مدیران جامعه برای دنیاگرایی و جمع آوری ثروت و اعتبار، عهده دار مسئولیت نشده اند. هنر مردان خدا در این مَسند، خدمت و دست گیری و همچنین رفع ظلم است. حسن بن حسین انباری از حضرت رضا(علیه السلام) نقل می کند: درباره ی استخدام در کار سلطان، به حضرت رضا(علیه السلام) چهارده سال نامه می نوشتم. در آخرین نامه ای که نوشتم، توضیح دادم که من می ترسم از این گرهی که از محبت شما به گردن دارم و سلطان بگوید تو شیعه هستی؛ به همین دلیل خدمت سلطان و کار دولت را قبول نمی کنی.
حضرت رضا(علیه السلام) در جوابم نوشتند: «نامه ات رسید و متوجه شدم که بر جان خود می ترسی. اگر می دانی که وقتی متصدّی کاری شدی، آن طورکه پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده اند، رفتار می کنی و همکارانت نیز هم عقیده با تو باشند، اگر چیزی برای تو اختصاص یافت، سهمی از آن را به فقیران مؤمن بدهی و هم درد آنان گردی، در این صورت مسئولیت را بپذیر وگرنه از آن دوری گزین».[ کافی، ج3، ص 111. ]

فصل پنجم: احکام از نگاه امام رضا