اولا، فرزندان امام(ع) هم مانند هر فرزندان دیگران نیاز به تعلیم و تربیت دارد، حال توسط خود امام یا شخص دیگر، البته تعلیم و تربیت فرزند معصوم امام، با خود امام است. و ثانیا دلیل این پاداش را خود امام(ع) بیان فرمودند به داستان و حکایت توجه کنید:حکایت به این شرح آمده بود که: ” … چون مردی به نام عبدالرحمن سلمی تلاوت سوره حمد را به یکی از فرزندان حسین علیه السلام آموخت، و آن فرزند سوره حمد را در نزد پدرش حسین علیه السلام تلاوت نمود آن حضرت هزار سکه طلا و هزار جامه به آن آموزگار بخشید و دهانش را از در و یاقوت انباشته کرد [ و چون شگفتی عبدالرحمن را دید] فرمودند:
” این پاداش ها چگونه با حق تو برابری می کند؟”
امام حسین علیه السلام به عبدالرحمن سلمی، معلمی که به فرزندش سوره حمد را آموخته بود، هزار دینار طلا و هزار حلّه بخشید و دهان او را پر از درّ کرد.
درباره علت این بخشش از امام سوال کردند.
فرمود: « آنچه من به او دادم، در برابر آنچه او داده (تعلیم سوره حمد به فرزندم) ناچیز است.» و این شعر را خواند:
اذا جادت الدنیا علیک فجد بها *** علی الناس طرا قبل ان تتفلت
فلا الجود یفنیها اذاهی اقبلت *** و لاالبخل یبقیها اذا ما تولّت
( هنگامی که دنیا به تو بخشش کرد، تو نیز به مردم ببخش قبل از این که به حال خود رها شوی و از بخشش‌اش محروم گردی.
هنگامی که مال دنیا به انسان روی آورد، جود و بخشش آن را تباه نمی‌کند و هنگامی که از انسان روی گرداند، بخل به آن بقا نمی‌بخشد.)
منابع: بحار الانوار، ج 44، ص 191، حدیث 3- مناقب، ج 4، ص 66 .