتضلّوا سواء السبیل(6) قالوا ربنا ما ضَلَلْنا أنفُسنا بل أضلَّنا مَنْ ادّعی أنّه من المرسَلین(7) وإذ قالَ اللهُ یا محمد أغویتَ عبادی وجعلتَهُم من الکافرین(8) قالَ رَبِّی إنّما أغوانیَ الشیطانُ إنهُ کان لبنی آدَم أعظم المفسدین(9) و یغفرُ اللهُ للذین تابوا مِمّن أغواهُمُ الإنسانُ و یبعثُ بالذی کانَ للشیطانِ نصیراً إلی جهنّم وبئسَ المصیر(10) وإنْ قضی اللهُ أمراً فاِنه أعلمُ بما قضی و هو علی کلِّ شیءٍ قدیر(11).
اکنون به شیوه تحریف و سرقت آن اشاره می‌کنیم:
*بررسی صفحه مسلمون
1. (المص) (اعراف/1). آیه جعلی «الصم». (1)
2. (قُلْ یا أیّهَا النّاسُ…….) (یونس/104)، (إِنَّکُمْ لَفی قَولٍ مُخْتَلِفٍ) (ذاریات/8)، (…. لَفِی ضَلالٍ بَعَید) (شوری/18). آیه جعلی «قل یا أیها المسلمون إنکم لفی ضلال بعید». (2)
3. (إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ….) (نساء/150) آیه جعلی «إنّ الذینَ کَفَروا بالله ومسیحه»(3)
4. (إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ….) (آل عمران/4)، (….وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ…)(بقره/114)،(….نــارجهنّم….)(فاطر
36). آیه جعلی «إن الذین کفروا بالله ومسیحه لهم فی الآخرة نار جهنم وعذاب شدید.(3).
5. (وجوه یومئذ خاشعة( (غاشیه/8) آیه جعلی «وجوه یومئذ صاغرة». (4)
6. (….ولکن الله یفعل مایرید) (بقره/253) آیه جعلی «والله یفعل ما یرید». (4)
7. (قل یا عبادی الذین آمنوا…) (زمر/10)، (… اذکر نعمتی التی أنعمت…) (بقره/40)، (….علی الذین من قبلکم….) (بقره/184)، (أنزل التوراة والانجیل * من قبل هدی للنّاس…) (آل عمران/4ـ3). آیه جعلی «یوم یقوم الرحمن یا عبادی قد أنعمت علی الذین من قبلکم بالهدی منزّلاً فی التوراة ، والانجیل». (4)
8. (وَما کَانَ لَهُم ….) (هود/20)، (إِن تَکفروا …) (ابراهیم/8)، (بما أنزَلتُ…) (بقره/41)، (….وضلّوا عن سواء السَّبیلِ) (مائده/77). آیه جعلی «فما کان لکم ان تکفروا بما أنزلت وتضلّوا سواء السبیل». (6)
9. (…إِذا قضی الله ورسوله أمراً أن یکون لهم الخیرة من امرهم…) (احزاب/36). آیه جعلی «وإن قضی الله أمراً فانّه أعلم بما قضی» (11).
10. (…إلی الله مرجعکم وهو علی کل شی قدیر) (هود/4). آیه جعلی «وهو علی کلّ شیء قدیر». (11)
11. (وقالوا ربنا إنا أطعنا سادتنا وکبراءنا فأضلونا السبیلا) (احزاب/67). آیه جعلی «قالوا ربّنا ما ضللنا أنفسنا بل أضلنا من ادعی أنّه من المرسلین».(7)
12. وَإِذْ قَالَ اللَّهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ قَالَ سُبْحَانَکَ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ …(مائده/116). آیه جعلی «وإذ قال الله یا محمد أغویت عبادی وجعلتهم من الکافرین، قال ربّی إنّما أغوانی الشیطان». (8)
· لازم به یادآوری است که در جملههای مجعولة سورة «مسلمون»، نود در صد آن، برگرفته از قرآن است.
