خانه » همه » مذهبی » معنای خشکه مقدس مذهبی

دانلود کتاب های امتحان شده

معنای خشکه مقدس مذهبی

در پاسخ به مطالب زیر توجه کنید :
الف ) خشکه مقدسی و جمود و خشک مغزی، همان سطحی نگری و نگاه جامع و عمیق نداشتن نسبت به مجموعه دین است و خشکه مقدس به فردی گفته می شود که از دین به ظواهر و پوسته ان اکتفا نموده و از روح و حقیقت و محتوا و پیام آن غافل است و درک او از دین و تعالیم عمیق و سعادت بخش آن از حد ظواهر و سطح تجاوز نمی کند .
خشکه مقدس کسی است که عبادت می کند و چه بسا پیشانی اش از شدت نماز و عبادت پینه دارد، اما بنده و مطیع و تسلیم خداوند و انبیا و اولیای الهی نیست. شیطان شش هزار سال خدا را عبادت کرد ولی بنده خدا نبود و هنگامی که خدای متعال فرمان سجده بر آدم (ع) داد اطاعت نکرد و دچار عصیان گری شد.
نمونه برجسته افراد خشکه مقدس خوارج هستند که با وجود تقید ظاهری به نماز وروزه و تلاوت قران از روح دین و حقیقت ان و ترجمان و تجسم دین یعنی امامت و ولایت غافل بوده و از اطاعت امام معصوم و حجت الهی و قران ناطق یعنی امیر مومنان (ع)پرپیچیدند.
نمونه دیگر آن عافیت طلبان دینی هستند که به ذکر و عبادت بسنده می کنند و وارد صحنه های مبارزه و جهاد و سیاست نمی شوند و دیانت را از سیاست جدا می پندارند.
ب) شناخت هر کس از اصول دین و مذهب باید به حدی باشد که به راحتی تشخیص دهد چه ادعایی مطابق اصول دینی و مذهبی مورد نظر اسلام و تشیّع می­باشد و یا خدای ناکرده با آنها تنافی دارد. لذا هر رفتاری که در چهارچوب اصول دین و الگو پذیری از سیره ی معصومین (علیهم السلام) انجام گیرد، مورد تأیید دین عزیز اسلام است و مقید بودن به اصول دین به معنای خشکه مقدس نیست.
البته اینکه ما به تمام دستورات دین واقف باشیم و در هر مسأله ای بدانیم که تکلیف ما چیست و دقیقاً به آنچه وظیفه داریم عمل کنیم، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این صورت، اگر دیگران ما را خشکه مقدس نامیدند به این دلیل است که می خواهند وجدان خود را از عمل نکردن به دستورات شرع، آسوده کنند!
ج) انسان مومن و دین مدار فردی است که به اصول و ارزشهای دینی و اعتقادی خود پایبند است و بر آنها پافشاری دارد و در راه اجرا و عمل نمودن به آنها کوشا و شکیبا است . طبیعی است کسانی که اعتقاد و یا پایبندی به اصول و ارزش های دینی و الهی ندارند اعمال و رفتار فرد مومن متعهد را خشک و انعطاف ناپذیر و یا مغایر با شرایط و اوضاع روز دنیا بدانند و چنین فردی را به دگم بودن وخشک و متحجر بودن متهم نمایند . این موضوع چیز تازه ای نیست و سابقه ای به قدمت ظهور آیین های آسمانی و اعلام وجود شرایع الهی دارد . در قرآن کریم مکررا بیان شده که کفار و مخالفین انبیا و اهل ایمان می خواستند آنها را با انواع تهمت ها و انگ ها از میدان به در کنند تا راه برای فتنه ها و مفاسد و هواپرستی آنها هموار گردد و چیزی مزاحم اعمال زشت و آلوده آنها نباشد . مشرکان قریش به وارسته ترین و والاترین انسان الهی یعنی رسول گرامی اسلام انواع تهمت ها را روا داشتند و او را ساحر و کاهن و شاعر و مجنون خطاب کردند و همین روش و برنامه را در مورد سایر انبیا و بندگان پاک خداوند نیز اجرا نمودند . انسان مومن باید در ابتدا با معارف و احکام و رهنمودها وملاک ها و میزان های دین آشنا شود و وظایف و تکالیف و مسئولیت های خود را به درستی و به طور روشن و شفاف بشناسد و ابهام و شبه ای در این مورد نداشته باشد و سپس در راه عمل به وظایف الهی و احکام شرعی مستقیم و استوار باشد و از سرزنش و ملامت و تمسخرجاهلان و معاندان و مخالفان و و انسان های بی تعهد و سست عنصر هراسی به خود راه ندهد و به این وعده الهی دلخوش و مطمئن باشد که می فرماید : یا ایها الذین آمنوا ان تنصر الله ینصرکم و یثبت اقدامکم ؛ ای کسانی که ایمان آور د ه اید اگر خدا را یاری کنید او نیز شما را یاری می کند و قدم های شما را استوار نگه می دارد . ( محمد ، ۷ )
باید توجه داشت که دستورات دین داری مرز و چارچوب مشخص و واضحی است و به طور کلی این دستورات متعادل و به دور از افراط و تفریط و متناسب با توانایی و ظرفیت انسان و در راستای رفع نیازهای مختلف روحی و روانی و عاطفی و مادی او است و باید مواظب باشیم از این مرز متعادل خارج نشویم و گر نه دچار افراط و زیاده روی خواهیم شد و از طرف دیگر در انجام دستورات و وظایف کوتاهی نکنیم و چیزی کم نگذاریم تا گرفتار تفریط و تقصیر در انجام وظایف دینی و الهی خود نگردیم و سعی و کوشش ما حرکت در خط مستقیم و متعادل دین باشد . وقتی از این جهت خیالمان راحت شد و با مطالعه و بررسی اطمینان به قرار داشتن در صراط مستقیم الهی و بر کنار بودن از افراط و تفریط حاصل کردیم دیگر نباید به نیش و کنایه و ناسزا و بدگویی و خرده گیری و یا عناد و دشمنی دیگران توجه کرد و در عین باید با همه حتی مخالفان و بدخواهان نیز رفتاری الهی و خداپسند و اخلاقی اسلامی داشت و با عمل و رفتار آنها راجذب دین و معنویت کرد . بی شک انسانی که زنده و پویا است و رایبند به اصول و ارزشها است و دارای موضع گیری و خط مشی در زندگی است مورد مخالفت و نیشو کنایه و آزار قرار خواهد گرفت و او را به حال خود رها نخواهند کرد ولی پاداش
الهی در برابر صبر و استقامت مومنان و تحمل اذیت و سرزنش بدخواهان و جاهلان و رشد و تکاملی که نتیجه چنین صبر و استقامتی است نوید بخش و نیرو دهنده آنها است و استقامت و استواری آنها را در این راه پر نشیب و فراز افزون می سازد .
ر. ک: اخلاق در قرآن ، آیه الله مکارم شیرازی ، ج ۲ ، ص ۴۲۰ ، بخش صبر و شکیبایی

درباره admin

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد

تازه ترین ها