اگر منظور شما از کلام ریاضی، همان اعجاز عددی قرآن است، شایان ذکر است که اعجاز عددی قرآن، نظریه‌ای است که بیانگر نظم عددی اعجازگونه قرآن است. طبق این نظریه، تعداد حروف و کلمات قرآن، از نظمی بسیار دقیق برخوردار است و از آنجا که هیچ نویسنده‌ای نمی‌تواند در نگارش کتاب، چنینی نظمی را در نظر گیرد، این نظم، نشانه اعجاز آن است. این نظریه که نخستین بار توسط رشاد خلیفه، قرآن‌پژوه مصری مطرح شد، مخالفان فراوانی دارد.
برای ما نیز اعجاز عددی قرآن به صورت مطلق ثابت نشده است؛ چرا که نظریه اعجاز عددی قرآن با مخالفت‌های متعددی مواجه شده است. منتقدین این نظریه معتقدند: خداوند قرآن را معماگونه و خارج از فهم مردم نازل نکرده، این کتاب برای هدایت انسان‌هاست و این سخنان ارتباطی به امر هدایت ندارد. همچنین اختلاف قرائات قرآن کریم و توقیفی نبودن ترتیب سوره‌ها از مشکلاتی است که داشتن آمار صحیح از تعداد حروف و کلمات قرآن را ناممکن می‌سازد. منتقدان، بیشتر آمار ارائه‌شده از سوی مدافعان این نظریه را نادرست شمرده و موارد نقض فراوانی برای آنها پیدا کرده‌اند. برخی از آنها عبارت است از:
تعداد حروف مقطعه سوره یس، یعنی دو حرف یاء و سین، کمترین تکرار را در این سوره داشته‌اند؛ در حالی که طبق این نظریه، تعداد حروف مقطعه هر سوره از دیگر حروف آن بیشتر است.
تعداد تکرار حرف «ق» (حرف مقطعه سوره ق)، در سوره‌های شمس و قیامت و فلق، بیشتر از تعداد آن در سوره ق است.
این مدعا که تعداد کاربرد همه کلمات بسم الله الرحمن الرحیم، مضرب‌های عدد نوزده هستند، تنها در خصوص کلمه «الرحمن» صدق می‌کند؛
تعداد حروف سوره ناس، به هیچ‌وجه مضرب عدد نوزده نیست.
تعداد حروف مقطعه سوره‌های قلم و طه، مضرب عدد نوزده نیست.
بنابراین فرمولی هم که برای تعیین زمان ظهور منجی آخر الزمان ارائه شده، قابل اعتماد نیست.
(ر.ک: سایت ویکی شیعه)