2. صفحه تجسّد
سبحانَ الذی خلقَ السمواتِ فلم یجعلْ لها حدّا(1) و خلق الأرضَ وکوّرها وجعلَها ماءاً و جلَدا(2) قل للذین خَدعوا بدعوةِ الشیطان عَمِیَتْ بصائرکُمْ فافتریتم علی اللّه کذباً وکنتم للشیطانِ سَنَداً(3) إنّ الشیطان کان للإنسانِ عدواً ألدّا(4) لو شاءَ ربّکم لاتخذَ من الحجارةِ أولاداً له إذ هو الذی قال للکونِ کُنْ فکانَ و سبحانه أن یستشیرَ فی أمرِه أحدا(5)سبحانه رب العالمین أن یتَّخذ من خلائقه ولدا(6) قل للذین یمترون فیما أنزل من قبل لیس المسیح خلیقة اللّه إذکان مع اللّه قبل البدء و هو معه أبداً(7)فیه و منه کان مع روح قدسه إلهاً سرمدیاً واحداً(8) و إذ بعثَ بهِ الأبُ للعالمین کما وعدَ(9) حلَّ فی بطنِ عذراء کلمة، و خرجَ منه جسدا(10) عاشر الإنسانَ، علَّم الإنسانَ، مات عن الإنسانِ فِدی، و کالإنسانِ رقدَ(11) وإلی أبیه السماوی بعدَ ثلاثَةِ أیامِ صعدَ(12) إن الذین کفروا باَیاته و قالوا قولاً إدّا(13) لن یجعل اللّهُ لهم من أمَدهِ بُدّا(14) أما الذین آمنوا بااللّه و مسیحِه فلهُم مغفرةٌُ جناتُ نعیم خالدینَ فیها أبداً(15)
* بررسی صفحه تجسّد
1.إنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلإنْسانِ عَدُوّاً مُبیناً » (اسراء/53) – آیه جعلی «إنّ الشّیطان کان للإنسان عدوّاً ألدّا».(4)
2.«وَلَو شاءَ رَبُّکَ» (انعام/112 و یونس/10). – آیه جعلی «لَو شاء ربّکم».(5)
3.«لَوْ أَرادَ اللّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَداً لاصْطَفی مِمّا یَخْلُقُ ما یَشاءُ»(زمر/4) – آیه جعلی «لو شاء ربّکم لاتّخذ من الحجارة أولاداً له».(5)
4.«إِِِذا قَضی أَمْراً فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکون»(آل عمران/47) – آیه جعلی «هو الذی قال للکون کُنْ فکان».(5)
5.«وَلا یُشْرِکُ فی حُکمِهِ أَحَداً»(کهف/26). – آیه جعلی «سبحانه أن یستشیر فی أمره أحداً».(5)
6.«ما کانَ للّهِ أَنْ یَتَّخِذَ مِنْ وَلَد‍‌‍ٍ سُبْحانَهُ…»(مریم/35). – آیه جعلی «سبحانه ربّ العالمین أن یَتّخذ من خلائقه ولداً».(6)
7.«سُبْحانَ اللّهِ رَبّ الْعالَمین»(نمل/8) – آیه جعلی «سبحانه ربّ العالمین».(6)
8.«خَلَقَ السَّماواتِ وَالأَرْضَ بِالحَقْ یُکوّرُ اللَّیْل عَلی النّهارِِ وَیُکَوّرُ النَّهارَ عَلی الَّیْلِ»(زمر/5). – آیه جعلی «خلق السماوات فلم یجعل لها حدّاً.(1) خلق الأرض و کوّرها و جعلها».(2)
9.«وَالسَّلامُ عَلَیّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَومَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حیّا، ذلِکَ عِیسی اُبْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الحَقِّ الَّذِی فیهِ یَمْتَرونَ»(مریم/33-34). «لَقَدْ کَفَر الَّذِینَ قالُوا إِنَّ اللّهَ هُوَ الَمَسیحُ ابْنُ مَرْیَمَ…»(مائده/72). «مَا المَسیحُ ابْنُ مَریَمَ إِلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسلُ وَ أُمُّهُ صِدّیقة…»(مائده/75). – آیه جعلی «قل للّذین یمترون فیما أنزل من قبل، لیس المسیح خلیقة اللّه إذ کان مع اللّه قبل البدء و هو معه أبداً».(7)
10.«إِلهاً واحداً»(بقره/133). – آیه جعلی «إلهاً سرمدیاً واحداً».(8)
11.«إِذْ بَعثَ فِیهِمْ رَسُولاً»(آل عمران/164). – آیه جعلی «و إذ بعث به الأب للعالمین».(9)
12.«لَمْ یَجْعَلِ اللّهُ لَهُ»(نور/40). – آیه جعلی «لم یجعل لها».(1)
13.«إنَّ الذِینَ کَفَرُوا بِآیاتِ اللّهِ»(آل عمران/4). – آیه جعلی «إن الذین کفروا بآیاته».(13)
14.«وقولوا قَوْلاً سَدیدِا» (احزاب/32). – آیه جعلی « وقالوا قولاً إدّا».(13)
15.«وَالَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ سَنُدْ خِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِها الأنْهارُخالِدینَ فیها أبداً»(نساء/122) – آیه جعلی «امّا الّذین آمنوا باللّه و مسیحه فلهم مغفرة و جنات نعیم خالدین فیها اْبداً».(15)
16.«وَالَّذینَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ رُسُولِهِ…»(نساء/152) – آیه جعلی «الذین آمنوا باللّه و مسیحه».(15)
17.«فَتَکُونَ لِلشَّیْطانِ وَلِیّاً»(مریم/45). – آیه جعلی «و کنتم للشّیطان سنداً».
