باسلام واحترام حضورپرسشگرگرامی؛
تنها رفتن به جبهه های جنگ نیست که موجب شهادت می شود بلکه شخص بایستی بداند که چگونه وبا چه نیتی باید زندگی را بگذراند ،اگر کسی فقط به خاطرخدا واحیای دین ، به میدان جنگ ومبارزه با دشمن خدا ورسول رفت وجهاد کرد ودر این راه کشته شد ، به درجه «شهادت» رسیده است ویا به خاطر یکی ازاموری که به واسطه آن،« امر به معروف ویا نهی از منکر می شود » ودرراه امربه معروف ونهی از منکر کشته شد ، «شهید» محسوب می شود، این شاخصه اصلی است! اگر این نباشد ،شهید در راه خدا ،به حساب نمی آید!
*محتوای فرهنگ شهادت : شهادت یعنی مرگ آگاهانه در راه هدف مقدس،وبرای گسترش آن وبه صورت «فرهنگ» در آمدن آن، لازم است که شخص ،«هدف مقدس» رابشناسد وبه آن ایمان داشته باشد!
*هدف : خدا ودین اسلام است واگرکسی به خدا ودین معرفت وشناخت پیدا نکند ، نمی تواند آگاهانه در راه آن به شهادت برسد، چون شناخت وآگاهی از هدف ، شرط اساسی شهادت است! دراسلام ، آنچه که منجر به «شهادت »یعنى «مرگ آگاهانه در راه هدف مقدس» مى گردد، به صورت یک اصل درآمده است و نام آن «جهاد» است.ودر جامعه دانشگاهی نیز باید به وسیله برنامه ریزی برای آگاهی دادن به دانشجویان در زمینه اسلام ودین به این هدف نزدیک شد!
* شهادت یعنى تبدیل کردن عمر به بهترین شکل عمل؛ یعنى به صورت یک عمل و به صورت یک تکلیف و یک مسؤولیت، عمر را به پایان رساندن، که دیگر انسان نمى تواند چنین فرض کند و بگوید که اگر من شهید نشوم و در دنیا عمر کنم ممکن است کار بالاترى انجام دهم؛ خیر، کاری بالاتراز شهادت نیست.
– پیغمبر فرمود: هر ذى بِرّى، یعنى هر صاحب عمل نیکى، فوق عمل بِرّش، برّى هست، مگر شهادت که دیگر مافوق این برّ، برّى نیست « بحارالانوار، ج 74/ ص 60»؛ یعنى کسى نمى تواند بگوید من آرزوى شهادت در راه خدا را ندارم، براى اینکه مى خواهم به جاى شهادت کار بالاترى در این دنیا انجام بدهم. پیغمبر فرمود کار بالاترى وجود ندارد.
– این است که در مقابل آرزوى مرگ به صورت شهادت، دیگر خواستن طول عمر معنى ندارد و ما مى بینیم که اولیاء اللَّه همیشه مرگ به صورت شهادت را آرزو مى کنند. آن جمله اى که على علیه السلام فرمود که اگر هزار ضربت شمشیر بر من وارد شود و شهید شوم آن را بر مرگ در بستر ترجیح مى دهم، معنایش همین است.
– آن کسانى که اولیاءاللَّه واقعى هستند آن دنیا را به رأى العین دارند مى بینند و از آنچه پیش فرستاده اند [خشنودند.] در نهج البلاغه آمده است که پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: یا على! مرگ تو به صورت شهادت است و تو شهید از دنیا خواهى رفت. على علیه السلام مى فرماید وقتى که در احد هفتاد نفر از مسلمین شهید شدند و من از شهادت محروم شدم متأثر شدم. (ایشان در این زمان یک جوان سى ساله است، کسى که بیش از سه چهار سال از ازدواجش نگذشته و دو پسر کوچک هم در خانه دارد. باید این قرائن و شواهد مادى را هم درنظر گرفت.) رفتم خدمت رسول اکرم صلى الله علیه و آله و عرض کردم یا رسولَ اللَّه! آیا شما به من نفرمودید که من شهید خواهم شد، پس چرا من شهید نشدم؟ فرمود: یا على! تو شهید خواهى شد و شهادت براى تو مقدر است و تو با شهادت از دنیا خواهى رفت. بعد پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله مى فرماید: یا على! صبر تو درموطن شهادت چگونه خواهد بود؟ عرض کردم: «لَیْسَ هذا مِنْ مَواطِنِ الصَّبْرِ، هذا مِنْ مَواطِنِ الْبُشْرى وَ الشُّکْرِ» «نهج البلاغه، خطبه 154» بفرمایید که شهادت چقدر باصفاست؛ اینجا که جاى صبر نیست. (صبر در یک امر مکروه است،) شهادت آرزوى من است، محبوب من است، عطیّه الهى است.
*آسیب شناسی فرهنگ شهادت: کمترین انحراف از مسیرحقیقت، موجب، به ثمر ننشستن ونتیجه ندادن است!امور زیررا می توان از انحرافات ویا عواملی که موجب نتیجه ندادن فرهنگ شهادت است، شمارش کرد: 1- ریا ونداشتن اخلاص 2- برداشت ناصحیح از دین 3- حب دنیا وجاه ومقام 4- نشناختن فرهنگ شهادت 5- خروج از بندگی خدا
موفق و مؤید باشید.