کتاب مفاتیح الجنان از تألیفات شیخ عباس قمى ( متوفاى سال ١۳۵۹ قمرى)، از علما و محدثین بزرگ میباشد، که محل مراجعه مؤمنان از مذهب شیعى می باشد. و مؤلف ارجمند که عالم و محقق در علوم و تاریخ اسلامى و متخصص در علم حدیث اسلامى بوده، این روایات را جمع آورى نموده است.مطالب و دعاهاى کتاب «مفاتیح الجنان» از کتاب هاى اولیه و نیز روایات جمع آورى شده است و بیشتر دعاهاى آن (به ویژه متن) مأثور است. اساسا مرحوم شیخ عباس قمى این کتاب را به جهت تهذیب و تصفیه کتاب هاى دعا از مطالب ساختگى و تحریف شده تألیف کرده است. البته نمى توان ادعا کرد که همه مطالب آن از نظر سند صحیح است.محدث قمی استاد فن حدیث بوده وخود ایشان دعاهائی را که سند محکمی ندارد نقل نکرده یا اینکه در پایان دعا اشاره کرده که برای این دعا اینطوری که نقل کرده اند سند معتبری نیافتم وصحیح آن اینگونه است.
نکته پایانی:
اساسا کتب حدیثی جمع آورى شده توسط محدثین ودانشمندان اسلامی حدیث از نظر صحت سند و یا متن قابل بحث و تحقیق علمی می باشند (چرا که ممکن است برای محققین بعدی در مسیر تحقیق مسائل و مدارکی حاصل شود که در اختیار سابقین از مولفین این کتب و محققین نبوده باشدوهمین امر باعث تجدید نظر در برخی از مسائل شود و …)، و این کار متخصصین فن حدیث شناسى است که خود یکى از شاخه هاى مهم علوم اسلامى است.البته وجود برخى از روایات ضعیف در این کتاب ها هم نباید سبب مهجور و متروک شدن آنها بشود. وما را از برکات این کتاب ها که حاوى بهترین و ناب ترین آثار از ائمه معصومین(ع) در مسائل اعتقادى، اخلاقى، ادعیه و سایر معارف دینى مى باشدمحروم سازد .
و نکته پایانی این که در دعاها اگر مضمون دعا به حسب محتوا مشکلی نداشته باشد دقت سندی زیاد لازم نیست و همین که در منبع معتبر همچون مصباح شیخ طوسی و یا کتب دعای ابن طووس و کفعمی نقل شده باشد کافی است چون حتی اگر صادر از معصوم هم نباشد مناجات با خدا با این الفاظ بلا اشکال است آری اگر مضمون ان ناصحیح باشد بحث دیگری است .