قبر حضرت آدم هم اکنون در نجف اشرف و در کنار قبر حضرت علی(ع) است و بیشتر روایات، همین را می‌رساند. (بحارالانوار، ج 11، ص 333 در ضمن حدیث 5، بیان).
قبر حضرت حوّا در جده است که بدین جهت آنجا را جده گویند.(عماد زاده، پیشین، ص 82. تاریخ طبری، پیشین، ص 4 و 2، ج 1)
چه صبر و بردباری بر روی زمین است از آدم است و آنچه زیبایی است از جانب حواء، و تمام زشتیها و سوء اخلاق از طایفه جن است.
درباره سن حضرت آدم قولهای مختلفی وجود دارد، که از آن جمله گفته اند؛ 930 سال، 936 سال، 1000 سال، 1030 سال، 1040 سال از عمر آدم گذشت تا اینکه گفته اند، او به مدت 10 روز در پی تَبی شدید و طولانی رحلت یافت. وفات او در روز جمعه، 11 محرم روی داد، بعد از مرگش بدن او را در تابوتی گذاشتند و در غاری در میان کوه ابوقبیس دفن کردند،(1) تا وقتی که نوح علیه السلام در زمان طوفان بیامد و آن تابوت را با خود برداشت و در کشتی نهاد و به کوفه برد و در «غری» – شهر نجف کنونی – به خاک سپرد.
حواء نیز پس از وفات آدم یک سال بیشتر زنده نبود و سپس پانزده روز بیمار شد و از دنیا رفت و در کنار جایگاه آدم او را به خاک سپردند. و آنچه که معروف است آنست که حوا را در جدّه به خاک سپردند.
به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه
پی‌نوشت:
1 – قصه های قرآن، رضوی، ص 42.3 – خلاصه تاریخ انبیاء، ص 14.4 – سعد السعود، ص 37.