قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۰۹/۱۶
–
۱۵۷۱۷ بازدید
من از روی نادانی وبه خاطر فریب شیطان با دخترم نزدیکی کردم اما الان بسیار پشیمان و عذاب وجدان دارم .توبه کردم دست
پاسخ: الف ) انحراف جنسی
انحراف جنسی از دیدگاه اسلام، یعنی رفتارهای جنسی که خارج از حدود فطرت باشد!
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) یا معشر المسلمین ایّاکم و الزنا فانّ فیه ست خصال، ثلاث فى الدنیا و ثلاث فى الاخرة، اما التى فى الدنیا فانّه یذهب بالبهاء و یورث الفقر و ینقص العمر و أمّا الّتی فی الآخرة فإنّه یوجب سخط الرّبّ و سوء الحساب و الخلود فی النار.
ای مسلمانان خود را از زنا دور نگهدارید که شش نکبت در زنا هست! سه نکبت در دنیا و سه نکبت در آخرت:
أما آن سه نکبت که در دنیا هست: 1) آبرو را میبرد؛ 2) تنگدستی میآورد؛ 3) عمر را کوتاه میکند.
أما آن سه نکبت که در آخرت هست: 1) موجب خشم خدا میشود؛ 2) موجب سختگیری در حساب میشود؛ 3) موجب جاوید ماندن در آتش میشود.
ب ) ارتباط جنسی با محارم
امّا ارتباط جنسی با محارم موجب اختلالات روحی و روانی بیشتری نسبت به غیر محارم دارد و لذا برای آن مجازات هایی شدیدتری هست. مانند: نگاه های شهوت آلود ،رد و بدل کردن کلمات شهوت آلوده، لمس و بوسیدن از روی شهوت و نعوذ بالله آمیزش و زنا!!!) با محارم مثل : دختر ، مادر، خواهر، خاله ، عمه و…!!!
قرآن می فرماید: «حرام شد برای شما ازداوج با مادر و دختر و خواهر و عمه و خاله و دختر برادر و دختر خواهر و مادران رضاعی و خواهران رضاعی و مادر زن و دختران زن که در دامن شما تربیت شده‌اند اگر با زن مباشرت کرده باشید و اگر دخول با زن نکرده (طلاق دهید) باکی نیست که (با دختران او) ازدواج کنید و نیز حرام شد زن فرزند صلبی (نه زن پسر خوانده شما) و نیز حرام شد جمع میان دو خواهر مگر آن چه پیش از نزول این حکم کرده‌اند که خدا از آن درگذشت، زیرا خداوند در حق بندگان بخشنده و مهربان است».
فقهای عظام میفرمایند: «اگر کسى با یکى از محرم هاى خود مثل مادر و خواهر که با او نسبت دارند زنا کند، به حکم حاکم شرع باید او را بکشند». و در قانون مجازات اسلامی نیز زنا با محارم مستوجب اعدام است، و در این حکم بین زن و مرد فرقی نیست.
ج ) توبه
البته اگر کسی (نعوذ بالله) با محرم زنا کرده باشد باید بین خود و خدای خودش از عملش توبه کند و البته باید از توبه در این مورد ناامید نباشد.
د ) آثار توبه
توبه و قبولى توبه از نعمت‌های کم نظیر الهى است و داراى آثار و نتایج بسیار درخشانى است، بعضی از آثار مهم توبه عبارتند از :
1 . از بین برد ن گناه
توبه حقیقى طوری گنهکار را دگرگون مى‌کند، که گویى اصلاً گناه نکرده است.
امام باقر (علیه السلام) میفرماید: «التائب من الذنب کمن لا ذنب له»؛ توبه کننده از گناه مانند آن است که گناهى نکرده است.
2 . پرده پوشی بر گناه
توبه حقیقى موجب پرده‌پوشى و نابودى آثار گناه مى‌گردد.
امام صادق (علیه السلام) میفرماید: «هنگامى که بنده توبه حقیقى کرد، خداوند او را دوست مى‌دارد، و در دنیا و آخرت گناهان او را مى‌پوشاند، هر چه از گناهان که دو فرشته موکل بر او برایش نوشته‌اند از یادشان ببرد و به اعضاى بدن وحى مى‌کند که گناهان او را پنهان کنید.و به نقاط زمین (که او در آن گناه کرده) فرمان مى‌دهد گناهان او را پنهان کنید.
