ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
کدام زمام‌داری را می‌توان مانند امام علی (علیه‌السّلام) یافت که خوراک و پوشاکش چون ضعیف‌ترین مردم باشد و از این سیره نیکو تا لحظه وداع از این دنیا دست بر ندارد؟
ساده‌زیستی، یکی از موضوعاتی است که در زندگی فردی و اجتماعی و مادی و معنوی انسان تاثیر بسزایی دارد. از نظر فرهنگ دینی ساده‌زیستی یکی از ارزش‌های متعالی به حساب می‌آید.ساده‌زیستی، پاسخ انسان‌های دانا به زندگی ناپایدار دنیاست که در پرتو آن، آرامش درون و برون حاصل می‌شود. بنابراین، ساده‌زیستی با نوع شناخت انسان و نگرش او به زندگی دنیا مرتبط است.
حضرت علی (علیه‌السّلام) و فرزندانش، پاسداران سیره نبوی بودند و در ساده‌زیستی از آن بزرگوار پیروی می‌کردند. آن حضرت می‌فرماید: به خدا سوگند، این جامه پشمین خود را آن قدر وصله کرده‌ام که از وصله‌کننده آن شرم دارم. خواسته امیرالمومنین (ع) این است که مردم در گشایش و رفاه باشند و کارگزاران در سختی و تنگدستی.
اصبغ بن نباته می گوید:
امام علی (ع) خطاب به مردم کوفه فرمود:
من در شهر شما با مختصر توشه و وسائل زندگی وارد شدم، اگر به هنگام خارج شدن از شهر شما بیش از آنچه که با خود آورده ام ببرم خیانتکار خواهم بود. ( بحارالانوار ج 40 ص 327 و 325)
در صورتی که قدرت داشت تا انواع امکانات را برای خود فراهم آورد.
روش برخورد با دنیا
و درود خدا بر او فرمود: ( پیراهن وصله داری بر اندام امام بود، شخصی پرسید: چرا پیراهن وصله دار می پوشی؟)
دل با آن فروتن، و نفس رام می شود، و مؤمنان از آن سرمشق می گیرند، دنیای حرام و آخرت، دو دشمن متفاوت، و دو راه جدای از یکدیگرند، پس کسی که دنیاپرست باشد و به آن عشق ورزد، به آخرت کینه ورزد و با آن دشمنی خواهد کرد، و آن دو همانند شرق و غرب از هم دورند، و رونده به سوی آن دو، هر گاه به یکی نزدیک شود از دیگری دور می گردد، و آن دو همواره به یکدیگر زیان رسانند.(حکمت 103 نهج البلاغه معجم المفهرس از مرحوم محمد دشتی)
حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) فرزند ابوطالب شیخ بنی هاشم, عموی پیغمبر اکرم (ص) بود که پیغمبراکرم(ص) را سرپرستی نموده و در خانه خود جای داده و بزرگ کرده بود و پس از بعثت نیزتا زنده بود از
آن حضرت حمایت کرد و شرّ کفار عرب و خاصه قریش را از وی دفع نمود.
آن حضرت در خلافت خود که تقریباً چهار سال و نه ماه طول کشید, سیرت پیغمبراکرم(ص) را داشت و به خلافت خود صورت نهضت و انقلاب داده به اصلاحات پرداخت ، بیشتر مساعی آن حضرت در ایام خلافت خود, صرف رفع اختلاف داخلی بود و پس از گذشت زمان کوتاه, صبح روز نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری در مسجد کوفه, در سر نماز به دست بعضی از خوارج ضربتی خورده و در شب 21 همان ماه شهید شد. علی (ع) در علم و دانش, داناترین یاران پیغمبراکرم(ص) و سایر اهل بیت اسلام بود و نخستین کسی است در اسلام که در بیانات علمی خود, در استدلال و برهان را باز کرد و در معارف الهیّه بحث فلسفی نمود و در باطن قرآن سخن گفت و برای نگهداری لفظش دستور زبان عربی را وضع فرمود و تواناترین عرب بود در سخنرانی.علی(ع) در شجاعت ضرب المثل بود «. علی در مهربانی به زیر دستان و دلسوزی به بینوایان و بیچارگان و کرم و سخا به فقرا و مستمندان, قصص و حکایات بسیار دارد. آن حضرت هر چه را به دستش مى‌رسید در راه خدا به مستمندان و بیچارگان مى‌داد و خود با سخت ترین و ساده‌ترین وضعی زندگی مى‌کرد. آن حضرت کشاورزی را دوست مى‌داشت و غالباً به استخراج قنوات ودرختکاری و آبادکردن زمینهای بایر مى‌پرداخت ولی از این راه هر ملکی را که آباد مى‌کرد و یا هر قناتی را که بیرون مى‌آورد و قف فقرا مى‌فرمود و اوقاف آن حضرت که به صدقات علی معروف بود در اواخر عهد وی , عواید سالیانه قابل توجهی(24 هزار دینار طلا) داشت.
