۱۳۹۷/۰۳/۳۱
–
۸۴۳ بازدید
من حدود ۳۵سالمه، هر چی دعا میکنم هر روز اوضاعم بدتر میشه که بهتر نمیشه، با هر که مشورت میکنم میگن فلان دعا کن،به فلان ائمه توسل کن و … اما هیچ کدوم جواب نمیده، و هیچ کدوم از دعاهام براورده نمیشه ،دیگه خسته شدم،دیگه گاهی احساس میکنم اعتقادم رو هم دارم از دست میدم
خواهر گرامی. مشکل اساسی ما این است که بنده واقعی خداوند نیستیم. اگر بنده و اقعی باشیم مشکل لا ینحلی نخواهیم داشت و خدای متعال بندگان خود را به آرامش می رساند و نیازهای آنها را برآورده می کند و دعاهای آنها را مستجاب می کند و حتی اگر صلاح نباشد که دعاهایش مستجاب شود بازهم آرامش دارد و تسلیم خدا است و با توکل به خدا زندگی می کند و هرگز از چیزی نمی رنجد. سعی کنید روحیه بندگی داشته باشید و تسلیم خواست خدا باشید به آرامش می رسید. و من یتوکل علی الله فهو حسبه. کسی که به خدا توکل دارد خداوند او را کفایت می کند اما باید توجه داشته باشید که این آیه در مورد مومن و بنده واقعی سخن می گوید و اینطور نیست که هر خودپرست ودنیاپرستی را شامل شود.
قرآن کریم می فرماید: وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ. و چنانچه مردم شهر و دیارها همه ایمان آورده و پرهیزکار میشدند همانا ما درهای برکاتی از آسمان و زمین را بر روی آنها میگشودیم و لیکن (چون آیات و پیغمبران ما را) تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم.
مرحوم دولابی در اینجا فرموده اند:
فَتَحنا یعنی همه درها آسمان و زمین را به رویشان باز میکنیم تا از آسمان و زمین بر آنجا برکات ببارد زیرا ایمان آوردهاند و تقوا دارند. جهتش ایمان و تقواست. اگر اهل قریهای ایمان و تقوا بیاورد ما درهای برکات را از آسمان و زمین باز میکنیم. وَلکن کذَّبُوا ولی تکذیب کردند، هم نعمتهای ما را، هم خود ما را، ایمان به خودش میداشتند و تقوا میداشتند که از نعمتهایش قدردانی کنند، بیشترشان این کار را نکردند، کوتاه آمدند و نتوانستند بهره ببرند. فَاخذنا هم بما کانوا یکسبون ما آنها را به واسطه کسبی و خطایی که کردند و اینکه کوتاهی کردند، گرفتیم.
معلوم میشود هر وقت ایمان بیاورند و این کار را انجام دهند خداوند از نو نعمتها را بر میگرداند. این هم برای امتحان آنهاست، لطف است، میخواهد رشد کنند و دوام پیدا کنند. والا اگر ایمان و تقوایشان دائم باشد، برکات هم دائم است. منظور از فتحنا در این آیه تنها یک در نیست، بلکه همه درهاست که از برکات آسمان و زمین به رویشان باز میکند. اَفأمِنَ اهلُ القُری ان یاتیهم باسنا بیتاً و هم نائمونَ بعضی دهات بود که یکباره با زلزله آنها را میخواباند یا بادی یا وبایی آنها را از بین میبرد، در حالی که خواب بودند. اینها نشانههایی است تا بندگان تصور نکنند که آنها را واگذاشتهاند. بلکه اگر تقوا را پیشه خود قرار دهند، درهای برکات آسمان و زمین را باز میکنیم و اگر ایمان و تقوا نداشته باشند، چه بسا آبادی که پیش از شما خراب کردیم در حالی که خواب بودند. حال این میتواند دو نوع خواب باشد. یکی آنکه خواب بودند و شبانه بلا آمد یا اینکه در خواب غفلت بودند.