فیلقى الله حین اَلقاه و لیس شَیى یَشهد علیه بشىء من الذّنوب؛ پس توبه کننده با خدا ملاقات کند به گونه‌اى که هیچ چیز نیست که در پیشگاه خدا گواهى بدهد که او چیزى از گناه را انجام داده است.
3 . محبوب خدا شدن
توبه حقیقى انسان را محبوب خدا مى‌کند، آن هم به عنوان محبوب‌ترین بندگان.
امام کاظم (علیه السلام) میفرماید: «و اَحَبّ العِباد الى الله تعالى المُفَتَّنون التَّوابون»؛ و محبوب‌ترین بندگان در پیشگاه خدا، آنهایى هستند که در فتنه (گناه) واقع شوند و بسیار توبه کنند.
امام سجاد (علیه السلام) در فرازى از مناجات خود از مناجات‌هاى پانزده‌گانه‌اش به پیشگاه خداوند چنین عرض مى‌کند: «الهى انت فَتَحت لِعبادک باباً الى عَفوِک، سمّیتَه التّوبه، فقلت: توبوا الى الله توبة نصوحاً، فما عذر مَن اغفل دخول الباب بعد فتحه؟» اى خداى من! تو آن کسى هستى که درى به سوى عفوت براى بندگانت گشوده‌اى و نام آن را توبه نهاده‌اى و فرموده‌اى: به سوى خدا باز گردید و توجه خالص کنید، اکنون عذر کسانى که از وارد شدن به این در گشوده غفلت کرده‌اند، چیست؟
د ). حقیقت توبه
توبه در حقیقت پشیمان شدن از گناه و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی شود. به عبارت دیگر مشکل و نگرانی ای که در زمینه قبول توبه وجود دارد، از طرف خداوند- یعنی پذیرنده توبه- نیست؛ بلکه مشکل از جانب خود توبه کننده است که آیا موفق می شود راه خود را به سوی خداوند تغیر دهد یا نه.
هر گناهی قابل توبه است و خداوند خود فرموده است : «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان را می آمرزد».
جامعترین سخن درباره حقیقت و ارکان توبه همان کلامی است که در سخنان قصار امیرمؤمنان على علیه السلام در نهج البلاغه در شرح استغفار به معنى جامع و کامل آمده است.
کسى در محضر آن حضرت گفت: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ» گویى امام از طرز سخن او و یا سوابق و لواحق اعمالش مى دانست که این استغفار جنبه صورى دارد و نه واقعى، به همین جهت از این استغفار بر آشفت و فرمود: «ثَکِلَتْکَ امُّکَ اتَدْرى مَا الْاسْتِغْفارُ؟ الْاسْتِغْفارُ درَجَةُ الْعِلِّیِّیْنَ»؛ (مادرت بر عزاى تو بگرید، آیا مى دانى استغفار چیست؟ استغفار مقام بلند مرتبگان است!)
سپس افزود: «وَهُوَ اسمٌ واقِعٌ عَلى سِتَّةِ مَعانٍ»؛ (استغفار یک کلمه است امّا شش معنى [و مرحله] دارد.)
«اوَّلُها النَّدَمُ عَلى ما مَضى»؛ (نخست، پشیمانى از گذشته است.)
«وَالثَّانى الْعَزْمُ عَلَى تَرْکِ الْعَودِ الَیْهِ ابَداً»؛ (دوم، تصمیم بر ترک آن براى همیشه است.)
«وَ الثَّالِثُ انْ تُوءَدِّىَ الَى الْمَخْلُوقینَ حُقُوقَهُمْ حَتّى تَلْقَى اللَّهَ امْلَسَ لَیْسَ عَلَیْکَ تَبِعَةٌ»؛ (سوم این که حقوقى را که از مردم ضایع کرده اى به آنها باز گردانى، به گونه اى که هنگام ملاقات پروردگار حقّ کسى بر تو نباشد.)
«وَ الرَّابِعُ انْ تَعْمِدَ الَى کُلِّ فَرِیْضَةٍ عَلَیْکَ ضَیَّعْتَها فَتُؤَدِّىَ حَقَّها»؛ (چهارم این که هر واجبى که از تو فوت شده حقّ آن را به جا آورى [و قضا یا کفّاره آن را انجام دهى].)
