قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۱۱/۱۹
–
۲۴۹ بازدید
باسلام،من درایام کودکی۶یا۷ساله بودم ونادانی کردم وبچه گربه ای رادرون چاهی انداختم وپس از۵روزجان داد.بااین حال،اکنون خیلی پشیمان هستم بایدچه کنم وآیاهربلاومصیبتی برسرم می آیدآیانتیجه ی همان عملم است؟راهنمای بفرمائیدباتشکر.
الف ) در اسلام، از آزار و اذیت حیوانات و کشتن بی دلیل آنها( مخصوصا نسبت به حیوانات غیر موذی)، نهی شده است.
حتی در روایتی از امام صادق (علیه السلام)، این عمل، از زشت ترین گناهان شمرده شده است. [1]در هر حال، پشیمان شدن از این کردار نشان از پاکی وجدان است. البته باید به درگاه الهی توبه نموده و از او طلب آمرزش کرد.
که خداوند هر گناهی ( صغیره و کبیره ) را می بخشد خداوند خود فرموده است : «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان را می آمرزد»؛ پس در هیچ حالتی نباید از توبه و بخشش گناهان و رحمت الهی ناامید شد، چرا که گناه ناامیدی از خداوند حتی از قتل انسان نیز بزرگتر است. اگر انسان هر روز گناه کند و توبه خود را بشکند و باز واقعا پشیمان شود و توبه نماید، توبه او پذیرفتنی است و نباید از رحمت خداوند ناامید گردد.
امام رضا (ع) مى فرمایند: (التائب من الذنب کمن لاذنب له) توبه کننده از گناه مانند کسى است که هیچ گناهى ندارد، (میزان الحکمه ج، 1 باب التوبه ر، 2116).
حقیقت توبه ، پشیمان شدن از گناه و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی شود.
بنابراین خداوند متعال کسی را که از گناهی توبه کرده می بخشد و به دلیل گناهی که از آن پشیمان شده کسی را مورد بلا واقع نمی کند ، البته اگر به واسطه گناه حق الناسی بر گردن انسان آمده باشد باید از طرف مقابل حلالیت طلبید و پشیمانی به تنهایی فایده ندارد .
ب ) اما در ارتباط با اینکه آیا کفاره ای نسبت به این عمل، واجب می شود یا نه؟ نظر شما را به حدیثی در این باره جلب می‌نماییم:
فردی به نام ابا حمزه، کبوتران نوه اش را از روی غضب سر می برد و گویا بعدها از این عمل خویش پشیمان شده و شرح این واقعه را در سفری که به مکه داشته برای امام باقر (علیه السلام) بیان می کند. امام به او می فرمایند: “اى ابا حمزه، کار زشتی انجام دادی، نمی دانى که چون اهل زمین بچه هاى ما را به بازى گیرند، با بال زدن کبوتر، زیان از آنها دفع می شود و ( نیز اینکه) کبوتران در پایان شب، (ما را) به نماز آگاهى دهند. از هر کدامشان یک دینار طلا صدقه بده زیرا از روی خشم آنها را کشتى.” [3]البته علما، از جمله مرحوم مجلسی و صاحب وسائل الشیعه، امر به پرداخت صدقه در این حدیث را حمل بر استحباب می‌نمایند. [4]
بتابراین پرداخت صدقه واجب نیست .
پی نوشت:
[1] . شیخ حر عاملی،وسائل الشیعة، ج 12، ص 5، ح 15494
[3] . شیخ حر عاملی،وسائل الشیعة، ج11، ص521، ح 15431
[4] . همان؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج62، ص 15
حتی در روایتی از امام صادق (علیه السلام)، این عمل، از زشت ترین گناهان شمرده شده است. [1]در هر حال، پشیمان شدن از این کردار نشان از پاکی وجدان است. البته باید به درگاه الهی توبه نموده و از او طلب آمرزش کرد.
که خداوند هر گناهی ( صغیره و کبیره ) را می بخشد خداوند خود فرموده است : «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان را می آمرزد»؛ پس در هیچ حالتی نباید از توبه و بخشش گناهان و رحمت الهی ناامید شد، چرا که گناه ناامیدی از خداوند حتی از قتل انسان نیز بزرگتر است. اگر انسان هر روز گناه کند و توبه خود را بشکند و باز واقعا پشیمان شود و توبه نماید، توبه او پذیرفتنی است و نباید از رحمت خداوند ناامید گردد.
امام رضا (ع) مى فرمایند: (التائب من الذنب کمن لاذنب له) توبه کننده از گناه مانند کسى است که هیچ گناهى ندارد، (میزان الحکمه ج، 1 باب التوبه ر، 2116).
حقیقت توبه ، پشیمان شدن از گناه و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی شود.
بنابراین خداوند متعال کسی را که از گناهی توبه کرده می بخشد و به دلیل گناهی که از آن پشیمان شده کسی را مورد بلا واقع نمی کند ، البته اگر به واسطه گناه حق الناسی بر گردن انسان آمده باشد باید از طرف مقابل حلالیت طلبید و پشیمانی به تنهایی فایده ندارد .
ب ) اما در ارتباط با اینکه آیا کفاره ای نسبت به این عمل، واجب می شود یا نه؟ نظر شما را به حدیثی در این باره جلب می‌نماییم:
فردی به نام ابا حمزه، کبوتران نوه اش را از روی غضب سر می برد و گویا بعدها از این عمل خویش پشیمان شده و شرح این واقعه را در سفری که به مکه داشته برای امام باقر (علیه السلام) بیان می کند. امام به او می فرمایند: “اى ابا حمزه، کار زشتی انجام دادی، نمی دانى که چون اهل زمین بچه هاى ما را به بازى گیرند، با بال زدن کبوتر، زیان از آنها دفع می شود و ( نیز اینکه) کبوتران در پایان شب، (ما را) به نماز آگاهى دهند. از هر کدامشان یک دینار طلا صدقه بده زیرا از روی خشم آنها را کشتى.” [3]البته علما، از جمله مرحوم مجلسی و صاحب وسائل الشیعه، امر به پرداخت صدقه در این حدیث را حمل بر استحباب می‌نمایند. [4]
بتابراین پرداخت صدقه واجب نیست .
پی نوشت:
[1] . شیخ حر عاملی،وسائل الشیعة، ج 12، ص 5، ح 15494
[3] . شیخ حر عاملی،وسائل الشیعة، ج11، ص521، ح 15431
[4] . همان؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج62، ص 15