اولاً؛بودجه نظامی و دفاعی کشور و حمایت از محور مقاومت هیچ مانعی برای ایجاد اشتغال و وضعیت اقتصادی کشور نبوده و امکانات و منابع کشور به میزانی است که در صورت برنامه ریزی و مدیریت صحیح و استفاده از سرمایه های داخلی و جذب سرمایه های خارجی می توان وضعیت اقتصادی کشور را بهبود بخشید و اشتغال ایجاد نمود.
اولاً؛بودجه نظامی و دفاعی کشور و حمایت از محور مقاومت هیچ مانعی برای ایجاد اشتغال و وضعیت اقتصادی کشور نبوده و امکانات و منابع کشور به میزانی است که در صورت برنامه ریزی و مدیریت صحیح و استفاده از سرمایه های داخلی و جذب سرمایه های خارجی می توان وضعیت اقتصادی کشور را بهبود بخشید و اشتغال ایجاد نمود. راه حل بهبود اقتصاد کشور و رفع بیکاری و ایجاد اشتغال ، به کار گیری ظرفیت ها و امکانات داخلی کشور و حمایت و تقویت تولیدکنندگان و بنگاههای کوچک و متوسط و شرکت های دانش بنیان و تحقق و اجرای اقتصاد مقاومتی است نه کاهش بودجه نظامی و دفاعی کشور و حمایت از محور مقاومت. وجود موارد متعدد حقوق های نجومی، اختلاس ها و ریخت و پاشها در وزارت خانه ها و ادارات دولتی، متاسفانه بیانگر ناکارآمدی و فقدان مدیریت صحیح است و نه کمبود نقدینگی و اعتبارات. ثانیاً؛بودجه نظامی و دفاعی کشور و هزینه ای که کشورمان برای حمایت از محور مقاومت و مبارزه با گروههای تروریستی می کند ، برای حفظ امنیت کشور ضروری است که هر گونه مسامحه و کوتاهی در مورد آن امنیت کشور را به مخاطره خواهد انداخت و اصل اولی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور ، وجود امنیت پایدار در کشور است که این مسأله در گرو تقویت توان دفاعی کشور و محور مقاومت در منطقه است. نادیده گرفتن و هر گونه کم توجهی و کوتاهی نسبت به توان نظامی و دفاعی کشور و حمایت از محور مقاومت در منطقه ، کشور ما را دچار مشکلات و هزینه های بیشتری خواهد نمود .بنابراین نمی توان به بهانه بهبود اقتصاد کشور از توجه به امنیت و ارتقای توان بازدارندگی کاست . ثالثاً؛ بودجه نظامی کشور ما با وجود قرار داشتن در منطقه بسیار استراتژیک و دشمنی نظام سلطه از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی و تهدیدات فراوان، نسبت به برخی از کشورهای منطقه کمتر است . پر واضح است که جهان امروز، جهانی پر از تولیدات پیشرفته در حوزه نظامی است و بسیاری از کشورها، بیشتر توان مالی خود را معطوف به این عرصه کردهاند، علت هم در این است که اگر کشوری قدرت و توان نظامی نداشته باشد، یک شبه توسط ابرقدرتها نه تنها چپاول خواهد شد، بلکه بلعیده میشود. از این رو در اختیار داشتن یک نیروی نظامی قدرتمند در هر کشوری امری لازم و ضروری است البته ناگفته نماند که وجود این نیروی نظامی به کشورها و موقعیت جغرافیاییشان و از همه مهمتر، پیوستن آن کشور به حلقه متحدان ابرقدرتها نیز بستگی دارد. اما در بین مجموعه کشورهای جهان، کشورهایی هستند که موقعیتی کانونی و استراتژیک در مهمترین منطقهای جهان دارند ولی با غرب هم همسو نبوده و مستقل عمل میکنند. جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری است که موقعیت حساس و مهمی در مهمترین نقطه از کره زمین (به لحاظ موقعیت، میزان وجود منابع انرژی و همچنین به لحاظ موقعیت ارتباطی بین شرق به غرب آسیا و اروپا) یعنی خاورمیانه یا همان غرب آسیا و شمال آفریقا دارد ولی نه تنها با غرب و آمریکا در جهت چپاول داراییهای ملتهای مستضعف همسو نیست، بلکه تنها پرچمدار مخالفت با این تفکر نیز هست. کشوری با ذخایر غنی خدادادی از جمله ذخایر فراوان نفت و گاز و همچنین معادنی سرشار از منابع طبیعی، در قلب خاورمیانه