«وَ الْخامِسُ انْ تَعْمِدَ الَى اللَّحْمِ الذَّى نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِیْبَهُ بِالْأَحْزانِ حَتَّى تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَیَنْشَأَ بَیْنَهُما لَحْمٌ جَدِیدٌ»؛ (پنجم این که گوشتهایى که به واسطه حرام بر اندامت روئیده، با اندوه بر گناه آب کنى، تا چیزى از آن باقى نماند، و گوشت تازه به جاى آن بروید.)
«وَالسَّادِسُ انْ تُذِیقَ الْجِسْمَ الَم الَطَّاعَةِ کَما أذَقْتَهُ حَلاوَةَ الْمَعْصِیَةِ فَعِنْدَ ذلِکَ تَقُولُ اسْتَغْفِرُ اللَّهَ»؛ (ششم آن که به همان اندازه که لذّت و شیرینى گناه را چشیده اى درد و رنج طاعت را نیز بچشى، و پس از طىّ این مراحل بگو استغفر اللّه!) (5) همین معنى در روایت دیگرى از کمیل بن زیاد از امیرمؤمنان على علیه السلام نیز نقل شده است. (6)
ممکن است گفته شود: اگر توبه این است که امیرمؤمنان على علیه السلام در این حدیث بیان فرموده، کمتر توبه کارى مى توان پیدا کرد.
ولى باید توجّه داشت که بعضى از شرایط شش گانه بالا شرط توبه کامل است، مانند شرط پنجم و ششم، امّا چهار شرط دیگر، جزء شرایط واجب و لازم است. و به تعبیر بعضى از محققّان، قسمت اوّل و دوم از ارکان توبه است، و قسمت سوم و چهارم از شرایط لازم، و قسمت پنجم و ششم از شرایط کمال است.
* نکته مهم :
هر گز و به هیچ عنوان رابطه نامشروع خود را برای هیچ کس، حتی برای نزدیکترین افراد به خود بازگو مکن که این کار گناه شما را چند برابر و عذاب را افزایش می دهد. و برای جبران گناهان گذشته، به تقویت ایمان و رابطه خود با خدا همت گمار، هیچ گناه نکن، و به خواندن همه نمازهای واجب پنجگانه در اول وقت پایبند باش.
برای تقویت ایمان شما را به خواندن کتاب های اخلاقی :
1 . کتاب «علم اخلاق اسلامی» اثر سید جلال الدین مجتبوی
2 . کتاب «گناهان کبیره» و «قلب سلیم» از آیت الله شهید دستغیب توصیه می کنیم.
انحراف جنسی از دیدگاه اسلام، یعنی رفتارهای جنسی که خارج از حدود فطرت باشد!
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) یا معشر المسلمین ایّاکم و الزنا فانّ فیه ست خصال، ثلاث فى الدنیا و ثلاث فى الاخرة، اما التى فى الدنیا فانّه یذهب بالبهاء و یورث الفقر و ینقص العمر و أمّا الّتی فی الآخرة فإنّه یوجب سخط الرّبّ و سوء الحساب و الخلود فی النار.
ای مسلمانان خود را از زنا دور نگهدارید که شش نکبت در زنا هست! سه نکبت در دنیا و سه نکبت در آخرت:
أما آن سه نکبت که در دنیا هست: 1) آبرو را میبرد؛ 2) تنگدستی میآورد؛ 3) عمر را کوتاه میکند.
أما آن سه نکبت که در آخرت هست: 1) موجب خشم خدا میشود؛ 2) موجب سختگیری در حساب میشود؛ 3) موجب جاوید ماندن در آتش میشود.
ب ) ارتباط جنسی با محارم
امّا ارتباط جنسی با محارم موجب اختلالات روحی و روانی بیشتری نسبت به غیر محارم دارد و لذا برای آن مجازات هایی شدیدتری هست. مانند: نگاه های شهوت آلود ،رد و بدل کردن کلمات شهوت آلوده، لمس و بوسیدن از روی شهوت و نعوذ بالله آمیزش و زنا!!!) با محارم مثل : دختر ، مادر، خواهر، خاله ، عمه و…!!!
قرآن می فرماید: «حرام شد برای شما ازداوج با مادر و دختر و خواهر و عمه و خاله و دختر برادر و دختر خواهر و مادران رضاعی و خواهران رضاعی و مادر زن و دختران زن که در دامن شما تربیت شده‌اند اگر با زن مباشرت کرده باشید و اگر دخول با زن نکرده (طلاق دهید) باکی نیست که (با دختران او) ازدواج کنید و نیز حرام شد زن فرزند صلبی (نه زن پسر خوانده شما) و نیز حرام شد جمع میان دو خواهر مگر آن چه پیش از نزول این حکم کرده‌اند که خدا از آن درگذشت، زیرا خداوند در حق بندگان بخشنده و مهربان است».
