استخاره؛ یعنی طلب خیر نمودن. در روایاتی که از اهل بیت ( علیهم السلام ) رسیده است مردم ترغیب به استخاره شده اند. در حقیقت این استخاره در شروع هر کار و تصمیم و از خداوند طلب خیر نمودن ، یک نوع دعاست که هنگام آغاز هر کاری آن را انجام می دهیم . آنچه که امروز به عنوان استخاره مشهور است ، در حقیقت نوعی قرعه یا تفأل محسوب می شود که فرد متحیر از آن بهره می جوید. البته این نکته را باید یادآور شد که به نظر تمامی علمای دین و صاحب نظران ، استخاره از ادله شرعی نیست؛ یعنی ، عمل بر طبق آن هیچ الزام دینی ندارد. بنابراین مخالفت با استخاره اشکال شرعی ندارد .خصوصا که اغلب استخاره های مصطلحی که مردم انجام می دهند، به مورد و به جا هم نیست؛ زیرا تا عقل و خرد و مشورت با افراد ذی صلاح ممکن است ، نوبت به استخاره نمی رسد .
لازم است توجه داشته باشیم که:
1) استخاره در موردی است که انسان دچار تردید شده باشد.
2) قبل از استخاره باید همه مقدمات و شرایط لازم را بر هر کاری فراهم ساخت از قبیل مطالعه و فکر، مشورت با اهل فن و افرادمجرب.
اگر اقدامات فکری و فیزیکی دیگری از قبیل بررسی و تحقیق لازم باشد باید به انجام رسانید بعد از همه اینها چنانچه باز دچار تردید است نوبت به استخاره می رسد . ولی اگرموضوعی را عقل مورد تاکید قرار داده و باهر عاقلی هم که مشورت می کنیم تایید می کند و قراین و شواهد همه به خوبی و صحت آن کار گواهی می دهند در چنین مواردی نباید به استخاره دست زد .
مورد مهمی که دیده می شود بسیاری از خانواده ها به استخاره روی می آورند مساله ازدواج است . در اغلب موارد نیز قبل از هر کاری اول استخاره می کنند و چه بسا همین کار چون بجا انجام نمی شود باعث گمراهی آنها بشود. گاهی صرفا به خاطر اینکه استخاره خوب آمده پاسخ مثبت می دهند و بعداً معلوم می شود که اشتباه کرده اند و طرف صلاحیت لازم را نداشته است.