تمام امام های اهل تسنن یا بدون واسطه و یا با واسطه شاگرد امام بوده و نزد امام شاگردی کرده اند. در رأس ائمة اهل تسنن ابو حنیفه است و نوشته اند ابو حنیفه دو سال شاگرد امام بوده، و این جمله را ما در کتابهای خود آنها می خوانیم که گفته اند او گفت: «لَوْ لاَ السَّنَتانِ لَهَلَکَ نُعْمانُ» اگر آن دو سال نبود نعمان از بین رفته بود. (نعمان اسم ابو حنیفه است. اسمش «نعمان بن ثابت بن زوطیّ بن مرزبان» است؛ اجدادش ایرانی هستند.) مالک بن انس که امام دیگر اهل تسنن است نیز معاصر امام صادق است. او هم نزد امام می آمد و به شاگردی امام افتخار می کرد. شافعی در دورة بعد بوده ولی او شاگردی کرده شاگردان ابو حنیفه را و خود مالک بن انس را. احمد حنبل نیز سلسلة نسبش در شاگردی در یک جهت به امام می رسد. مجموعه آثار شهید مطهری ج18ـ سیری در سیره ائمه اطهار(ع).