۱۳۹۷/۰۲/۲۴
–
۱۱۰۶ بازدید
سلام کسی که با شنیدن آیات قرآن گریه کند آیا برایش اجر دنیوی یا اخروی درنظرگرفته می شود؟باتشکر
در پاسخ به مطالب زیر توجه کنید :
الف) در قرآن چهار نوع گریه و اشک داریم :
1. اشک شوق: گروهى از مسیحیان با شنیدن آیات قرآن اشک مى ریختند. «ترى اعینهم تفیض من الدمْع ممّا عرفوا من الحقّ»(مائده / 83)
2. اشک حزن و حسرت: مسلمانان عاشق همین که از رسول اکرم «صلى الله علیه وآله » مى شنیدند که امکانات براى جبهه رفتن فراهم نیست گریه مى کردند. «تفیض من الدمع حزناً الا یجدوا ما ینفقون»(توبه / 92)
3. اشک خوف: همین که آیات الهى براى اولیای خدا تلاوت مى شد، گریه کنان به سجده مى افتادند، «خرّوا سُجدا و بُکیّاً»(مریم / 58)، «و یخِرّون للأذقان یبکون و یزیدهم خشوعاً»(اسراء / 109)
4 . اشک تصنعی و ساختگى: همین آیه که برادران یوسف گریه کنان نزد یعقوب آمدند که گرگ یوسف را درید. وَ جاؤُ أَباهُمْ عِشاءً یَبْکُونَ (یوسف / 16) .
ب ) ثواب گریه
از نگاه قرآن کریم، گریه در برخی از مصداق های آن، مانند گریه از خوف خدا، پسندیده و مطلوب است. از این رو، خداوند مشرکان و کافران را برای ترک گریه و متأثر نشدن از آیات الهی سرزنش، و مؤمنان را به تضرع و گریستن، به ویژه در شبانگاهان و راز و نیاز با پروردگار تشویق می کند.
خداوند و توصیه به پیامبران به گریستن به حال خود یکی از توصیه های خداوند به پیامبران، گریستن آنان به حال خویش بوده است:
از وحی های خداوند به موسی علیه السلام: «تا در دنیا هستی، به حال خود گریه کن و از هلاکت و مهلکه ها بترس و مبادا زرق و برق زندگی دنیا تو را بفریبد». ( ری شهری، 1377: 539 )
از وحی های خداوند به عیسی علیه السلام: «به حال خود گریه کن؛ همچون گریه کسی که با خانواده بدرود گفته و با نفرت از دنیا دوری جسته و آن را برای دنیا پرستان رها کرده و به آنچه نزد پروردگارش است، دل بسته». (همان )
در روایات اسلامی برای گریه و اشک، ارزش و فواید خاصی بیان شده است. از فواید گریه می توان به داخل شدن در بهشت، نزدیک شدن به خدا، رهایی از آتش دوزخ و ایمنی در روز رستاخیز اشاره کرد.
1 . قال رسول الله صلى الله علیه و آله ـ فی خُطبة الوَداعِ ـ :« و مَن ذَرَفَتْ عَیناهُ مِن خَشیةِ اللّه ِ کانَ لَه بکلِّ قَطرةٍ مِن دُموعِهِ مِثلُ جَبَلِ اُحُدٍ یکونُ فی میزانِهِ مِن الأجْرِ . »
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ـ در خطبه حجّة الوداع ـ فرمود : هر کس چشمانش از ترس خدا اشک ریزد براى هر قطره اشک او به اندازه کوه احد در ترازوى اعمالش پاداش مى نهند.
2 . قال رسول الله صلى الله علیه و آله : « ألاَ و مَن ذَرَفَتْ عَیناهُ مِن خَشیةِ اللّه ِ، کانَ لَهُ بکلِّ قَطرةٍ قَطَرَتْ مِن دُموعِهِ قَصرٌ فی الجنّةِ ، مُکَلَّلٌ بالدُّرِّ و الجَوهرِ ، فیهِ ما لا عَینٌ رأتْ ، و لا اُذُنٌ سَمِعَتْ ، و لا خَطَرَ على قلبِ بَشَرٍ .»
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :بدانید که هر کس چشمانش از ترس خدا اشک ریزد ، در برابر هر قطره اشک او، کاخى آذین بسته به مروارید و گوهر در بهشت به او مى دهند. در آن کاخ چیزهایى است که هیچ چشمى ندیده، هیچ گوشى نشنیده و بر دل هیچ بشرى خطور نکرده است.
3 . قال رسول الله صلى الله علیه و آله : « سَبعةٌ فی ظِلِّ عَرشِ اللّه ِ عزّ و جلّ یومَ لا ظِلَّ إلاّ ظلُّهُ ··· و رجُلٌ ذَکرَ اللّه َ عزّ و جلّ خالیا ففاضَتْ عَیناهُ مِن خَشیةِ اللّه ِ .»
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :در آن روز که سایه اى جز سایه عرش خداوند عزّ و جلّ نیست هفت تن در سایه عرش اویند: ··· و مردى که در خلوت، یاد خداوند عزّ و جلّ کند و از ترس خدا اشک از دیدگانش سرازیر شود.