در سوره مجعوله «مسلمون»، نیز بیش از هفتاد درصد آن، برگرفته از قرآن و سرقت شده است.
3. صفحه وصایا
المذ(1) إنا أرسلناکَ للعالمینَ مبشراً و نذیراً(2) تقضی بما یخطرُ بفکرِکَ و تدبُر الأمورَ تدبیرا(3) فمن عملَ بما رأیتَ فلنفسه و من لم یعملْ فلسوفَ یَلقی علی یدیکَ جزاءِ مریرا(4) إنّا أعطینا موسی من قبلِکَ من الوصیّات عشرةً و نعطیک عشراتٍ أخری إذ قد ختمنا بک الأنبیاءَ و جعلناکَ علیهم أمیرا(5) فانسَخْ مالکَ أن تنسَخَ ممّا أمرناهُم بِهِ فَقَدْ سَمْعنا لکَ أن تجریَ علی قراراتِنا تَغییرا(6) قل لعبادی الذینَ آمنُوا إن تثاءبوا یستعیذوا بالرحمنِ أن لا یضحک منهمُ الشیطانُ ولیکبروا اللّه إن عطسوا تکبیرا(7) و أن لا یقتنوا فی بیوتهم کلباً و لا یضعوا علی حیطانِهم تَصْویرا(8)و إذا أرادوا انتعالاً فلیبدأوا بالیمین قبل الشمالِ و إن لم یفْعلوا فقد اقتَرفوا نهباً کبیراً(9) وإن تبرَّزوا فلیمسحوا مؤخراتِهم بحجارٍ ثلاثةٍ و یَنْتهوا عن الروثِ إذ قد جعلناهُ للجنِّ غذاءً و علی المؤمنین أمراً مَحْظورا(10) قلْ لعبادی الذینَ آمنُوا یغزوا من أرادوا و یَقْتلوا من أجلِ رزقهم و من لم یغز منهُم أو لم یحدِّث نفسَه بغز وِ ماتَ منافقاً منکُورا(11) و للذین یخشون سحراً یأکلوا سبع عجواتٍ ینجّیهمُ اللّهُ من السحرِ و یبعدُ عنهُم شراً مستطیراً.(12) قل لعبادی إن اَرادوا أن یحلِفوا فلیحِلفوا باللّهِ و لا یخافوا تبذیرا(13) و أن ینحکوا ما طاب لهم من النساء مثنی و ثلاثَ و رباعَ أو ما ملکت أیمانهم أنّا جعلنا لهُم الدینَ أمراً یسیرا(14) و إذ فَر‌غَتْ من بین یدیکَ الوصایا فاطلبْ إلیکَ جبریلَ یأتیکَ ساعیاً مأمورا(15)و إن شُغِلَ جبریلُ عنک فعلیک بورقةَ بنِ نوفل و استفِذْ منه قبل أن نتوفاهُ فیصبح الوحیُ علیک أمراً عسیراً(16)
* بررسی صفحه وصایا
1. (إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَمُبَشِّراً وَنَذِیراً) (فتح/8). – (وَما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمین) (انبیاء/107). – آیه جعلی «انّا أرسلناک للعالمین مبشراً ونذیراً».(1)
2. ومَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسهِ….) (جاثیه/15). – آیه جعلی «فمن عمل بما رأیت فلنفسه».(2)
3. (قُلْ لِعِبادِیَ الّذِینَ آمَنُوا یُقیمُوا الصَّلاة….) (ابراهیم/31) – آیه جعلی «قل لعبادی الذین آمنوا إن تثاءبوا».(7)
4. (… ولتکبُروا اللهَ عَلی ما هَداکُمْ…) (بقره/185).(وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وِلیٌّ مِنَ الذُل وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً) (اسراء/111). – آیه جعلی « ولیکبروا الله إن عطسوا تکبیراً». (7)
5. (…فَانْکِحُوا ماطابَ لَکُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنی وَثُلاثَ وَ رُباعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاّ تَعْدِلُوا فَواحِدَةٌ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ ذلِکَ أدْنی أَلاّ تَعُولُوا) (نساء/3). – آیه جعلی «وأن ینکحوا ماطاب لهم من النساء مثنی وثلاث ورباع أو ما ملکت أیمانهم إنا جعلنا لهم الدین أمراً یسیراً». (14)
4. صفحه ایمان
