لطفا به مطالب زیر توجه کنید:1. از دیدگاه اسلام و همه ادیان توحیدی مالک همه چیز از جمله انسان، خداوند است و اوست که حق تصرف در جهان و انسان را دارد. آن جا که او رخصت دهد، مجاز و جایى که او اذن ندهد، غیرمجاز است. از جمله این موارد، کشتن انسان است. در این موضوع هیچ تفاوتى بین انتحار و دیگر کشى نیست، چرا که این کار سلب حیات از خود و یا دیگرى است. خداى سبحان انسان را از این امر برحذر داشته، مى فرماید: «من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فى الارض فکانما قتل الناس جمیعا؛ و آن کس که انسانى را بدون این که قاتل باشد و یا در زمین فساد کند بکشد گویا همه مردم را کشته است»، (مائده، آیه 32). مرگ و حیات یک نفر، اگر چه مساوى با مرگ و حیات اجتماع نیست، اما شباهتى به آن دارد، ازاین رو در جایى که اذن خداوند نیست، انجام دادن آن حرام و گناه است. در نگرش الهى، از آن جا که خداوند خالق انسان است و تمام هستى او از خدا است، هیچ کسى نه حق کشتن دیگرى را دارد و نه حق کشتن خود را. این بدان جهت است که از دیدگاه اسلام و همه مکاتب الهى، حیات موهبتى الهى و حقى خدادادى است. از این رو هرگاه این حق وسیله اى براى قتل نفوس دیگر یا باعث فساد در جامعه و بر هم زدن نظم شایسته حاکم بر جامعه شود و افرادى در صدد محاربه با نظام الهى برآیند، این حق به نفع دیگران سلب مى شود، (ر.ک: آیات 32 و 33 مائده – 178 و 179 و 217 بقره).2. آنچه که از روایات و آیات برداشت می شود این است که فردی که به دست خود رشته حیاتش را پاره می کند و دار تکلیف را وداع می گوید جهنمی بوده و در آن خالد خواهد بود ؛ أبی ولاّد می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: «مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ مُتَعَمِّدا فَهُوَ فی نارِ جَهَنَّمَ خالِدا فیها؛ کس عمدا خودکشی بکند، همیشه در آتش دوزخ خواهد بود.»(فروع کافی ج 7 ص45) قرآن کریم می فرماید: «وَلا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إنَّ اللّه َ کانَ بِکُمْ رَحیما، وَمَنْ یَفْعَلْ ذلک عُدْوانا وَظُلْما فَسَوْفَ نُصْلیهِ نارا»؛ و خودکشی نکنید! خداوند نسبت به شما مهربان است. و هر کس این عمل را از روی تجاوز و ستم انجام دهد، به زودی او را در آتشی وارد خواهیم کردامام
امام باقر نیز فرموده اند: مؤمن به هر بلایی مبتلا می شود و با هر نوع مرگی می میرد ولی خودکشی نمی کند.« ان المؤمن یبتلی بکل بلیه و یموت بکل میته الا انه لا یقتل نفسه »
3 . اما در باره این که او از جهنم خارج شده و وارد محیطی دیگر شود روایتی یافت نشد.
