لطفا به مطالب زیر توجه کنید:1- اسلام، مسلمانان را از این که در حال بی نیازی، تن به قرض دهند تا وسعت بیشتری در زندگی پیدا کنند، بر حذر داشته و آن را مکروه می‌شمارد، چنانچه در روایتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «اعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الْکُفْرِ وَ الدَّیْنِ قیلَ یا رَسوُلَ اللَّه اَ تَعْدِلُ الدَّیْنَ بِالْکُفْرِ؟ قالَ: نَعَمْ [1] از کفر و بدهی به خدا پناه می‌برم، گفته شد ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آیا بدهی را در کنار کفر قرار می‌دهی؟ فرمود: بلی. قرض گرفتن در صورت بی‌نیازی مکروه است و در صورت احتیاج، کراهت آن کاهش می‌یابد و هر چه میزان نیاز کمتر باشد به همان نسبت کراهت شدت می‌گیرد. 2- گاهی گرفتن قرض واجب می‌شود، مثل آن جا که امر واجبی بسته به گرفتن آن باشد، مانند حفظ جان، آبرو و مانند آن و بنابر احتیاط واجب.
3- کسی که قادر به پرداخت قرض نیست و امید به توانایی ندارد، قرض نگیرد، مگر به هنگام ضرورت و تنگنا و یا این که قرض دهنده از حال وی مطلع باشد. [2]
پی نوشت ها:
1. وسائل الشیعة ج۱۸، ص۳۱۷.
2. تحریر الوسیلة ج۱، ص۶۵۲.
منبع : احکام اسلامی، ص۱۶۷-۱۷۱.