واذکرْ فی الکتابِ الحواریینَ إذ عصفتِ الرِیاحُ بهم لیلاً وهُمْ یُبحرون(1) إذ تراعی علی المیاهِ لهم طیفُ المسیح یمشی، فقالوا أ هوَ ربُّنا یهزأ بنا أم قد مسَّنا ضربٌ من جُنون(2) فجاءَهم صوت المعلِّمِ أنْ لا تخافوا إنی أنا هُوَ ،فلا تُبصِرونْ(3) فهتفَ هاتف منهم یقولُ ربِّی مُرْنی إن کنتَ حقاً هوَ، آتی علی المیاهِ إلیک، عسی أن یبدّلَ اللهُ شَکِّی بیقین(4) قالَ فاسع إلیّ ولتَکُنْ للناسِ آیة لعلَّهم یتذکَّرون.(5) وإذ طَفِقَ الحواریُّ یمشی رأی شِدَّةَ الریحِ فخافَ وبدأ یغرَقُ فصاحَ بربِّهِ یسْتعین(6) فمدَّ بیمینه لهُ فأخذهُ بها وقالَ یا قلیلَ الإیمانِ هذا جزاءُ المُمْتَرین(7) وإذ رکب السفینةَ معه سَکنتِ الریاحُ لتوِّها فسَبح الحواریون بحمدِهِ، وهتفوا لهُ قائلین(8) أنت هو ابن الله حقاً، بکَ نحنُ آمنَّا، وأمامکَ نخرُّ ساجدین(9) قالَ طوبی للذین آمنوا ولم یلبسوا إیمانهم بشک فأولئک همُ المفلحون(10).
* بررسی صفحه ایمان
1. (وَاذکُرْ فِی الکِتابِ مَرْیَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِها مَکاناً شَرْقِیّاً) (مریم/16) – آیه جعلی «واذکر فی الکتاب الحواریین إذ عصفتِ الریاح بهم لیلاً وهم یبحرون». (1)
2. (وَیُبَیّنُ آیاتِهِ لِلنّاسِ لَعَلّهُمْ یَتَذَکّرُونَ) (بقره/ 221) – آیه جعلی «ولتَکُنْ للنّاسِ آیة لعلَّهم یتذکّرون». (5)
3. (إِذا کُنْتُمْ فِی الفُلْکِ وَجَرَیْنَ بِهِمْ بِریحٍ طَیّبَةٍ وَفَرِحوا بِها جائَتْها رِیحٌ عاصِفٌ وَجاءَ المَوْجُ مِنْ کُلّ مَکانٍ وَظَنّوا أَنّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ دَعَوُ اللّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدّینَ لَئِنْ أَنْجَیْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَکُونَنّ مِنَ الشّاکِرِینَ ) (یونس/22). – آیه جعلی «وإذ رکب السفینة معه سکنت الریاح لتوهافسبّح الحواریون بحمده وهتفوا له قائلین.(8) وإذ طفق الحواریّ یمشی رأی شدّة الریح فخاف وبدأ یغرق فصاح بربه یستعین».(6)
ـ جملات مهمل، بی‌هدف و بی‌محتوای صفحات چهارگانه:
در این صفحات، در جاهایی که از الفاظ قرآن کریم کمتر استفاده شده‌است،جملات مهمل و بی‌محتوا و خنده‌آور، شبیه گفتار بذله گویان، رخ نمایان می‌کند به گونه‌ای که این نوشته‌ها و مجعولات ، ادّعای دروغین نویسندگان آن را پوچ جلوه می‌دهد. به نمونه‌هایی از آن توجه فرمایید؛ و با دقت قضاوت کنید:
1. صفحه «وصایا» به ترتیب شماره‌های (7، 8، 9، 10، 11، 12 و 16):
« قل لبعادی الذین آمنوا إن تثاءَبوا (خمیازه کشیدن) یستعیذوا بالرحمن أن لا یضحک منهم الشیطان و لیکبّروا الله إن عطسوا تکبیراً(7) وان لا یقتنوا فی بیوتهم کلباً ولا یضعوا علی حـیطانهـم تـصـویـراًً(8) وإذا أرادوا انتعالاً فلیبدأوا بالیمین قبل الشمال وإن لم یفعلوا فقد اقترفوا ذنباً کبیراً(9) وإن تبرّزوا (أی تغوّطوا) فلیمسحوا مؤخراتهم بحجارٍ ثلاثة وینتهوا عن الروثِ (کثافت) إذ قد جعلناه لجنّ غذاءً وعلی المؤمنین أمراً محظوراً (أی ممنوعاً)(10) قل لبعادی الّذین آمنوا یغزوا (یعنی جنگ کنند) من أرادوا ویقتلوا من أجل رزقهم ومن لم یغزوا منهم أو لم یحدث نفسه بغزو مات منافقاً منکوراً(11) وللّذین یخشون سحراً یأکلوا سبع عجواتٍ (خرمای عجوه) ینجیهم الله من السحر و یبعد عنهم شرّّاً مستطیراً(12) وإن شغل جبریل عنک فعلیک بورقة بن نوفل واستفد منه قبل أن نتوفاه فیصبح الوحی علیک أمراً عسیراً(16)».