واقع شده است. غیر از این، جمهوری اسلامی ایران از جنوب به خلیج فارس و دریای عمان و آبهای آزاد دسترسی داشته و مالکیت تنگه استراتژیک هرمز را هم برعهده دارد. چنین کشوری با چنین موقعیت و منابعی، حدود چهل سال است که دچار یک تحول و انقلاب بزرگ شده و پرچم مخالفت با استعمار غرب را بلند کرده است. در این مدت نیز بارها مورد تهاجم قرار گرفته که در طولانیترینش، 8 سال جنگ تحمیلی صدام با حمایت بیش از 40 حامی پرقدرتش به کشور را دفع کرده است. حالا سوال این است، آیا ایران اسلامی با این موقعیت ژئوپلوتیک و با این میزان از ذخایر طبیعی اعم از نفت، گاز، معادن و . . .، نیاز به توان نظامی قدرتمندی ندارد؟ پر واضح است که داشتن نیروی نظامی گسترده و با تجهیزات نظامی بهروز، نه تنها برای چنین کشوری واجب است بلکه از نظر بسیاری از کارشناسان، داشتن توان نظامی بالا برای ایران، از همه چیز واجبتر و لازمتر بوده و اولویت اول کشور باید باشد چرا که در صورت هر گونه تهاجم نظامی از سوی کشوری به ایران، این توان نظامی و نیروی نظامی مجهز است که میتواند کشور را از هر آسیبی مصون بدارد. از این رو، نظام اسلامی تحت زعامت حضرت آیتالله خامنه ای فرمانده کل قوا، توجه بسیار زیادی خصوصا در سال های اخیر به مباحث نظامی و پیشرفت نظامی با توجه به افزایش روزافزون تهدیدات داشته و همواره درصدد تقویت بنیه دفاعی خود است اما این توجه زیاد، علیرغم اینکه بسیار خوب و قابل تقدیر است اما مرتفع کننده نیازها نیست، چه اینکه قدرتهای غربی و حتی بسیاری از همسایگان ایران هم که غالبا در جهت منافع غرب حرکت میکنند، توجه خود را به هزینههای نظامی، بیش از پیش کرده و با قدرت در حال افزایش توان نظامی خود هستند. در حال حاضر، آمریکا بیشترین بودجه را در جهان صرف ابعاد نظامی خود میکند و پس از آن کشورهای چین، عربستان و روسیه در رتبههای بعدی قرار دارند. اگرچه آمار دقیقی از میزان بودجه دفاعی کشورهای جهان به ترتیب میزان تخصیص یافته وجود ندارد، اما بودجههایی که کشورهای علنی برای صرف در حوزه دفاعی – امنیتی صرف میکنند، قابل توجه است. نگاهی به این آمار رسمی، به خوبی نشان میدهد که چرا غرب و برخی کشورهای عربی به انحاء مختلف درصدد ایجاد مانع در پیشرفت نظامی و تخصیص بودجه، نیرو و انجام تحقیقات نظامی در ایران هستند، کشورهایی که بیشترین رشدهای بودجههای تخصیص یافته به حوزه دفاعی را داشته و هماکنون در رتبههای نخست صرف بودجه نظامی برای تولید انواع سلاح و تجهیزات قرار دارند. بودجه دفاعی برخی کشورها نام کشور بودجه سال منبع آمریکا 596 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم چین 215 میلیاد دلار 2015 موسسه استکهلم عربستان 87.2 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم روسیه 66.4 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم انگلیس 55.5 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم هند 51.3 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم فرانسه 50.9 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم ژاپن 40.9 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم آلمان 39.4 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم کره جنوبی36.4 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم برزیل 24.6 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم ایتالیا 23.8 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم استرالیا 23.6 میلیارد دلار 2015 موسسه استکهلم کانادا 14 میلیارد دلار 2015 موسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک … …. … ایران 12 میلیارد دلار 2015 1394 — اسپانیا 10.7 میلیارد دلار 2015 موسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک لهستان 10.3 میلیارد دلار 2015 موسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک موسسه تحقیقات صلح استکهلم (Stockholm International Peace Research Institute) موسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک (International Institute for Strategic Studies) بررسی ارقام این جدول که طبق آمار رسمی موسسات بینالمللی است، نشان میدهد که کشورهای آمریکا، چین، عربستان سعودی، روسیه و انگلیس، بیشترین بودجه نظامی جهان را در سال 2015 داشتهاند به طوری که موسسه بینالمللی تحقیقات صلح استکهلم در گزارشی که در این باره داده، نوشته است: 36 درصد از کل بودجه نظامی جهان، به آمریکا اختصاص دارد. طبق این جدول، کشورهای جهان هزینههای فراوانی را صرف تقویت بنیه دفاعی خود میکنند و این به معنای آن است که بقیه کشورها از جمله کشورهای غیرهمسو با جریان قدرت در جهان هم برای مصون ماندن از هرگونه تعرض از سوی این کشورها، باید به تقویت بیش از پیش بنیه دفاعی خود بپردازند. اما جالب است بدانید که جمهوری اسلامی ایران برخلاف همه فشارهای سیاسی و اقتصادی و با تاکیدات مکرر فرمانده کل قوا مبنی بر تقویت بنیه دفاعی کشور، صرف بودجه نظامی رو به رشدی تاکنون داشته است اما با این حال، ایران که در میان کشورهای منطقه با توجه به تهدیدات مضاعفتری از جمله خطرات وقوع احتمالی جنگ، حملات تروریستی، اقدامات خرابکارانه تحت مدیریت بیگانگان و غیره را دارد، هزینه بسیار کمتری به نسبت بسیاری از کشورهای منطقه صرف تقویت حوزه دفاعی خود میکند که این نشان میدهد که تقویت بنیه دفاعی کشور در شرایط حاضر، امری بسیار ضروری است. بودجه دفاعی ایران و برخی کشورهای منطقه عربستان 87.2 میلیارد دلار سال 2015 امارات متحده عربی 22.8 میلیارد دلار سال 2015 ترکیه 18 میلیارد میلیارد دلار سال 2015 رژیم صهیونیستی 16.1 میلیارد دلار سال 2015 عراق 13.1 میلیارد دلار سال 2015 ایران 12 میلیارد دلار سال 2015 پاکستان 7 میلیارد دلار سال 2015 مصر حدود 5 میلیارد دلار سال 2015 کویت حدود 5 میلیارد دلار سال 2015 قطر حدود 2 میلیارد دلار سال 2015 اردن حدود 2 میلیارد دلار سال 2015 جالب است بدانید که کشوری مانند کره جنوبی برای سالهای 2016 و 2020 پیش بینی کرده که باید 214.7 میلیارد دلار بودجه برای فعالیتهای نظامی خود اختصاص دهد که از این میزان، فقط قرار است مبلغ 5.5 میلیارد دلار را صرف تقویت بنیه پدافند هوایی خود کند. کشور روسیه هم طبق برنامه ریزیهای انجام شده خود، پیش بینی کرده که تا سال 2020 باید 400 میلیارد دلار فقط صرف بهینه سازی تجهیزات نظامی خود کند. آمریکا هم در سال 2015 فقط 10.9 میلیارد دلار صرف برنامه موشکی خود کرده است و این یعنی آمریکاییها رقمی معادل 90 درصد بودجه دفاعی ایران را در سال 2015، صرف برنامه موشکی خود کردهاند. اینها بخشی از توان کشورهای جهان است، کشورهایی که بعضا از هر راهی برای ضربه زدن به امنیت ملی ایران با هر هدفی از جمله تهاجم نظامی یا احتمالا ناامن سازی کشور در جهت جلوگیری از ورود سرمایهگذران ایرانی و خارجی به کشور دریغ نکرده و نخواهند کرد، از این روز از نان شب هم واجبتر این است که ایران نیز همچون کشورهای منطقه و جهان، “توجه مالی جدیتری” به تقویت بنیه دفاعی خود کند تا توان دفاعی و امنیتی کشور بیش از پیش تقویت شده و آمادگیهای اگر چه در سطح بالایی قرار داد، بیش از پیش بالا برود.(www.afkarnews.ir/505541/3)