گرچه شهید مطهری ، بهشتی ، مفتح ، قدوسی ، چمران و… از شخصیت های برجسته کشور ما محسوب می شوند و با پذیرش اینکه در زمینه فرهنگی و تربیتی با کاستیها و ضعف هایی روبرو هستیم ، اما نمی توان گفت انقلاب اسلامی نتوانسته است شخصیت هایی مانند این بزرگواران تربیت نماید. در میان نسل بعد از انقلاب کم نیستند جوانان متعهد و برومندی که در انقلاب و در مدارج بالای علمی رشد یافته و به خدمت به نظام و کشور مشغول هستند . پیشرفت ها و دستاوردهای چشمگیر امروز کشور در بخشهای مختلف پزشکی ، الکترونیک ، نانو ، هوا فضا ، نظامی و هسته ای همه محصول تلاش این جوانان عزیز است که از رویش های انقلاب محسوب می گردند .شهید شهریاری،رضایی نژاد ، احمدی روشن و… نمونه ای از این جوانان هستند. آقای دکتر عماد افروغ معتقد است : «بنده هیچ گاه این دیدگاه را که ما نتوانستیم امثال شهید مطهری را تربیت کنیم نپذیرفته ام بلکه به دلیل قدرت زدگی و سیاست زدگی و سودگرایی و اقتدار گرایی و به دلیل عدم توجه به تقدم ارزش فرهنگ به دو مقوله اقتصاد و سیاست امثال ایشان میدان داده نشدند و حتی به تفکر شهید مطهری هم توجه نشد. ما اسیر سیاست زدگی و روزمرگی شدیم و به جای آن که با اندیشه های رقیب مواجه فکری کنیم مواجه سیاسی کردیم که تا حدی به خاطر قدرت داشتن وتشکیل حکومت است. ما قبل از انقلاب چون قدرت و حکومت را در اختیار نداشتیم با هر اندیشه ای مواجه فکری می کردیم اما متاسفانه بعد از انقلاب فراموش کردیم که در چه بستر از مواجهات فکری به قدرت رسیدیم و با تکیه بر قدرت دولتی خواستیم هر رقیبی را کنار بزنیم و این در واقع نقض غرض است و می تواند نتیجه معکوس هم داشته باشد و حتی آن قدرت را متزلزل و سست کند.ما هم اکنون هم امثال شهید مطهری را کم نداریم. کسانی که همان مسیر را دنبال می کنند و افتخار شاگردی امام را داشته اند و بینش فلسفی و فقهی و عرفانی و کلامی امام را دارند یک نمونه اگر بخواهیم مطرح کنیم می توان از حضرت آیت الله جوادی آملی نام برد. اما ببینید که تا چه اندازه میدان برای برای ترویج این اندیشه در ساخت رسمی ما فراهم هست. در عرصه عمومی و مدنی هر چند نه به اندازه ای که انتظار می رود ولی اقبال نسبت به این اندیشه ها هست منتها تجلی این اندیشه ها را ما در عرصه رسمی مان و سیاست ها و رفتارهایمان نمی بینیم بلکه برعکس می بینیم که با این گونه تفکر و این گونه اندیشمندان برخورد درخوری صورت نمی گیرد و بار دیگر هیجان گرایی، احساس گرایی و خرافه گرایی و رفتارهای ماکیاولیستی، باری به هر جهت و توجیه وسیله به واسطه هدف سکه رایج می شود. مسلم است وقتی این فضا و این بستر فراهم نباشد خواه ناخواه در تربیت امثال مطهری نیز اثر می گذارد. تربیت امثال مطهری، بهشتی و امثال ذلک می تواند تحت الشعاع این مسائل قرار بگیرد ولی من شخصاً معتقد هستم که قطع نظر از تاثیر این فضای عمومی می توانیم بگوییم که بارقه های از امید مشاهده می شود.
( عماد افروغ ، انقلاب اسلامی یعنی تعلیم و تربیت انسان ؛www.shafaf.ir/fa/news/20508)