(ترجمه): بگو به آن دسته از بندگان من که ایمان آورده‌اند، اگر خمیازه کشیدند پناه ببرند به خدا که شیطان به آنها نخندد، و تکبیر بگویند خدا را اگر عطسه نمودند تکبیر کردنی.(7) و اینکه نگه ندارند در منزلهای خود سگی را و بر روی دیوارهای خود عکسی را نچسبانند.(8) واگر می‌خواهند کفش بپوشند، کفش راست را قبل از چپ بپوشند، اگر این کار را انجام ندادند گناه بزرگی را مرتکب شده‌اند.(9) و اگر تغوط کردند سه سنگ به دبر خود بکشند و دور شوند از آن کثافت، چون قرار دادیم آن را برای جن غذا و بر مؤمنین امری ممنوع.(10) بگو به بندگان مؤمن من، جنگ کنند با هر کس که می‌خواهند و بکشند برای روزی خود، و هر کس جنگ نکند از آنها و بنای جنگ کردن نداشته باشد، منافق و بی‌نام و نشان بمیرد.(11) و کسانی که از سحر می‌ترسند هفت دانه خرمای عجوه بخورند، نجات می‌دهد خدا او را از سحر و دور می‌کند از آنها شرّ پراکنده را.(12) و اگر از تو مشغول شد جبرئیل، بر تو باد به ورقة بن نوفل و استفاده کن از او قبل از آن که او را بمیرانیم که در این صورت وحی بر تو امر سختی شود.(16)
2. در شماره 8 صفحه «تجسد» می‌گوید: ‹‹فیه و منه کان مع روح قدسه إلهاً سرمدیاً واحداً أحداً›› یعنی در او و از او بود با روح قدس او پروردگاری دائم و یکی و یگانه.
3. در شماره‌های 13 و 14 صفحه «تجسد» می‌گوید: ‹‹إنّ الّذین کفروا بآیاتهِ وقالوا قولاً إدّا(13) لن یجعل الله لهم من أمده بدّا››(14).یعنی کسانی که به آیات او کافر شدند، و حرف سخت گفتند(13) خدا برای آنها از قدرت خود چاره قرار نمی‌دهد(14).
4. در شماره 1 – 9 صفحه ایمان چنین آمده است:
«واذکر فی الکتاب الحواریین إذ عصفت الریاح بهم لیلاً وهم یُبحرون(1) إذ تراءی علی المیاه لهم طیف المسیح یمشی فقالوا أهو ربّنا یهزأ بنا أم قد مسّنا ضرب من جنون(2) فجاءهم صوت المعلم أن لا تخافوا إنّی أنا هو أفلا تبصرون(3) وإذ طفق الحواریّ یمشی رأی شدّة الریح فخاف و بدأ یغرق فصاح بربّه یستعین(6) فمد بیمینه له فأخذه بها وقال یا قلیل الایمان هذا جزاء المـمترین(7)».
یعنی: «یاد کن در کتاب حواریین، وقتی که باد در شب به شدّت وزید و آنها در دریا بودند(1) به نظر آنها آمد روی آب خیال مسیح که راه می‌رود، پس گفتند آیا او پروردگار ماست که ما مسخره می‌کند (یا با ما شوخی می‌کند) یا به ما دیوانگی روی داده‌است(2) پس صدای معلم به سوی آنها آمد این که نترسید من او هستم آیا نمی‌بینید؟!!(3) و چون حواری به راه رفتن شروع کرد دید باد سختی می‌وزد، و ترسید و نزدیک بود غرق شود، داد زد به پروردگار و از او استعانت جست(6) پس دست راست خود را به سوی او دراز کرد و به او گفت ای کم ایمان این جزای شک کنندگان است».
این جملههای بی‌مغز و پوچ و مبتذل که شبیه گفتار بذله گویان بی‌هدف و داستانهای تخیلاتی غیر واقعی است، و گوینده آنها خواسته است که یک نوع تقلید خنک و مونتاژی، از جملههای متین و استوار قرآن، به عنوان تحدی و معارضه با قرآن بیاورد، لکن فاقد بلاغت و گیرایی تعبیر و شیوایی بیان و عظمت و بلندی معانی است. این جملات نه تنها به پایه یک صدم بلاغت قرآن نمی‌رسد بلکه به مراتب از کلام عادی که در قلوب مردم جای می‌گیرد پایین‌تر است.
این جملات شایستگی آن را ندارندکه در تمام جوانب، مورد بحث و دقت قرار گیرند، زیرا بی‌محتوایی و سبکی این جملات، با کمترین دقت و توجه بر همگان روشن است.
