الف ) الگو یابی1 . کمال گرایی ریشه الگو یابیاین میل و اشتیاق طبیعی برای داشتن قهرمان کمک خوبی است که جوان را به انتخاب الگویی مناسب فرا می‌خواند و این ریشه در کمال گرایی انسان دارد که او را از درون به حرکت وامی‌دارد تا خود را هم رنگ قهرمانان اخلاقی قرار دهد و خود را به صفات آن‌ها نزدیک کند.
2 . الگوی مثبت
از نظر قرآن الگوی مثبت و خوب به جوان هویت می‌بخشد و زمینه ظهور استعدادها و توانمندی‌های فردی و اجتماعی او را فراهم می‌کند و جوان را در مسیر درست قرار می‌دهد و این هدف قرآن است.
خداوند وجود مقدس پیامبر را به عنوان بهترین الگو و سرمشق معرفی می‌کند
لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ؛ یقیناً برای شما در [روش و رفتار] پیامبر خدا الگوی نیکویی است.(احزاب،21)
3 . الگوی منفی
الگوی منفی و قبول آن جوان را بی هویت و بی شخصیت می‌کند و از درون او را بی محتوا می‌سازد و او را در مسیر نادرست قرار می‌دهد و جوان در این سنین چون می‌خواهد شخصیت پیدا کند با الگوی منفی رنگ و را می‌گیرد و دقیقاً تمام رفتار و اعمال او را عیناً تکرار می‌کند.
از نظر قرآن الگوی مثبت و خوب به جوان هویت می‌بخشد و زمینه ظهور استعدادها و توانمندی‌های فردی و اجتماعی او را فراهم می‌کند و جوان را در مسیر درست قرار می‌دهد و این هدف قرآن است
ماهواره‌ها و فضای مجازی و سایبری الگویی بی محتوا و منفی را با جلوه و ظاهری فریبنده در بسته بندی‌های زیبا به عنوان الگوی مثبت و موفق به خورد جوانان مسلمان می‌دهند و سعی دارند اهداف و تعالیم قرآن و اسلام را مخدوش سازند.
توجه بیش از حد به ظاهر، عمل‌های جراحی زیبایی، پوشش‌های نا مناسب و زننده و بالا بردن هیجانات جنسی، منحرف کردن اهداف متعالی به سمت اهداف پوچ و توخالی است.
جوان موفق و سالم و پرانرژی زمانی در مسیر پیشرفت قرار می‌گیرد که لحظه ای از مدار قرآن و عترت خارج نشود.
4 . آخر راه روشن است
الگوی مثبت و سازنده در قرآن انسان را به مقام خلیفه الهی می‌رساند و او را مرضی خدا قرار می‌دهد، بنده ای که خداوند به وجود او در زمین افتخار می‌کند و محبوب ذات حق تعالی می‌گردد.
اما الگوی منفی که امروزه رسانه های پوچ غرب ارائه می‌دهد انسان را به حیوانی مبدل می‌سازد که حاضر است به خاطر پول و دنیا دست به هر نوع حرام و خلافی بزند. حال شما دوست دارید آخر راه به کجا برسید به انسانیت یا حیوانیت؟ ما فقط راه را به شما نشان می‌دهیم و انتخاب با شماست.
اما هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا
5 . شرایط الگوی سالم
هر چیز و هر کس شایسته الگو شدن را ندارد مگر الگوهایی که بر اساس ارزش‌های معنوی استوارند .اما از نظر قرآن الگو باید صالح و رشید باشد بنابراین افراد رشد نیافته، فاسد شایستگی الگو شدن را ندارند.
وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَکَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا، و از کسی که دلش را [به سبب کفر و طغیانش] از یاد خود غافل کرده‌ایم و از هوای نفسش پیروی کرده و کارش زیاده‌روی است ، اطاعت مکن(کهف/28)
اما در آیه شریفه تطهیر ،معصومان بهترین و برترین الگوها هستند زیرا از هر نوع آلودگی و پلیدی به دورند.
و غڑ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا
جز این نیست که همواره خدا می‌خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد ، علی ، فاطمه ، حسن و حسین علیهم‌السلام‌اند] برطرف نماید ، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه نگه دارد(احزاب/33)
خداوند به زیبایی بیان می‌دارد که از کسانی که خدا هدایتشان کرده پیروی کن.
أُولَٰئِکَ الَّذِینَ هَدَی اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ
آنان [که در آیات گذشته به عنوان پیامبران از ایشان یاد شد] کسانی هستند که خدا هدایتشان کرد، پس به هدایت آنان اقتدا کن(انعام -90)
6 . نمونه الگوی قرآنی
حضرت ابراهیم
حضرت ابراهیم در زمانی زندگی می‌کند که همه بت پرست هستند اما او با تمام قوا سعی کرد با استدلال‌های منطقی و روش عقلانی ،مردم را از خواب غفلت بیدار کند با اینکه می‌توانست مانند آنان چون کوردلان زندگی کند.