منبع: کتاب شیعه در اسلام ص 199، علامه سید محمد حسین طباطبائی به نقل از سایت تبیان
ساده‌زیستی، یکی از موضوعاتی است که در زندگی فردی و اجتماعی و مادی و معنوی انسان تاثیر بسزایی دارد. از نظر فرهنگ دینی ساده‌زیستی یکی از ارزش‌های متعالی به حساب می‌آید.ساده‌زیستی، پاسخ انسان‌های دانا به زندگی ناپایدار دنیاست که در پرتو آن، آرامش درون و برون حاصل می‌شود. بنابراین، ساده‌زیستی با نوع شناخت انسان و نگرش او به زندگی دنیا مرتبط است.
حضرت علی (علیه‌السّلام) و فرزندانش، پاسداران سیره نبوی بودند و در ساده‌زیستی از آن بزرگوار پیروی می‌کردند. آن حضرت می‌فرماید: به خدا سوگند، این جامه پشمین خود را آن قدر وصله کرده‌ام که از وصله‌کننده آن شرم دارم. خواسته امیرالمومنین (ع) این است که مردم در گشایش و رفاه باشند و کارگزاران در سختی و تنگدستی.
اصبغ بن نباته می گوید:
امام علی (ع) خطاب به مردم کوفه فرمود:
من در شهر شما با مختصر توشه و وسائل زندگی وارد شدم، اگر به هنگام خارج شدن از شهر شما بیش از آنچه که با خود آورده ام ببرم خیانتکار خواهم بود. ( بحارالانوار ج 40 ص 327 و 325)
در صورتی که قدرت داشت تا انواع امکانات را برای خود فراهم آورد.
روش برخورد با دنیا
و درود خدا بر او فرمود: ( پیراهن وصله داری بر اندام امام بود، شخصی پرسید: چرا پیراهن وصله دار می پوشی؟)
دل با آن فروتن، و نفس رام می شود، و مؤمنان از آن سرمشق می گیرند، دنیای حرام و آخرت، دو دشمن متفاوت، و دو راه جدای از یکدیگرند، پس کسی که دنیاپرست باشد و به آن عشق ورزد، به آخرت کینه ورزد و با آن دشمنی خواهد کرد، و آن دو همانند شرق و غرب از هم دورند، و رونده به سوی آن دو، هر گاه به یکی نزدیک شود از دیگری دور می گردد، و آن دو همواره به یکدیگر زیان رسانند.(حکمت 103 نهج البلاغه معجم المفهرس از مرحوم محمد دشتی)
حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) فرزند ابوطالب شیخ بنی هاشم, عموی پیغمبر اکرم (ص) بود که پیغمبراکرم(ص) را سرپرستی نموده و در خانه خود جای داده و بزرگ کرده بود و پس از بعثت نیزتا زنده بود از
آن حضرت حمایت کرد و شرّ کفار عرب و خاصه قریش را از وی دفع نمود.
آن حضرت در خلافت خود که تقریباً چهار سال و نه ماه طول کشید, سیرت پیغمبراکرم(ص) را داشت و به خلافت خود صورت نهضت و انقلاب داده به اصلاحات پرداخت ، بیشتر مساعی آن حضرت در ایام خلافت خود, صرف رفع اختلاف داخلی بود و پس از گذشت زمان کوتاه, صبح روز نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری در مسجد کوفه, در سر نماز به دست بعضی از خوارج ضربتی خورده و در شب 21 همان ماه شهید شد. علی (ع) در علم و دانش, داناترین یاران پیغمبراکرم(ص) و سایر اهل بیت اسلام بود و نخستین کسی است در اسلام که در بیانات علمی خود, در استدلال و برهان را باز کرد و در معارف الهیّه بحث فلسفی نمود و در باطن قرآن سخن گفت و برای نگهداری لفظش دستور زبان عربی را وضع فرمود و تواناترین عرب بود در سخنرانی.علی(ع) در شجاعت ضرب المثل بود «. علی در مهربانی به زیر دستان و دلسوزی به بینوایان و بیچارگان و کرم و سخا به فقرا و مستمندان, قصص و حکایات بسیار دارد. آن حضرت هر چه را به دستش مى‌رسید در راه خدا به مستمندان و بیچارگان مى‌داد و خود با سخت ترین و ساده‌ترین وضعی زندگی مى‌کرد. آن حضرت کشاورزی را دوست مى‌داشت و غالباً به استخراج قنوات ودرختکاری و آبادکردن زمینهای بایر مى‌پرداخت ولی از این راه هر ملکی را که آباد مى‌کرد و یا هر قناتی را که بیرون مى‌آورد و قف فقرا مى‌فرمود و اوقاف آن حضرت که به صدقات علی معروف بود در اواخر عهد وی , عواید سالیانه قابل توجهی(24 هزار دینار طلا) داشت.
منبع: کتاب شیعه در اسلام ص 199، علامه سید محمد حسین طباطبائی به نقل از سایت تبیان