و کسانی که یک رشتـة الفاظ بی‌معنی و مهمل را به هم بافته و خواسته باشند به مقابله با قرآن برخیزند، نتیجه‌ای جز رسوایی عاید آنان نمی‌گردد و بهترین مصداق شعر زیر است:
ای مگس؛ عرصه سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری
ـ گفتارهای متناقض در صفحات چهارگانه:
آنچه مسلم و قطعی است، این است که آیات مبارکه قرآن کریم در مدت 23 سال به تدریج بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نازل شده و در مجموع آن، کوچکترین تضاد و اختلافی مشاهده نمی‌شود و این خود راه دیگر برای تحدّی بوده و مبیّن وجوه دیگر اعجاز قرآن است که غیر از اصل بلاغت، یکنواختی بلاغت آن را در طول تاریخ نزول به اثبات می‌رساند.لکن این صفحات چهارگانه با توجه به کمی الفاظ و زمان درج آن، دارای تناقضات مختلفی است.ذیلاً به چند نمونه از آن اشاره می‌کنیم:
1- در صفحه «تجسد» فقره 6 می‌گوید:«سبحانه ربّ العالمین أن یتخذ من خلائقه ولداً»یعنی منزه است پروردگار عالمیان که قرار دهد از مردمان برای خود فرزندی.این عبارت تصریح دارد به این که برای خداوند هیچگونه فرزندی نیست و از طرفی پدر کسی هم نیست.
لکن در همین صفحه فقره 9 و 12 می‌گوید:«و إذ بعث به الأب للعالمین کما وعد» و «و إلی أبیه السماوی بعد ثلائه أیام صعد».یعنی و زمانی که فرستاد او را پدر برای عالمیان چون وعده داده بود .و به سوی پدر آسمانی خود بعد از سه روز بالا رفت.
در فقره 9 صفحه ‹‹ایمان›› می‌گوید:« أنت هو ابن الله حقّاً » تو حقیقتاً فرزند خدا هستی.
2- در فقره7 صفحه «تسجد» می‌گوید:«لیس المسیح خلیقة الله إذ کان مع الله قبل البدء وهو معه أبداً» یعنی:مسیح مخلوق خدا نیست، چون که او قبل از خلقت با خدا بود و تا ابد با خدا هست.
این عبارت دلالت دارد که خلقت مسیح ابدی و ازلی است و به ناچار باید گفت که نعوذ باللّه دو خدا وجود دارد یکی خدا و دیگری مسیح.و در فقره 8 می‌گوید:«فیه و منه کان روح قدسه»در او و از او بود با روح قدس.و در نهایت قایل به تثلیث میشود.
3- در صفحه «ایمان» فقره 2 و3 مسیح را رب توصیف می‌کند: «فقالوا أهو ربّنا… فجاءهم صوت المعلم…. إنّی أنا هو». «پس گفتند آیا او پروردگار ماست….پس آمد به سوی آنها صدای معلم….من او هستم».
اما در صفحه «ایمان» شماره 9 می‌گوید:«أنت هو ابن الله حقّاً»
4- در شماره‌های 9 ، 10، 11و 12 صفحه «تجسد» می‌گوید: «وإذ بعث به الاب للعالمین کما وعد. حلّ فی بطن عذراء‌کلمة وخرج منه جسداً. عاشر الإنسان، علّم الإنسان، مات عن الإنسان فدی وکالإنسان رقد»
یعنی زمانی که فرستاد او را پدری برای عالمیان چون وعده داده بود.حلول کرد در شکم عذراء کلمه‌ای خارج شد از او با جسد.معاشرت کرد با مردمان، تعلیم کرد مردمان را، فدای انسان شد و مُرد و مانند انسان خوابید(اشاره به مرگ).
5- و نیز فقره 2 و 5 صفحه «وصایا»، بلکه مضمون و عبارت تمام آن صفحه دلالت دارد به این که مسیح رسول خدا است، چنان که می‌گوید:« إنّا أرسلناک للعالمین مبشّراً ونذیراً (2) إنّا أعطینا موسی من قبلک من الوصیات عشرة ونعطیک عشراتٍ أُخری إذ قد ختمنا بک الأنبیاء وجعلناک علیهم أمیراً». ما شما را برای عالمیان بشیر و نذیر فرستادیم. ما دادیم به موسی قبل از تو ده تا وصایا و می‌دهیم به تو ده تا وصیت دیگر، چون ختم کردیم به تو پیغمبران را و قرار دادیم تو را به آنها فرماندار.
تمام این عبارات بیانگر آن است که مسیح مخلوق خدا است.