اما از منظری دیگر می توان به مساله نگاه کرد و آن معنای خلود و تفسیر آن است این که قرآن می فرماید کسی در جهنم خالد است به معنای همیشگی است یا زمان طولانی ؟
درباره معنای خلود چند نظر مطرح شده است:
الف . خلود به معنای ماندن طولانی است و فقط در یک مورد بر ابدی بودن دلالت دارد و آن، خلود کافران در آتش است. اما در مورد مؤمنان گناهکار، خلود به همان معنای اول است؛ زیرا آنان به سبب ایمانشان، مستحق ثواب دائم و به سبب گناهانشان، سزاوار عذاب پایان‌پذیرند و اگر این گروه هم مستحق دوام عذاب باشند، ثواب ایمان که ثواب دائم است با عذاب دائم تعارض می‌یابد.[میبدی، ذیل بقره: ۸۱؛ مائده: ۳۷ و طوسی، ذیل آل عمران: ۸۸؛ نساء: ۹۳؛ طبرسی، ذیل آل عمران: ۸۸] ب . خلود به معنای بقای همیشگی، چه در بهشت و چه در جهنم است.[زمخشری، ذیل نساء: ۹۳؛ بقره: ۲۵] ج . در آیات بشارت به ثواب، هر جا تعبیر «خالدین فیها» همراه با لفظ «ابداً» آمده، خلود به معنای جاودانه ماندن است. در آیات بیم‌دهنده از عذاب که «ابداً» بعد از «خالدین فیها» ذکر شده، به خلود ابدی کفار دلالت دارد و ذکر نشدن «ابداً» در آیات وعید دربارهٔ گناهکاران مؤمن نشان می‌دهد که عذاب ایشان قطع می‌شود.[فخر رازی، التفسیر الکبیر، ذیل بقره: ۲۵] د . خلود در جنت به معنای باقی ماندن چیزها و امور بر حالت ثابت خود، بی‌آنکه در معرض تباهی قرار گیرند، است.[برای نمونه: راغب اصفهانی، ذیل خلده؛ طباطبائی، ذیل هود: ۱۰۷-۱۰۸ در تفسیر «یطوف علیهم ولدان مخلدون» (واقعه:۱۷) ]4 . شفاعت؛ بحث دیگر این است که آیا این فرد که شیعه بوده و دست به خودکشی زده است مورد شفاعت واقع می شود یا نه ؟
امام باقر علیه السلام فرمود: «إنَّ المُؤْمِنَ یُبْتَلی بِکُلِّ بَلِیَّةٍ وَیَمُوتُ بِکُلِّ میتَةٍ إلاّ أَنَّهُ لایَقْتُلُ نَفْسَهُ؛ مؤمن ممکن است به هر بلائی مبتلا شود و به هر نوع مرگ بمیرد، امّا خودکشی نمی کند.»(وسایل الشیعه ج29، ص240)
پیامبر فرمودند: کان فیمن قبْلَکُمْ رَجُلٌ بِهِ جرحٌ فَجَزَعَ فَأَخَذَ سِکّینا فَخَزَّ بِها یَدَهُ فَمارَقَأَ الدَّمُ حَتّی ماتَ، فَقال اللّه ُ: بادَرَنی عَبدی بِنَفْسِهِ؟! …قد حَرَّمتُ عَلَیه الجَنَّةَ؛ میان انسانهای پیش از شما، مردی جراحتی برداشت و از شدّت بی تابی کاردی برداشت و با آن دستش را قطع کرد و از شدّت خونریزی مُرد، پس خداوند فرمود: بنده ام، در گرفتن جان خود بر من پیشی گرفت… هر آینه بهشت را بر او حرام کردم( این فرد در جبهه جنگ علیه کفار زخم برداشته بود)
حتی برخی از گروههای اهل سنت مانند حنبلیها کسی را که خودکشی می کند کافر دانسته و نماز میت را برای او واجب نمی دانند. آنها در این باره به این حدیث استدلال می کنند که: «إنَّ رَجُلاً قَتَلَ نَفْسَهُ بِمَشاقِصٍ، فَقالَ رَسُول اللّه صلی الله علیه و آله : اَمّا أَنَا فَلا أُصَلِّی عَلَیْهِ؛ مردی با نیزه خودکشی کرد و رسول خدا فرمود: من بر این شخص نماز نمی خوانم.»
از مجموعه روایات و آیات برداشت می شود که جهنم برای فردی که دست به خود کشی بزند -حد اقل به صورت طولانی یا همیشگی – حتمی خواهد بود . واین که مورد لطف خاص خدا یا اولیای الهی قرار بگیرد و از جهنم خارج شود نیازمند روایات دیگری است که علی الظاهر این چنین روایتی نداریم( والله عالم)
5. بنا بر این کسی که خودکشی می کند اهل جهنم است اما در عین حال این احتمال که مورد لطف خداوند قرار گیرد و از آتش نجات یابد در حق او منتفی نیست . و دعا و احسان و خیر دیگران در حق او در کاهش عذاب و زمان آن بی تاثیر نیست.