ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
حواریون جمع «حواری» به معنای شستن و سفید کردن است و گاهی به هر چیز سفید نیز اطلاق می شود و لذا غذاهای سفید را عرب «حواری» می‌گوید، و حوریان بهشتی را نیز به همین جهت «حوریه» می‌گویند که سفید پوشند.
این که حواریون, به این نام خوانده شده اند به این جهت است که آنها افزون بر اینکه قلبی پاک و روحی با صفا داشتند در پاکیزه ساختن و روشن نمودن افکار دیگران و شستشوی مردم از آلودگی و گناه کوشش فراوان داشتند. در عیون اخبار الرضا نقل شده است که حضرت در مورد علت نام گذاری حواریون فرمود: «… در نزد ما علت آن این بوده که آنها هم خود را از آلودگی به گناه پاک کرده بودند و هم برای پاک کردن دیگران کوشش داشتند»
در برخی روایات آمده که حضرت مسیح علیه السلام هر یک از حواریون را به عنوان نمایندگی خود به یکی از مناطق مختلف جهان فرستاد، آنها افرادی مخلص، ایثارگر و مجاهد و مبارز بودند و سخت به مسیح علیه السلام عشق می ورزیدند. مرحوم طبرسی نقل نموده که حواریون در سفرها به همراه عیسی بودند و هر گاه تشنه و گرسنه می شدند به فرمان خداوند غذا و آب برای آنها آماده می شد، آنها این جریان را افتخار بزرگی برای خود دانستند و از مسیح پرسیدند آیا کسی بالاتر از ما پیدا می شود او فرمود: «بالاتر از شما کسی است که زحمت بکشد و از دست رنج خودش بخورد». به دنبال این جریان آنها به شستشوی لباس و گرفتن اجرت مشغول شدند.
در حدیثی نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که هنگامی که در عقبه با جمعی از اهل مدینه که برای بیعت آمده بودند روبرو شد و فرمود: «دوازده نفر از خودتان را انتخاب و به من معرفی کنید که اینها نماینده قوم خود باشند، همان گونه که حواریون نسبت به عیسی بن مریم بوده اند». (الدر المنثور، سیوطی، ج 6، ص 214)
از این گونه روایات شاید بتوان ظنّ پیدا نمود به اینکه حواریون یا حدّاقل برخی از آنها اوصیای حضرت عیسی (ع) بوده اند. امّا چنین مطلبی یقینی نیست. البته خود مسیحیان این افراد را صرفاً به عنوان قدّیس می شناسند و برای آنها مقام نبوّت اصطلاحی یا عصمت قائل نیستند. به عقیده ی آنان مسیح ، که از نظر آنان خداست ، بعد از برخاستن از قبر برای برخی از حواریون ظاهر شد و مطالبی را به آنها الهام نمود و آنان آن مطالب را نوشتند که حاصل آن اناجیل فعلی می باشد. از نظر اینان الفاظ اناجیل از خود حواریون می باشد ولی محتوای آن از جانب مسیح (ع) می باشد. همچنین باید توجّه داشت که از نظر یک مسیحی ، عیسی مسیح کتابی به نام انجیل نداشته ؛ لذا آنان به انجیلی که در قرآن کریم مطرح می باشد هیچ اعتقادی ندارد و آنچه را هم که آنان انجیل می نامند ، انجیل مورد نظر قرآن نیست.
کتاب ها و نشریات:
1- خلاصه اى از نامه یک مسلمان،در راه حق
2- نگاهى به ادیان زنده جهان،توفیقى
3- درباره حقیقت مسیحیت،در راه حق
4- اسلام از نظر یک مسیحى، جودمن، ترجمه: مصطفى زمانى
5- متافیزیک مسیحى،سید محمد باقر نجفى
6- مبانى مسیحیت، آکادمى علوم شوروى، ترجمه: اسداللَّه مبشرى
7- مدرسه سیّار،محمد جواد بلاغى
این که حواریون, به این نام خوانده شده اند به این جهت است که آنها افزون بر اینکه قلبی پاک و روحی با صفا داشتند در پاکیزه ساختن و روشن نمودن افکار دیگران و شستشوی مردم از آلودگی و گناه کوشش فراوان داشتند. در عیون اخبار الرضا نقل شده است که حضرت در مورد علت نام گذاری حواریون فرمود: «… در نزد ما علت آن این بوده که آنها هم خود را از آلودگی به گناه پاک کرده بودند و هم برای پاک کردن دیگران کوشش داشتند»
در برخی روایات آمده که حضرت مسیح علیه السلام هر یک از حواریون را به عنوان نمایندگی خود به یکی از مناطق مختلف جهان فرستاد، آنها افرادی مخلص، ایثارگر و مجاهد و مبارز بودند و سخت به مسیح علیه السلام عشق می ورزیدند. مرحوم طبرسی نقل نموده که حواریون در سفرها به همراه عیسی بودند و هر گاه تشنه و گرسنه می شدند به فرمان خداوند غذا و آب برای آنها آماده می شد، آنها این جریان را افتخار بزرگی برای خود دانستند و از مسیح پرسیدند آیا کسی بالاتر از ما پیدا می شود او فرمود: «بالاتر از شما کسی است که زحمت بکشد و از دست رنج خودش بخورد». به دنبال این جریان آنها به شستشوی لباس و گرفتن اجرت مشغول شدند.
در حدیثی نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که هنگامی که در عقبه با جمعی از اهل مدینه که برای بیعت آمده بودند روبرو شد و فرمود: «دوازده نفر از خودتان را انتخاب و به من معرفی کنید که اینها نماینده قوم خود باشند، همان گونه که حواریون نسبت به عیسی بن مریم بوده اند». (الدر المنثور، سیوطی، ج 6، ص 214)
از این گونه روایات شاید بتوان ظنّ پیدا نمود به اینکه حواریون یا حدّاقل برخی از آنها اوصیای حضرت عیسی (ع) بوده اند. امّا چنین مطلبی یقینی نیست. البته خود مسیحیان این افراد را صرفاً به عنوان قدّیس می شناسند و برای آنها مقام نبوّت اصطلاحی یا عصمت قائل نیستند. به عقیده ی آنان مسیح ، که از نظر آنان خداست ، بعد از برخاستن از قبر برای برخی از حواریون ظاهر شد و مطالبی را به آنها الهام نمود و آنان آن مطالب را نوشتند که حاصل آن اناجیل فعلی می باشد. از نظر اینان الفاظ اناجیل از خود حواریون می باشد ولی محتوای آن از جانب مسیح (ع) می باشد. همچنین باید توجّه داشت که از نظر یک مسیحی ، عیسی مسیح کتابی به نام انجیل نداشته ؛ لذا آنان به انجیلی که در قرآن کریم مطرح می باشد هیچ اعتقادی ندارد و آنچه را هم که آنان انجیل می نامند ، انجیل مورد نظر قرآن نیست.
کتاب ها و نشریات:
1- خلاصه اى از نامه یک مسلمان،در راه حق
2- نگاهى به ادیان زنده جهان،توفیقى
3- درباره حقیقت مسیحیت،در راه حق
4- اسلام از نظر یک مسیحى، جودمن، ترجمه: مصطفى زمانى
5- متافیزیک مسیحى،سید محمد باقر نجفى
6- مبانى مسیحیت، آکادمى علوم شوروى، ترجمه: اسداللَّه مبشرى
7- مدرسه سیّار،محمد جواد بلاغى