4 . از امام صادق علیه السلام نقل شده است که: «هر چیزی پیمانه و وزنی دارد مگر اشک ؛ زیرا قطره ای اشک، دریاهایی از آتش را فرومی نشاند. هرگاه چشم غرق در اشک شود، گرد فقر و ذلت بر آن ننشیند و هرگاه اشک سرازیر گردد، خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند و اگر گرینده ای در میان امت بگرید، همه آن امت مشمول رحمت حق می شوند». ( شیخ صدوق، 1362: 33 )
الف) در قرآن چهار نوع گریه و اشک داریم :
1. اشک شوق: گروهى از مسیحیان با شنیدن آیات قرآن اشک مى ریختند. «ترى اعینهم تفیض من الدمْع ممّا عرفوا من الحقّ»(مائده / 83)
2. اشک حزن و حسرت: مسلمانان عاشق همین که از رسول اکرم «صلى الله علیه وآله » مى شنیدند که امکانات براى جبهه رفتن فراهم نیست گریه مى کردند. «تفیض من الدمع حزناً الا یجدوا ما ینفقون»(توبه / 92)
3. اشک خوف: همین که آیات الهى براى اولیای خدا تلاوت مى شد، گریه کنان به سجده مى افتادند، «خرّوا سُجدا و بُکیّاً»(مریم / 58)، «و یخِرّون للأذقان یبکون و یزیدهم خشوعاً»(اسراء / 109)
4 . اشک تصنعی و ساختگى: همین آیه که برادران یوسف گریه کنان نزد یعقوب آمدند که گرگ یوسف را درید. وَ جاؤُ أَباهُمْ عِشاءً یَبْکُونَ (یوسف / 16) .
ب ) ثواب گریه
از نگاه قرآن کریم، گریه در برخی از مصداق های آن، مانند گریه از خوف خدا، پسندیده و مطلوب است. از این رو، خداوند مشرکان و کافران را برای ترک گریه و متأثر نشدن از آیات الهی سرزنش، و مؤمنان را به تضرع و گریستن، به ویژه در شبانگاهان و راز و نیاز با پروردگار تشویق می کند.
خداوند و توصیه به پیامبران به گریستن به حال خود یکی از توصیه های خداوند به پیامبران، گریستن آنان به حال خویش بوده است:
از وحی های خداوند به موسی علیه السلام: «تا در دنیا هستی، به حال خود گریه کن و از هلاکت و مهلکه ها بترس و مبادا زرق و برق زندگی دنیا تو را بفریبد». ( ری شهری، 1377: 539 )
از وحی های خداوند به عیسی علیه السلام: «به حال خود گریه کن؛ همچون گریه کسی که با خانواده بدرود گفته و با نفرت از دنیا دوری جسته و آن را برای دنیا پرستان رها کرده و به آنچه نزد پروردگارش است، دل بسته». (همان )
در روایات اسلامی برای گریه و اشک، ارزش و فواید خاصی بیان شده است. از فواید گریه می توان به داخل شدن در بهشت، نزدیک شدن به خدا، رهایی از آتش دوزخ و ایمنی در روز رستاخیز اشاره کرد.
1 . قال رسول الله صلى الله علیه و آله ـ فی خُطبة الوَداعِ ـ :« و مَن ذَرَفَتْ عَیناهُ مِن خَشیةِ اللّه ِ کانَ لَه بکلِّ قَطرةٍ مِن دُموعِهِ مِثلُ جَبَلِ اُحُدٍ یکونُ فی میزانِهِ مِن الأجْرِ . »
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ـ در خطبه حجّة الوداع ـ فرمود : هر کس چشمانش از ترس خدا اشک ریزد براى هر قطره اشک او به اندازه کوه احد در ترازوى اعمالش پاداش مى نهند.
2 . قال رسول الله صلى الله علیه و آله : « ألاَ و مَن ذَرَفَتْ عَیناهُ مِن خَشیةِ اللّه ِ، کانَ لَهُ بکلِّ قَطرةٍ قَطَرَتْ مِن دُموعِهِ قَصرٌ فی الجنّةِ ، مُکَلَّلٌ بالدُّرِّ و الجَوهرِ ، فیهِ ما لا عَینٌ رأتْ ، و لا اُذُنٌ سَمِعَتْ ، و لا خَطَرَ على قلبِ بَشَرٍ .»
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :بدانید که هر کس چشمانش از ترس خدا اشک ریزد ، در برابر هر قطره اشک او، کاخى آذین بسته به مروارید و گوهر در بهشت به او مى دهند. در آن کاخ چیزهایى است که هیچ چشمى ندیده، هیچ گوشى نشنیده و بر دل هیچ بشرى خطور نکرده است.
3 . قال رسول الله صلى الله علیه و آله : « سَبعةٌ فی ظِلِّ عَرشِ اللّه ِ عزّ و جلّ یومَ لا ظِلَّ إلاّ ظلُّهُ ··· و رجُلٌ ذَکرَ اللّه َ عزّ و جلّ خالیا ففاضَتْ عَیناهُ مِن خَشیةِ اللّه ِ .»
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :در آن روز که سایه اى جز سایه عرش خداوند عزّ و جلّ نیست هفت تن در سایه عرش اویند: ··· و مردى که در خلوت، یاد خداوند عزّ و جلّ کند و از ترس خدا اشک از دیدگانش سرازیر شود.
4 . از امام صادق علیه السلام نقل شده است که: «هر چیزی پیمانه و وزنی دارد مگر اشک ؛ زیرا قطره ای اشک، دریاهایی از آتش را فرومی نشاند. هرگاه چشم غرق در اشک شود، گرد فقر و ذلت بر آن ننشیند و هرگاه اشک سرازیر گردد، خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند و اگر گرینده ای در میان امت بگرید، همه آن امت مشمول رحمت حق می شوند». ( شیخ صدوق، 1362: 33 )