فقهای عظام میفرمایند: «اگر کسى با یکى از محرم هاى خود مثل مادر و خواهر که با او نسبت دارند زنا کند، به حکم حاکم شرع باید او را بکشند». و در قانون مجازات اسلامی نیز زنا با محارم مستوجب اعدام است، و در این حکم بین زن و مرد فرقی نیست.
ج ) توبه
البته اگر کسی (نعوذ بالله) با محرم زنا کرده باشد باید بین خود و خدای خودش از عملش توبه کند و البته باید از توبه در این مورد ناامید نباشد.
د ) آثار توبه
توبه و قبولى توبه از نعمت‌های کم نظیر الهى است و داراى آثار و نتایج بسیار درخشانى است، بعضی از آثار مهم توبه عبارتند از :
1 . از بین برد ن گناه
توبه حقیقى طوری گنهکار را دگرگون مى‌کند، که گویى اصلاً گناه نکرده است.
امام باقر (علیه السلام) میفرماید: «التائب من الذنب کمن لا ذنب له»؛ توبه کننده از گناه مانند آن است که گناهى نکرده است.
2 . پرده پوشی بر گناه
توبه حقیقى موجب پرده‌پوشى و نابودى آثار گناه مى‌گردد.
امام صادق (علیه السلام) میفرماید: «هنگامى که بنده توبه حقیقى کرد، خداوند او را دوست مى‌دارد، و در دنیا و آخرت گناهان او را مى‌پوشاند، هر چه از گناهان که دو فرشته موکل بر او برایش نوشته‌اند از یادشان ببرد و به اعضاى بدن وحى مى‌کند که گناهان او را پنهان کنید.و به نقاط زمین (که او در آن گناه کرده) فرمان مى‌دهد گناهان او را پنهان کنید.
فیلقى الله حین اَلقاه و لیس شَیى یَشهد علیه بشىء من الذّنوب؛ پس توبه کننده با خدا ملاقات کند به گونه‌اى که هیچ چیز نیست که در پیشگاه خدا گواهى بدهد که او چیزى از گناه را انجام داده است.
3 . محبوب خدا شدن
توبه حقیقى انسان را محبوب خدا مى‌کند، آن هم به عنوان محبوب‌ترین بندگان.
امام کاظم (علیه السلام) میفرماید: «و اَحَبّ العِباد الى الله تعالى المُفَتَّنون التَّوابون»؛ و محبوب‌ترین بندگان در پیشگاه خدا، آنهایى هستند که در فتنه (گناه) واقع شوند و بسیار توبه کنند.
امام سجاد (علیه السلام) در فرازى از مناجات خود از مناجات‌هاى پانزده‌گانه‌اش به پیشگاه خداوند چنین عرض مى‌کند: «الهى انت فَتَحت لِعبادک باباً الى عَفوِک، سمّیتَه التّوبه، فقلت: توبوا الى الله توبة نصوحاً، فما عذر مَن اغفل دخول الباب بعد فتحه؟» اى خداى من! تو آن کسى هستى که درى به سوى عفوت براى بندگانت گشوده‌اى و نام آن را توبه نهاده‌اى و فرموده‌اى: به سوى خدا باز گردید و توجه خالص کنید، اکنون عذر کسانى که از وارد شدن به این در گشوده غفلت کرده‌اند، چیست؟
د ). حقیقت توبه
توبه در حقیقت پشیمان شدن از گناه و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی شود. به عبارت دیگر مشکل و نگرانی ای که در زمینه قبول توبه وجود دارد، از طرف خداوند- یعنی پذیرنده توبه- نیست؛ بلکه مشکل از جانب خود توبه کننده است که آیا موفق می شود راه خود را به سوی خداوند تغیر دهد یا نه.
هر گناهی قابل توبه است و خداوند خود فرموده است : «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان را می آمرزد».
جامعترین سخن درباره حقیقت و ارکان توبه همان کلامی است که در سخنان قصار امیرمؤمنان على علیه السلام در نهج البلاغه در شرح استغفار به معنى جامع و کامل آمده است.
