فاطمه این مجلله عظیم
الشان هم نام حضرت زهرا(سلام الله علیها)و فاطمه یافاطمه کبری نامیده شده است.

در روایتی درباره مقام والا و عظمت شان حضرت زهرا(س)و علت نامیده شدن ایشان به
فاطمه آمده است:

محمد بن مسلم گفت: از ابوجعفر امام باقر(ع)شنیدم که فرمود:

فاطمه دارای جایگاهی کنار در جهنم است. وقتی روز قیامت می شود،میان دو چشم هر
نفر، مومن یاکافر نگاشته می شود. آنگاه به کسی که دوستدار اهل بیت است و گناهان
فراوانی دارد، دستور داده می شود به آتش افکنده گردد. وقتی حضرت فاطمه آن شخص
را می بیند،می گوید: بارالها! مولای من! مرا فاطمه نام نهادی و به واسطه من می
خواستی از کسانی که دوستدار من و ذریه ام هستند، درگذری وعده ات حق است و تو از
وعده ات تخلف نمی کنی.

در آن زمان خداوند عزیز و والامرتبه می فرماید: درست گفتی، تورا فاطمه نام
نهادم و می خواستم به خاطرتو از کسی که دوستت دارد، و پیرو توست و به خاندانت
علاقمند و پیرو آنان است،درگذرم. پیمانم حق است و من خلف وعده نمی کنم; به این
سبب به بنده ام فرمان داخل شدن در آتش را دادم تاتو درباره او شفاعت کنی. تو را
شفیع قرار دادم تا برای ملائکه و پیامبران وفرستادگانم و صاحبان این توقفگاه،
جایگاه و منزلتت درپیشگاه من مشخص شود. هرکس را که دیدی میان دو چشمش کلمه مومن
است، می گیری و داخل بهشت می کنی.

حضرت معصومه(س)نیز چون حضرت فاطمه زهرا(س)دارای مقام شفاعت است. و احتمالا
نامیده شدن وی به فاطمه بی ارتباط بااین مقام نبوده است. به هر تقدیر به واسطه
این بانوی گرامی بسیاری ازشیعیان داخل بهشت می گردند. در این باره امام صادق(ع)
می فرماید:

« … الا ان للجنه ثمانیه ابواب، ثلاثه منها الی قم.
تقبض فیهاامراه هی من ولدی و اسمها فاطمه بنت موسی تدخل بشفاعتها شیعتی الجنه
باجمعهم. »

آگاه باشید، برای بهشت هشت دراست; سه تا از آنها به سوی قم باز می شود. در آنجا
بانویی قبض روح می شود. او از جمله فرزندانم، و نامش فاطمه دختر موسی است. به
شفاعت او همه شیعیان داخل بهشت می گردند.

برخی از نویسندگان در توضیح روایت فوق گفته اند:

مقتضای این خبر آن است که از برای آن مخدره(فاطمه معصومه)درنزد خدای تعالی مقام
محمودی می باشد که شفاعت نمودن آن مخدره باشد(در)روزجزا. و از برای او نزد خدا
شانی است عظیم که آن حضرت و هکذا برادرش حضرت رضا(ع) که در زیارتش می فرماید: « ان
لک عندالله شانا من الشان. » و هکذا حضرت جواد. درکتاب مفتاح الجنان
مذکور است که حضرت رضا فرمود: هرکه زیارت کند او راهمچنان است که مرا زیارت
کرده است. گرچه مولف مفتاح معلوم نیست، اما از احادیث معتبر نیز(چنین
مطلبی)استفاده می شود. درحدیث است که « من زار ذریتهما
کانما زارهما » ; هرکس ذریه حضرت حسن و حسین را زیارت کند، مثل کسی
است که خود آنها را زیارت کند. حضرت معصومه و حضرت عبدالعظیم حسنی نیز مشمول
همین حکم می باشند.

آری، حضرت معصومه از مقام محمود یعنی مقام شفاعت برخورداراست:

یا بضعه الرساله

یاد مدینه کردم باگوش جان شنیدم لبیک را زبالا تا در حرم رسیدم آیا شد آشکارا
قبرنهان زهرا؟ یا فاطمه زهرسو با گوش جان شنیدم بنت امام کاظم اخت امام هشتم
باشد شفاعتش را روز جزا امیدم یا بضعه الرساله، ما را مران زدرگه گشتم گدای
کویت از غیر، دل بریدم برزاده برادر، جان جواد سوگند رحمی، اگر چه زیر بارگنه
خمیدم یافاطمه، شفاعت از روسیاهی ام کن تاخلق روز محشر بینند روسپیدم

معصومه
حضرت فاطمه
معصومه مستغرق درعبادت، و از آلایش به معاصی وزشتیها پیراسته و عصمت مادرش
زهرا(س)در او تجلی نموده است.

براساس پاره ای از روایات، لقب معصومه از سوی امام رضا(ع)به این بانوی عظیم
الشان اعطا گردید. علامه مجلسی دراین باره گوید: امام رضا(ع)درجایی فرمود: «من
زار المعصومه بقم کمن زارنی » هرکس معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسی است
که مرازیارت کرده است.

کریمه اهل بیت
حضرت معصومه
درزبان علما و فقهای شیعه به لقب «کریمه اهل بیت » یاد می شود. از میان بانوان
اهل بیت این نام زیبا تنهابه او اختصاص یافته است.

بر اساس رویای صادق و صحیح نسب شناس گرانقدر مرحوم آیت الله سیدمحمود مرعشی
نجفی(م 1338 ه .)این لقب از طرف امام صادق(ع)برحضرت معصومه اطلاق شده است. در
این رویا امام صادق(ع)به آیت الله نجفی که با دعا و راز و نیاز تلاش پی گیری را
برای یافتن قبر مطهر حضرت زهرا(س)آغاز کرده بود، خطاب فرمود: «علیک بکریمه اهل
بیت » ; برتوباد به کریمه اهل بیت.

لقبهای حضرت
معصومه(س)از زیارتنامه ها
تاآنجایی که ما
اطلاع یافتیم، سه زیارتنامه برای حضرت معصومه ذکر شده است: یکی از آنها مشهورو
دوتای دیگر غیرمشهوراست.

اسامی و لقبهایی که برای حضرت معصومه در دو زیارتنامه غیرمشهور ذکر شده، به
قرار ذیل است:

طاهره(پاکیزه); حمیده(ستوده); بره(نیکوکار);رشیده(رشدیافته); تقیه (پرهیزکار);
رضیه(خشنود از خدا) ;مرضیه(مورد رضایت خدا); سیده طاهره(بانوی پاکیزه); سیده
صدیقه(بانوی بسیار راستگو); سیده رضیه مرضیه(بانوی خشنود ازخدا و مورد رضای
او); سیده نساء العالمین(سرور زنان عالم)

لقبهای دیگر آن بانو
محدثه و عابده و
مقدامه(بانوی پیشتاز)از دیگر صفات و القابی است که برای حضرت معصومه عنوان شده
است.
محمد اصغری نژاد
– منبع: فصلنامه کوثر،ش35