پرسشگر گرامی؛ از اینکه « پرسمان» را محرم خود یافته و مسائل زندگی تان را با ما در میان می گذارید بر خود بالیده و تلاش می کنیم با تمام توان همراهتان باشیم.
متاسفانه اطلاعات ما در مورد ویژگیهای شخصیتی و خانوادگی شما بسیار ناقص است، لذا با قاطعیت نمی توانیم در مورد رفتار شما نظری ارائه کنیم. با این حال با توجه به کلی بودن سوال در پاسخ به آنچه مطرح کرده اید نکاتی را در قالب اهمیت زیبایی ظاهری تقدیمتان می کنیم.
دوست گرامی پرداختن به مساله زیبایی ظاهری یک نگاه دووجهی دارد. از این بابت که عده‌ای از افراد واقعا نیازمند رسیدگی به ظاهر خود هستند و از آن احساس خوشایندی پیدا می‌کنند، اما عده‌ای دیگر بی‌دلیل و مدام به فکر ظاهر امور و به نمایش گذاشتن خود هستند. به نظر می‌رسد گروه دوم دارای مشکلات جدی در حوزه‌های روانی و ذهنی باشند. این‌گونه رفتارها دلایل مختلفی دارند و اغلب مربوط به دوران کودکی هستند. درواقع، این افراد اعتماد به نفس لازم و خودباوری را در کودکی تجربه نکرده‌اند و بر اثر آسیب‌های روانی، برخوردهای اطرافیان و نوع تربیتشان دچار نوعی خودکم‌بینی شده‌اند. از سوی دیگر، افرادی که در دوران کودکی بیش از حد مورد توجه والدین و به اصطلاح گل سرسبد خانواده بوده‌اند هم ممکن است برای حفظ این جایگاه در سال‌های آینده، خود را به شکل‌های مختلف به نمایش بگذارند، بنابراین لزوما اعتماد به نفس پایین باعث پرداختن به زیبایی‌های ظاهری نمی‌شود و جایگاه ارزشی کودک در خانواده هم می‌تواند در ایجاد این حالت نقش داشته باشد.
البته تذکر این نکته نیز لازم است که زیبایی بد نیست خصوصا اینکه همه انسان‌ها، به‌خصوص افرادی که برای خود ارزش قائل هستند، به رسیدگی‌های ظاهری نیاز دارند. در اصل، این رفتار نشانه سلامت، شادابی و عزت‌نفس است. مشکل از جایی آغاز می‌شود که اهمیت این مسئله شکلی افراطی به خود می گیرد و تمام دغدغه و مشغله ذهنی فرد طی روزهای متمادی به رسیدگی‌های ظاهری تبدیل شود. در این شرایط حتی ممکن است فرد از رفتار اشتباه خود آگاه نباشد و آن را بخش‌ طبیعی و سالم زندگی خود بداند، در حالی که با این رفتارها از اصول، مهارتهای اساسی و هدف‌های مهم و معنادار زندگی بازمی‌ماند و مدام برای جلب نظر دیگران دست و پا می‌زند. درواقع، برخی افراد از طریق ظاهر خود به نوعی گدایی محبت، مهرطلبی و توجه‌طلبی می‌کنند.
البته تا حدودی این مشکل به وضعیت جامعه نیز مربوط می شود. در جامعه‌ای که به وضعیت ظاهری بیش از حد توجه می‌شود و تفکر و عمق وجود ندارد، رسیدگی‌های ظاهری و تمایل به زیبایی افزایش پیدا می‌کنند. اگر افراد زمان زیادی را به امور ظاهری اختصاص دهند دیگر وقتی برای امور مهم‌تر مثل کتاب خواندن، دوره دیدن، رشد شخصی و افزایش آگاهی نخواهند داشت. مردم در چنین جامعه‌ای برای خود هویت مشخصی ندارند و مبنای ارزشمندی‌شان، زندگی و نظر دیگران است. در حالی که هر فردی باید شیوه زندگی خود را داشته باشد و آن را با دیدگاه‌ها، باورها و فرهنگ شخصی خودش بسنجد. ما نباید وضعیت ظاهری زندگی خود را با دیگران مقایسه کنیم بلکه باید ارزش‌هایمان را با آنها بسنجیم. همه ما می‌توانیم ظاهر، وسایل یا خانه خیلی بهتری داشته باشیم اما باید ابتدا از خود بپرسیم چه مسائل و معیارهایی به زندگی ما معنا می‌بخشند و عمیقا خوشحالمان می‌کنند.
برای رهایی از این حالت راه‌حل این است که هر فردی خودش یک نگاه و تفکر ویژه داشته باشد و ارزش‌های زندگی‌اش را با آنها بسنجد. در غیر این صورت هرچقدر هم که به امور ظاهری بپردازد، خوشحال و سرزنده نمی‌شود.
از طرف دیگر سعی کنید به زیبایی های معنوی بیشتر اهمیت بدهید.
خوب است بدانید رابطه ی معنوی و نزدیکی به خداوند، خود مهم ترین پشتوانه برای ثبات جذابیت در زنان است. چرا که زیبایی ظاهری به مرور زمان از بین می رود آیا تابحال به این موضوع فکر کرده اید که اهمیت تناسب اندام و زیبایی ظاهری در زندگی تا چه حد است؟ اصلا مگر زیباییهای جوانی چقدر دوام دارند؟ چند سال ماندگارند؟
دوست گرامی خداوند در زنان ارزشهای نهفته ی معنوی بسیاری گذاشته است. بنابراین اجازه ندهید قلب و احساس و عاطفه ی شما با زیبایی های ظاهری، تناسب اندام و … پوشیده بماند. زیبایی های معنوی، فناناپذیر است و همواره نزد خداوند، از ارزش والایی برخوردار است.
و نکته پایانی
چنانچه می بینید این حالت در شما از حد اعتدال خارج شده توصیه می کنیم به صورت حضوری به یک مشاور و روانشناس مجرب و متعهد مراجعه کنید تا از نزدیک مسئله بررسی و راهکارهای درمانی به شما ارائه شود.
باز هم با ما مکاتبه کنید.