حضرت رضا(علیه السلام) قرآن این کتاب الهی را چنین توصیف می کردند: «قرآن ریسمان محکم خداست و دستگیره ی مطمئن او و راه نمونه ی او که به بهشت می رساند و از آتش می رهاند. با گذشت زمان کهنه نمی شود و بر زبان ها ناخوش نمی آید؛ چه برای زمان خاصی جز زمان دیگر قرار داده نشده؛ بلکه دلیل و برهان است و حجّت بر هر انسان و از هیچ سوی، باطل را به آن راهی نیست و فرو فرستاده ای از خدای حکیم حمید است.»[ عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج2، ص 130. ]امام رضا(علیه السلام) در پاسخ به درخواست مأمون در تببین عقاید صحیح اسلام، از قرآن چنین یاد فرمود:
به قرآن مجید که باطل در آن راه ندارد و از طرف خداوند متعال فرود آمده است، اقرار می کنم. قرآن مجید بر همه ی کتاب ها برتری دارد و از آغاز تا انجامش حق است. به محکم و متشابه آن مؤمنیم و به خاص و عام، وعد و وعید، ناسخ و منسوخ و نیز قصص و اخبار آن معتقدیم. هیچ بشری قدرت ندارد که مانند آن را بیاورد.[ همان، صص 121 تا 127. ]