خلاصه واضح است که اگر ایمان و تقوا داشته باشند، یعنی بنده واقعی خدا باشد، خداوند برکات را از آسمان و زمین نازل میکند، حتی برای یک نفر. حتی اگر یک نفر باشد که با خدای خود راه داشته باشد خدا این معامله را با او میکند. کتاب طوبی محبّت – جلد ص 43 – مجالس حاج محمّد اسماعیل دولابی
در مقابل قرآن کریم می فرماید: إِنَّ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَاسْتَکْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ یَلِجَ الْجَمَلُ فِی سَمِّ الْخِیَاطِ ۚ وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُجْرِمِینَ. همانا آنان که آیات ما را تکذیب کردند و از کبر و نخوت سر بر آن فرود نیاوردند هرگز درهای آسمان به روی آنان باز نشود و به بهشت در نیایند تا آنکه شتر در چشمه سوزن در آید (یعنی داخل شدنشان به بهشت بدان ماند که شتر به چشمه سوزن رود و این در عادت محال باشد). و این گونه گنهکاران (متکبّر) را مجازات سخت خواهیم کرد.
قرآن کریم می فرماید: وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ. و چنانچه مردم شهر و دیارها همه ایمان آورده و پرهیزکار میشدند همانا ما درهای برکاتی از آسمان و زمین را بر روی آنها میگشودیم و لیکن (چون آیات و پیغمبران ما را) تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم.
مرحوم دولابی در اینجا فرموده اند:
فَتَحنا یعنی همه درها آسمان و زمین را به رویشان باز میکنیم تا از آسمان و زمین بر آنجا برکات ببارد زیرا ایمان آوردهاند و تقوا دارند. جهتش ایمان و تقواست. اگر اهل قریهای ایمان و تقوا بیاورد ما درهای برکات را از آسمان و زمین باز میکنیم. وَلکن کذَّبُوا ولی تکذیب کردند، هم نعمتهای ما را، هم خود ما را، ایمان به خودش میداشتند و تقوا میداشتند که از نعمتهایش قدردانی کنند، بیشترشان این کار را نکردند، کوتاه آمدند و نتوانستند بهره ببرند. فَاخذنا هم بما کانوا یکسبون ما آنها را به واسطه کسبی و خطایی که کردند و اینکه کوتاهی کردند، گرفتیم.
معلوم میشود هر وقت ایمان بیاورند و این کار را انجام دهند خداوند از نو نعمتها را بر میگرداند. این هم برای امتحان آنهاست، لطف است، میخواهد رشد کنند و دوام پیدا کنند. والا اگر ایمان و تقوایشان دائم باشد، برکات هم دائم است. منظور از فتحنا در این آیه تنها یک در نیست، بلکه همه درهاست که از برکات آسمان و زمین به رویشان باز میکند. اَفأمِنَ اهلُ القُری ان یاتیهم باسنا بیتاً و هم نائمونَ بعضی دهات بود که یکباره با زلزله آنها را میخواباند یا بادی یا وبایی آنها را از بین میبرد، در حالی که خواب بودند. اینها نشانههایی است تا بندگان تصور نکنند که آنها را واگذاشتهاند. بلکه اگر تقوا را پیشه خود قرار دهند، درهای برکات آسمان و زمین را باز میکنیم و اگر ایمان و تقوا نداشته باشند، چه بسا آبادی که پیش از شما خراب کردیم در حالی که خواب بودند. حال این میتواند دو نوع خواب باشد. یکی آنکه خواب بودند و شبانه بلا آمد یا اینکه در خواب غفلت بودند.
خلاصه واضح است که اگر ایمان و تقوا داشته باشند، یعنی بنده واقعی خدا باشد، خداوند برکات را از آسمان و زمین نازل میکند، حتی برای یک نفر. حتی اگر یک نفر باشد که با خدای خود راه داشته باشد خدا این معامله را با او میکند. کتاب طوبی محبّت – جلد ص 43 – مجالس حاج محمّد اسماعیل دولابی
در مقابل قرآن کریم می فرماید: إِنَّ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَاسْتَکْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ یَلِجَ الْجَمَلُ فِی سَمِّ الْخِیَاطِ ۚ وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُجْرِمِینَ. همانا آنان که آیات ما را تکذیب کردند و از کبر و نخوت سر بر آن فرود نیاوردند هرگز درهای آسمان به روی آنان باز نشود و به بهشت در نیایند تا آنکه شتر در چشمه سوزن در آید (یعنی داخل شدنشان به بهشت بدان ماند که شتر به چشمه سوزن رود و این در عادت محال باشد). و این گونه گنهکاران (متکبّر) را مجازات سخت خواهیم کرد.