– خلاصه، از این صفحات چهارگانه استفاده میشود که حضرت عیسی (علیه السلام)، هم خدا و هم مخلوق و هم رسول خدا است!!!
راستی چگونه میشود یک موجود هم خالق باشد و هم مخلوق، هم رسول باشد و هم مرسل؟!!!
فاعتبروا یا أولی الأبصار.
چه کسی می‌تواند این معما را حل کند؟ کدام عاقلی می‌تواند چنین امر محال را قبول کند؟ خداوند متعال در قرآن خطاب به اهل کتاب می‌فرماید:
«یا أَهْلَ الکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَلا تَقُولُوا عَلى اللّهِ إِلّا الحَقّ إِنّما المَسِیحُ عِیسى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللّهِ وَکَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْیَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انتَهُوا خَیْراً لَکُمْ إِنّما اللّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِی السّمواتِ وَما فِی الأَرضِ وَکَفى بِاللّهِ وَکِیلاً »(نساء /171 ).
«یا أَهْلَ الکِتابِ لِمَ تَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ * یا أَهْلَ الکِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الحَقّ بِالباطِلِ وَتَکْتُمُونَ الحَقّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» (آل عمران /70-71)
شگفت این که در صفحه «تجسد» فقره 7 و 8 قایل به تثلیث “(خدا، مسیح و روح القدس)میشود، سپس در توصیف آنها می‌گوید: «إلهاً سرمدیاً واحداً أحداً ».
این عبارت نشان می‌دهد که نویسنده این فقرات چقدر سردرگم و غافل بوده، که حتی اعداد و ریاضیات را هم فراموش کرده و به هذیان گویی افتاده است.عدد یک را، سه می‌خواند، و سه را هم یک می‌گوید، سفید را سیاه و سیاه را سفید می‌بیند، زن را مرد و مرد را زن قلمداد می‌کند!!!
خداوند چه زیبا فرمود: «وَلَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً کَثِیراً» (نساء /82).
حال سئوال مهم این است که؛ چگونه وقتی کلام از انسان است در آن اختلاف پدید می‌آید؟ و حکمت و فلسفه‌ی این اختلاف چیست؟ و چرا بشر نمی‌تواند مثل کلام خدا را بیاورد؟
در پاسخ باید گفت:
اوّلاً: انسان مثل سایر موجودات مادی در این عالم، محدود و دایماً در حال تغییر و تحول است، و مسلم است که یک موجود متغیر و محدود نمی‌تواند نقش موجود نامتناهی و غیر محدود را به عهده بگیرد. توضیح این که؛ تغییرات محیط و تغییرات درونی انسان، در حالات روحی و آثاری که از آنها ظاهر میشود مؤثر بوده و او پیوسته در حال تکامل است، چیزهایی را یاد می‌گیرد که قبلاً نمی‌دانسته است و این دانش جدید می‌تواند درنفس و جان او اثر گذاشته و دگرگونش سازد. همچنین در اثر کارهای جدیدی که می‌کند، آماده میشود تا کارهای بعدی را بهتر انجام دهد. و از طرفی حالات انسان از قبیل غم، شادی، ترس، امید و…تحت تأثیر عوامل خارجی و احیاناً درونی، تغییر می‌کند و در کلام او اثر می‌گذارد، به طوری که انسان در اوج شادی، به گونه‌ای سخن می‌گوید و در موقع حزن و اندوه،به گونه‌ای دیگر. و علت آن نیست مگر اینکه او که یک موجود مادی است و تحت تأثیر عوامل مختلف قرار می‌گیرد.بنا بر این یک فرد نمی‌تواند در طول عمر، آنچنان سخن بگوید که همه‌اش از نظر بلاغت یکنواخت باشد و به ناچار سطح کلامش در مواقع گرسنگی و سیری، غم و شادی، سلامتی و ناخوشی، اضطراب و اطمینان، شکست و پیروزی و… تفاوت‌های بزرگی خواهد داشت.
اما وقتی که کلام، کلام الهی میشود و خداوند متعال در قرآن کریم در تمام این شرایط مذکور سخن گفته است، آن وقتی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در نهایت سختی و پیروزی، فقر مالی و توانمندی، در حال صحت و سلامتی و … است، در می‌یابیم که در طول 23 سال نبوّت، از لحاظ بلاغت، یکنواخت سخن گفته است، به طوری که اولین آیات نازل شده به همان اندازه محکم و شامل حقایق علمی است که آخرین آنها همان اعتبار و اتقان را دارد.
