سلام بر تو اى حجت خدا و فرزند حجت خدا سلام بر تو اى شهید راه خدا و فرزند شهید راه خدا، سلام بر تو اى آنکه خون تو و پدرتان را در راه خدا ریختند و خدا خونخواه و خون بهاى شماست اى فرد بى مانند در آسمان و زمین، گواهى مى دهم که خون پاک تو در بهشت خلد ساکن شد و سایه افکنان عرش را بلرزانید و تمام خلایق را بگِریاند. و هفت آسمان و هفت زمین و هر چه در آنهاست و یا در مابین آنهاست را به گریه اندازد و هر که در بهشت و جهنم است و هر آنچه از خلق خدا که دیده شود یا دیده نشود را گریاند.
شرح مختصری:
این بخش از زیارت در حقیقت اشاره به صحنه بسیار مهمی در قیامت دارد که در آن ساعت، حضرت امام حسین (علیه السلام) با همان حالی که در کربلا به شهادت رسیدند وارد قیامت خواهندشد. دیدن چنین صحنه ای برای همه کسانی که در بهشت و جهنم یا در صحرای محشر حضور دارند بسیار حیرت آور خواهد بود و از آنجایی که در قیامت همه پرده ها کنار رفته است و مردم همه حقایق را به چشم خود می بینند متوجه حقانیت و مظلومیت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) می شوند. و این صحنه های دردناک، همه چشمان را گریان می کند.
اگر خود ما هم کمی با توجه و دقت چنین صحنه ای را تصور و تجسم کنیم شاید هم اکنون نیز گریان شویم چه برسد به آن که چنین صحنه ای بطور واقعی در قیامت اتفاق بیفتد، آنهم در زمان و مکانی که همه شک و تردیدها برطرف شده است.
همچنین این زیارت اشاره است به اهمیت فراوان حوادث و وقایع کربلا و قرب و منزلتی که امام حسین (علیه السلام) نزد خداوند متعال دارد. در روایات داریم که گریه بر امام حسین (علیه السلام) پاداشی مانند بهشت دارد. کسی که مردم را برای امام حسین (علیه السلام) بگریاند و یا گریه کند و یا اگر نتوانست گریه کند، خود را در حالت گریه کردن قرار دهد (حالت تباکی) پاداش های عظیمی به او وعده داده شده است.
شاید بتوان گفت بخشی از زیارت اشاره باشد به این نکته که اگر کسی در این دنیا گریه نکرد ، در آن دنیا گریه خواهد کرد ، امّا گریه آنجا دیگر برای هدایت نیست، هدایت در دنیا است یعنی گریه کردن او برای امام حسین (علیه السلام) در قیامت سودی و منفعتی برای او ندارد و در قیامت دیگر هدایت نیست و دیگر نمی توان عمل خیری را انجام داد . هر کاری در این دنیا انجام دادیم در قیامت و آخرت نتیجه اش را می‌بینیم . در آن دنیا دیگر به ما اجازۀ کارکردن و عبادت نمی‌دهند حتی زمانی که بندگان خدا عظمت خداوند را در بهشت یا جلوات دیگر خداوند متعال را در مکان‌های دیگر می‌بینند و در برابر آن تعظیم کنند .
دیدن این صحنه در قیامت که امام حسین (علیه السلام) با همان حالتی که در کربلا به شهادت رسیدند، بسیار تکان دهنده و گریاننده خواهدبود، ولی گریه های مردم در قیامت برای آنان اثری نخواهد داشت. در این صحنه آنان که برای امام حسین (علیه السلام) در دنیا اشک ریختند و گریه کردند و برای ادامه مسیر ایشان، و استمرار مکتب او، و رسالت اسلام تلاش کردند به واسطه شفاعتی که از امام حسین (علیه السلام) دریافت می کنند، پاداش خود را می گیرند.