بخش اول.استخاره با تسبیح برای همه ممکن است اما استخاره با قرآن مستلزم فهم و درک صحیح آیات قرآن است، که بهتراست به علما و اهل خبره مراجعه شود . استخاره در لغت به معناى طلب خیرنمودن از خداوند است؛ یعنى، آن که آدمى در هر کارى از خداوند طلب خیر کند (دعا). معناى دیگر استخاره، نوعى قرعه زدن براى رفع تحیر است که البته همراه با دعا و خواست از خداوند است. این کار ممکن است به وسیله تسبیح و یا قرآن انجام گیرد. استخاره در موردى است که انسان دچار تردید شده باشد. قبل از استخاره باید همه مقدمات و شرائط لازم را بر هر کارى فراهم ساخت از قبیل مطالعه و فکر، مشورت با اهل فن و افراد مجرب، اگر اقدامات فکرى و فیزیکى دیگرى از قبیل بررسى و تحقیق لازم باشد باید به انجام رسانید بعد از همه اینها چنانچه باز دچار تردید است نوبت به استخاره مى رسد. ولى اگر موضوعى را عقل مورد تأکید قرار داده و قرائن و شواهد همه به خوبى و صحت آن کار گواهى مى دهند در چنین مواردى نباید به استخاره دست زد.

بخش دوم.
عمل به مقتضاى استخاره واجب نیست، ولى بهتر است با آن مخالفت نشود، و با دادن صدقه و استغفار ان شاء الله تبعات منفی ندارد.

بخش سوم.
بله، گاه آیات بشارت و آیات خطاب به مومنین ، به معنای خوب بودن استخاره و گاه آیات عذاب و آیات مربوط به کافرین و مشرکین و منافقین ، به معنای بد بودن استخاره است.