قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
در حالی که قطعی‌های چند ساعته اینترنت و فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی خارجی در ایران همچنان ادامه دارد، سخنگوی هیئت رئیسه مجلس گفت که باید استفاده از فضای مجازی مانند تمام دنیا قانون‌مند شود. اما بجز چین، کره شمالی و ایران کدام کشورها چنین فیلترینگ شدیدی را بر فضای مجازی اعمال می‌کنند؟
به گزارش تجارت‌نیوز، رسانه‌های اجتماعی به یک ضرورت برای زندگی ما تبدیل شده‌اند. افراد نه تنها به این شبکه‌های وابسته هستند بلکه کسب و کار، سلامت امنیت آنها حول محور آنها می‌چرخد. پیرامون قطعی اینترنت چند روز اخیر و فیلترینگ شدید در کشور، روز گذشته سخنگوی هیئت رئیسه مجلس اعلام کرد که فضای مجازی باید مانند تمام دنیا قانون‌مند شود.
وی در توضیح جلسه غیرعلنی مجل با وزیر کشور و فرمانده کل انتظامی کشور گفت: «نظر مجلس آن است که بر اساس واقعیت‌های جامعه مردم باید بتوانند از فضای مجازی استفاده کنند اما هنوز تصمیم‌گیری قطعی درباره رفع فیلتر برخی شبکه‌های اجتماعی اتخاذ نشده است».
تقریبا ۶۳ درصد مردم جهان یعنی حدود ۵۰٫۰۳ میلیارد نفر از اینترنت استفاده می‌کنند. اما به باور مجلس در تمام دنیا استفاده از اینتزنت و شبکه‌های اجتماعی دارای قوانین و محدودیت‌های مخصوص به خود است. در جهان تنها چند کشور وجود دارند که فیلترینگ شدید برای استفاده از اینترنت قرار داده‌اند و همه آنها در قاره آسیا قرار دارند.
فیلترینگ در کره شمالی و چین
اولین و سخت‌گیرترین کشورها و سردمدار سانسورکنندگان جهان کره شمالی و چین هستند. در تمام لیست‌های منتشر شده از محدودیت‌ها و فیلترینگ در جهان این دو کشور در راس قرار دارند. تقریبا چیزی وجود ندارد که این دو کشور آن را سانسور نکرده باشند.
مردم این کشورها قادر به استفاده از رسانه‌های اجتماعی غربی یا استفاده از وی‌پی‌ان‌ها نیستند و تمامی رسانه‌های سیاسی آنها به شدت سانسور می‌شوند. هر دو این کشورها برنامه‌های پیام‌رسان خارجی را نیز فیلتر کرده‌اند و شهروندان را مجبور کرده‌اند تا از برنامه‌هایی که در داخل کشور ساخته شده‌اند و به طور کامل کنترل می‌شوند استفاده کنند.
برای مثال چینی‌ها تنها می‌توانند از وی‌چت برای ارسال پیام استفاده کنند. برنامه‌ای که نه تنها پیام‌ها را رمزگذاری نمی‌کند بلکه امکان ورود شخص ثالث و دسترسی به پیام ها را نیز فراهم می‌کند.
شهروندان کره شمالی فقط به کمتر از ۳۰ وبسایت موجود در داخل کشور دسترسی دارند. تقریبا تمام محتوای ۱۲ روزنامه اصلی کره شمالی، ۲۰ مجله و مجله توسط خبرگزاری مرکزی دولتی کره شمالی، که بر فعالیت‌ها و اظهارات رهبری سیاسی تمرکز دارد، تولید می‌شود اینترنت محدود به مقامات سیاسی است، اما برخی مدارس و موسسات دولتی به اینترانت تحت کنترل شدید به نام Kwangmyong دسترسی دارند. بیشتر استفاده از اینترنت در کشور به کارکنان نظامی و دولت محدود می‌شود.
ایران رتبه دوم فیلترینگ جهان را دارد
طبق گزاش وبسایت comparietech ایران در رتبه دوم محدودیت‌های اینترنتی قرار دارد. در ایران استفاده از وی‌پی‌ان‌ها و میلیون‌ها وبسایت محدود است. رسانه‌های اجتماعی نیز تحت محدودیت‌های فزاینده‌ای قرار دارند. فیس‌بوک، یوتیوب، توئیتر و اخیرا اینستاگرام و واتساپ در ایران فیلتر هستند.
تنها وی‌پی‌ان‌های مورد تایید دولت قابلیت استفاده دارند که عملاً آنها را بلااستفاده می‌کند. بسیاری از پیام‌رسان‌ها نیز به دلیل اینکه مقامات برنامه‌ها و خدمات داخلی را به عنوان جایگزین معرفی می‌کنند، ممنوع شده‌اند.
تا سال ۲۰۱۳، نزدیک به ۵۰ درصد از ۵۰۰ وب سایت بازدید شده در سراسر جهان، از جمله یوتیوب، فیس‌بوک، توئیتر و گوگل پلاس مسدود شده‌اند و ایران را به یکی از کشورهایی تبدیل کرده‌اند که فعالیت رسانه‌های اجتماعی را ممنوع کرده‌اند.
اروپا فیلترینگ ندارد!
در خصوص سایر کشورهای جهان باید گفت که هیچ کشور اروپایی به جز چند کشور از جمله ترکیه و بلاروس شبکه‌های اجتاعی را فیلتر نکرده است. تنها در دو کشور بلاروس و ترکیه رسانه سانسور‌های شدید دارد. هیچ کدام از برنامه‌های پیام‌رسان در اروپا فیلتر نیستند.
تنها کشوری که در آمریکای جنوبی رسانه‌های مستقل و اخبار را به شدت کنترل و سانسور می‌کند ونزوئلا است. تنها ۴ کشور در جهان وی‌پی‌ان‌ها را به طور کامل ممنوع کرده‌اند آن هم چین، ایران، کره شمالی و عراق هستند.
به گزارش statista، طبق مطالعات آنلاین شرکت امنیت و حریم خصوصی Surfshark در مورد ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل، در حال حاضر حدود ۲ درصد از کشورهای مورد بررسی، دسترسی به رسانه‌های اجتماعی و برنامه‌های ارتباطی را مسدود کرده‌اند. چین، کره شمالی، ایران و ترکمنستان.
این محدودیت عمدتاً مربوط به شبکه‌های اجتماعی خارجی مانند توییتر و فیس‌بوک است . باید توجه داشت که چین اکوسیستم ملی خود را از شبکه‌های اجتماعی و برنامه‌های ارتباطی دارد.