کسى در محضر آن حضرت گفت: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ» گویى امام از طرز سخن او و یا سوابق و لواحق اعمالش مى دانست که این استغفار جنبه صورى دارد و نه واقعى، به همین جهت از این استغفار بر آشفت و فرمود: «ثَکِلَتْکَ امُّکَ اتَدْرى مَا الْاسْتِغْفارُ؟ الْاسْتِغْفارُ درَجَةُ الْعِلِّیِّیْنَ»؛ (مادرت بر عزاى تو بگرید، آیا مى دانى استغفار چیست؟ استغفار مقام بلند مرتبگان است!)
سپس افزود: «وَهُوَ اسمٌ واقِعٌ عَلى سِتَّةِ مَعانٍ»؛ (استغفار یک کلمه است امّا شش معنى [و مرحله] دارد.)
«اوَّلُها النَّدَمُ عَلى ما مَضى»؛ (نخست، پشیمانى از گذشته است.)
«وَالثَّانى الْعَزْمُ عَلَى تَرْکِ الْعَودِ الَیْهِ ابَداً»؛ (دوم، تصمیم بر ترک آن براى همیشه است.)
«وَ الثَّالِثُ انْ تُوءَدِّىَ الَى الْمَخْلُوقینَ حُقُوقَهُمْ حَتّى تَلْقَى اللَّهَ امْلَسَ لَیْسَ عَلَیْکَ تَبِعَةٌ»؛ (سوم این که حقوقى را که از مردم ضایع کرده اى به آنها باز گردانى، به گونه اى که هنگام ملاقات پروردگار حقّ کسى بر تو نباشد.)
«وَ الرَّابِعُ انْ تَعْمِدَ الَى کُلِّ فَرِیْضَةٍ عَلَیْکَ ضَیَّعْتَها فَتُؤَدِّىَ حَقَّها»؛ (چهارم این که هر واجبى که از تو فوت شده حقّ آن را به جا آورى [و قضا یا کفّاره آن را انجام دهى].)
«وَ الْخامِسُ انْ تَعْمِدَ الَى اللَّحْمِ الذَّى نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِیْبَهُ بِالْأَحْزانِ حَتَّى تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَیَنْشَأَ بَیْنَهُما لَحْمٌ جَدِیدٌ»؛ (پنجم این که گوشتهایى که به واسطه حرام بر اندامت روئیده، با اندوه بر گناه آب کنى، تا چیزى از آن باقى نماند، و گوشت تازه به جاى آن بروید.)
«وَالسَّادِسُ انْ تُذِیقَ الْجِسْمَ الَم الَطَّاعَةِ کَما أذَقْتَهُ حَلاوَةَ الْمَعْصِیَةِ فَعِنْدَ ذلِکَ تَقُولُ اسْتَغْفِرُ اللَّهَ»؛ (ششم آن که به همان اندازه که لذّت و شیرینى گناه را چشیده اى درد و رنج طاعت را نیز بچشى، و پس از طىّ این مراحل بگو استغفر اللّه!) (5) همین معنى در روایت دیگرى از کمیل بن زیاد از امیرمؤمنان على علیه السلام نیز نقل شده است. (6)
ممکن است گفته شود: اگر توبه این است که امیرمؤمنان على علیه السلام در این حدیث بیان فرموده، کمتر توبه کارى مى توان پیدا کرد.
ولى باید توجّه داشت که بعضى از شرایط شش گانه بالا شرط توبه کامل است، مانند شرط پنجم و ششم، امّا چهار شرط دیگر، جزء شرایط واجب و لازم است. و به تعبیر بعضى از محققّان، قسمت اوّل و دوم از ارکان توبه است، و قسمت سوم و چهارم از شرایط لازم، و قسمت پنجم و ششم از شرایط کمال است.
* نکته مهم :
هر گز و به هیچ عنوان رابطه نامشروع خود را برای هیچ کس، حتی برای نزدیکترین افراد به خود بازگو مکن که این کار گناه شما را چند برابر و عذاب را افزایش می دهد. و برای جبران گناهان گذشته، به تقویت ایمان و رابطه خود با خدا همت گمار، هیچ گناه نکن، و به خواندن همه نمازهای واجب پنجگانه در اول وقت پایبند باش.
برای تقویت ایمان شما را به خواندن کتاب های اخلاقی :
1 . کتاب «علم اخلاق اسلامی» اثر سید جلال الدین مجتبوی
2 . کتاب «گناهان کبیره» و «قلب سلیم» از آیت الله شهید دستغیب توصیه می کنیم.