با عرض سلام.
فعل عبث، یعنی فعل بیهوده و بی‌فایده و بی‌ارزش و نابخردانه؛ مثل اینکه کسی گنجی را جایی پنهان کند و آب در بالای آن نقطه را به عنوان علامت، در نظر بگیرد؛ یا مثل اینکه کسی در دریا ماست بریزد به نیّت درست کردن آب‌ دوغ؛ یا مثل کسی که ماشینش را با یک طناب به درخت کنار خیابان ببندد که دزد آن را نبرد؛ در حالی که باز کردن یا بریدن طناب، کاری ندارد. این گونه کارها را می‌گویند کار عبث.
نقض غرض یعنی، کسی هدفی را لحاظ کند ولی در مقام عمل، طوری عمل کند که خلاف آن هدف باشد. مثلاً کسی برای اینکه ماشینش را دزد نبرد، به ماشینش قفل فرمان می‌زنند ولی کلید آن قفل را هم روی قفل می‌گذارد. یا مثل کسی که دیابت (بیماری قند) دارد و داروهای این بیماری را مصرف می‌کند ولی رژیم غذایی مخصوص افراد دیابتی را مراعات نمی‌کند.
نقض غرض، مصداق کار عبث هم هست؛ امّا هر کار عبثی، مصداق نقض غرض نیست.