ثانیاً: خداوند متعال هدفش را بهتراز همه می‌شناسد، و حال بندگانش را هم در تمام ابعاد بهتر از همه می‌داند، و احاطه‌ی او بر ترکیبات الفاظ از همه بیشتر است، لذا فقط خداست که می‌تواند هدف خود را بر اساس مقتضای حال به بهترین وجه و با جامعیت بیان کند. اما دیگران نمی‌توانند چنین احاطه‌ای داشته باشند، و نمی‌دانند دقیقا چه نکته‌هایی را باید رعایت کنند، و چگونه حال همه‌ی مخاطبان را در نظر بگیرند و بر اساس چنین فرمول پیچیده‌ای سخن بگویند.
سرّ این که کسی نمی‌تواند مثل قرآن را بیاورد همین است، چون انسان هر قدر بخواهد نکته‌های مختلفی را در نظر بگیرد، بالاخره ذهنش محدود است و توجه او به یک یا چند مطلب خاص معطوف میشود و بر همه‌ی جهات مسلط نیست، لذا آوردن مثل قرآن برای کسی ممکن نمی‌باشد.
به راستی در جهانی که همه‌ی موجودات دستخوش تغییر و تحول هستند، آیا ممکن است انسانی که خود جزو این جهان طبیعت و محکوم به تغییر و تحوّل در آن می‌باشد، با این وصف بتواند در همه‌ی شئون عالم بشری دخالت نموده و کتابی مشتمل بر معارف، علوم، قوانین، مواعظ، امثال و قصص، به دنیا عرضه نماید، که در آن از تمام ابعاد زندگی سخن گفته شده و در هر رشته‌ای از علوم و معارف اظهار نظر شده باشد و حق سخن در همه‌ی موارد، یکسان و در حدّ اعلی ادا شده باشد و مطالب آن در مدت طولانی (23 سال) و در اوضاع مختلف القاء گردیده باشد، و در عین حال، حتی یک حرف آن هم باطل نشده باشد؟ با این که هیچ انسانی در این مدت به یک حال باقی نمی‌ماند و خواه ناخواه دستخوش تغییر و تحول میشود!
نمونه دیگر در عصر ما:
کتاب “فرقان الحق” یا “مثلث توحید” توسط دو شرکت انتشاراتی آمریکا به نامهای Winepress و Omega2001 چاپ شده و شامل 77 سوره از جمله سوره‌هایی به نام الفاتحه، الجنه و الانجیل است و بسیاری از عقایداسلامی در آن مردود شمرده شده و یا وارونه جلوه داده شده‌اند.
به تازگی یکی از مجلات اسلامی که در کشور کویت منتشر می شود خبر از ظهور کتاب خطرناکی نموده که توسط انجمن های تبشیری و برای مبارزه طلبی با قرآن به چاپ رسیده است. در این کتاب ضمن دعوت به شرک به خدا، با آیاتی شیطانی تخریب عقاید مسلمانان هدفگیری شده است.
“فرقان الحق” (The Truefurgan) در واقع کتابی است مذهبی که در آمریکا تألیف گردیده است. عده ای این کتاب را نسخه‌ای تحریف شده از قرآن به نام میدانند.
این کتاب به شخصی به نام “المصطفی‌الهام” منسوب شده است و توسط فردی به نام “المهدی” به انگلیسی ترجمه شده‌است.
این به اصطلاح قرآن 366 صفحه‌ای که به زبان‌های انگلیسی و عربی چاپ و منتشر شده است در مدارس خصوصی کویت دردسترس دانش‌آموزان قرار گرفته است.
این کتاب در آمریکا با نام “مثلت توحید” توزیع و پخش میشود.
نویسندگان این کتاب در مقدمه ای که در اول کتاب نوشته اند مدعی شده اند که این کتاب را برای جهان اسلام و مخصوصا اعراب نوشته اند! گفتنی است در این کتاب به جای بسم‌الله الرحمن الرحیم در ابتدای سوره “بسم‌الله” آمده که در برگیرنده عقاید مسیحیان درمورد تثلیث است.
در مقدمه این کتاب چنین آمده است: تقدیم به ملت عرب و همه مسلمانان جهان، در عمق وجود هر انسانی اشتیاق فراوان برای رسیدن به ایمان حقیقی، آرامش درونی، آزادی معنوی و زندگی ابدی وجود دارد.
از اهداف مشخص در رابطه با این اقدام می توان به این نکته اشاره کرد که با ایجاد شبهه در ذهن مسلمان و تخریب عقاید و دیدگاه آنان نسبت به اسلام، این افراد درصدد تخریب دین اسلام و ترویج مسحیت از سوی دیگر و سوق به سوی ادیانی غیر از اسلام اند و حرکتی است در ادامه روند استعماری غرب در مقابل موج بیداری اسلامی که توسط مسحیان و صهیونسیت ها رو به انجام است.
«یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم والله متم نوره و لو کره الکافرون»(صف/۸)
(منبع: ۱-سایت اندیشه قم ۲-سایت مشرق نیوز)