هنگامی که ابراهیم از شیوه استدلال ناامید شد،در روز عید که کسی در شهر نبود به بت خانه رفت و تمامی بت‌ها را شکست و نمرود به مجازات این عمل او را وارد آتش کرد و آتش به امر الهی بر او سرد گردید و ابرامیم در آن هنگام فقط شانزده سال داشت. و خداوند به پاس همه امتحانات او را به مقام امامت رساند.
عفت و پاکدامنی حضرت یوسف علیه‌السلام زمانی که زیبایی او زبانزد همه بود و او می‌توانست به هوای دلش پاسخ مثبت دهد اما از خدا ترسید و خویشتن داری کرد
وَ إِذِ ابْتَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ به کلماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ
و [یاد کنید] هنگامی که ابراهیم را پروردگارش به تکالیفی [بسیار مهم] آزمایش کرد ، پس او همه را به طور کامل به انجام رسانید ، پروردگارش [به خاطر شایستگی او] فرمود: من تو را برای همه مردم پیشوا قرار دادم . ابراهیم گفت: و از دودمانم [نیز پیشوایانی برگزین] . [پروردگار] فرمود : پیمان من [که امامت و پیشوایی است] به ستمکاران نمی‌رسد(بقره/124)

ب ) منظور از الگو قرار دادن معصومین(ع)
منظور از الگو قرار دادن معصومین(ع) این است که برنامه زندگی واخلاق و کردار و بینش و منش خود را هماهنگ و در راستای اخلاق و رفتار و نوع باور و اندیشه آنها قرار دهیم و سعی کنیم از مسیر تعالیم و هدایت ها و خواست های آنها که تنها راه رسیدن به سعادت واقعی و ابدی است منحرف نگردیم ولی هرگز به این معنا نیست که باید در معرفت و تقوا و بندگی و عبادت خداوند و صفات انسانی و اخلاق الهی هم پایه و هم رتبه آنان باشیم چون این برای ما امکان پذیر نمی باشد و اوج معرفت و کمالات آنان اختصاص به خود آن بزرگواران دارد. مهم این است که به اندازه ای که در وسع ما و متناسب با دارایی و ظرفیت ماست به صفات و اخلاق آنها آراسته گردیم و به طناب محکم ولایت و ارادت و محبت آنان چنگ بزنیم و با آنان همراه و همگام باشیم ولی همراهی هرگز به معنای هم رتبه بودن نیست. لذا مسائلی مانند اینکه مثلا پدر و مادر حضرت زهراء (س) رسول اکرم (ص) و حضرت خدیجه (س) بوده و یا شوهر ایشان حضرت علی (ع) بوده است منافاتی با الگو بودن ایشان برای ما ندارد، زیرا اینها مربوط به مقامات معنوی ایشان است و ما در این بخش مأمور به اقتداء به ایشان نیستیم و آنچه وظیفه ماست این است که اصول کلى و خط مشى ایشان را شناسایى کرده و متناسب با شرایط زمانى در زندگی خود پیاده کنیم؛ مثلاً عبادت، تقوا و عفاف، تربیت صحیح فرزند، خوب شوهردارى کردن، زهد و ساده زیستى، خدمت به تهى دستان، خدمات اجتماعى، هوشیارى سیاسى، دانش وسیع دینى، شهامت در دفاع از حق و… از ویژگى هاى بارز حضرت زهراء (س) بوده است و براى هر فرد مسلمان مى تواند الگو باشد. به بیان دیگر خط مشی آن حضرت و دیگر معصومین (ع) بندگی خداوند بوده است و ما نیز باید همین را خط زندگی خود قرار دهیم؛ پر واضح است که در بندگی خداوند و گوش به فرمان او بودن در تمام مراحل زندگی و الگو قرار دادن این ویژگی حضرات معصومین (ع)، سن و سال و خصوصیات فردی و غیره نقش آفرین نیست. نتیجه اینکه از ما خواسته اند که چون آنان عفیف و بزرگوار و شکیبا و صبور و اهل گذشت و بخشش و کرم باشیم. بنده خدا باشیم و مطیع و پرهیزگار. به نماز و انجام واجبات دین ودوری از محرمات اهمیت دهیم ولی بدون شک تمام این امور متناسب با ظرفیت و توانایی ما است و هرگز خداوند بندگانش را بیش از طاقت و توانایی تکلیف نمی کند و از آنها چیزی فوق قدرتشان نمی خواهد.