دوست گرامی. بهترین تجلی عبادت خداوند ذکر و یاد خدا است. بدترین حالت هم غفلت در مقابل ذکر است.

ذکر و یاد خدا یعنی یادت باشد که تو بنده ای
خدا نیستی
خدا داری ولی خدا نیستی خود
غفلت یعنی یادت برود که تو بنده ای و خیال کنی خدایی و دچار توهم خود خداپنداری بشوی
بنده بودن را فراموش کنی و احساس خدا بودن بهت دست بدهد.

پس از لاک خودپرستی خارج شو و لباس بندگی بپوش
از عریکه خدایی به زیر بیا و بندگی کن
اونوقت اگر بنده شدی و از خدایی دست برداشتی
خدای متعال کاری می کند که قدرت خدایی پیدا کنی.
احساس خدایی رو ازت می گیرد و بهت قدرت خدایی می دهد
می شوی خلیفه خدا در روی زمین.

تمام بدبختی ها و ظلم هایی که به انسان ها در طول تاریخ می شود
به خاطر احساس خدایی بشر است
به خاطر تفرعن است.
همه خیال می کنند فرعون هستند و ندای – انا ربکم الاعلی دارند.

غربی ها و رئیس جمهورهای امریکا مخصوصا روحیه تفرعن دارند و لذا به همه عالم زور می گویند خودشون رو ابر قدرت می دونند. قدرت برتر بشر.
در حالی که قدرت فقط از آن خدا است و فقط خدا ابرقدرت است. اگر خدا اراده کند نابود می شوند . مگر شوروی نابود نشد.
ظلم می کنند چون یاد خدا نیستند. چون خیال می کنند خدا هستند. فکر نمی کنند که خدایی دارند و خدا کس دیگری است آنها خدا نیستند.

گناه خودمحوری است خودپرستی است تفرعن است. نوعی ادعای خدایی است. خدا است که هر کاری دلش بخواهد انجام می دهد. بنده حق ندارد هر کاری دلش خواست انجام دهد. بنده فقط به خواست مولی عمل می کند.
خدا دوست ندارد بنده هایش مشرک شوند خیال کنند که خدا هستند لذا گفته من گناه شرک را نمی بخشم.

بنده گناه نمی کند. سرکشی ندارد. سرخود نیست. سرخود عمل نمی کند. سرخود تصمیم نمی گیرد. مطیع محض است. روحیه بندگی دارد. بنده است می داند که همه کاره مولی است و او هیچکاره است. خود را مالک چیزی نمی داند. مالک و خالق و مربی و همه کاره خدا است. قدرت اراده و سلطه و حکومت از آن خدا است و ما فقط بنده ای بیش نیستیم. متکبر و بزرگ خدا است و ما ذره ای بیش نیستیم.

ذکر و یاد خدا همان بندگی و توحید و دین داری و خودسازی و سلوک است و اینها حقیقتشان یکی است. الفاظ و عبارت هایی هستند که معنایشان یکی است. روح شان یکی است.