خانه » همه » مذهبی » توبه از حیوان آزاری

توبه از حیوان آزاری


توبه از حیوان آزاری

۱۳۹۷/۰۵/۰۶


۱۱۲۵۶ بازدید

حیوانی رو کشتم که صاحبش خودم بودم؟ چیکار باید بکنم.

در اسلام، از آزار و اذیت حیوانات و کشتن بی دلیل آنها( مخصوصا نسبت به حیوانات غیر موذی)، نهی شده است و این عمل، از زشت ترین گناهان شمرده شده است.حتی در روایتی از امام صادق (علیه السلام)، این عمل، از زشت ترین گناهان شمرده شده است. ( شیخ حر عاملی،وسائل الشیعة، ج 12، ص 5، ح 15494)نه تنها انسان ها بلکه حیوانات نیز در اسلام از حقوقی متعالی برخوردارند و در آیات و روایات از این حقوق و شیوه های ادای ان صحبت به میان آمده است .رسول خدا (ص) می فرمایند: «هیچ پرنده یا غیرپرنده ای به ناحق کشته نمی شود مگر اینکه در روز قیامت به دشمنی قتل خویش بر می خیزد.» نیز فرمودند: «کسی که گنجشک یا پرنده ای دیگر را به ناحق بکشد، در روز قیامت (درباره حق آن پرنده) مورد بازخواست قرار می گیرد.» عرض شد: ای رسول خدا! حق آن چیست؟ فرمودند: «(به گونه صحیح ذبح شود) و مورد استفاده قرار گیرد؛ نه اینکه سرش را ببرد و آن را دور افکند.» ( مفاتیح الحیاه ، آیت الله جوادی آملی ، ص 668) رسول خدا(ص) چون شتری را با جهازش دربند و بسته دیدند و فرمودند:« صاحب اش کجاست؟ به او بگویید خود را برای محاکمه در قیامت آماده سازد.» ( همان )
توبه از حیوان آزاری
پشیمان شدن از این کردار نشان از پاکی وجدان است. البته باید به درگاه الهی توبه نموده و از او طلب آمرزش کرد. ؛ خدای مهربان دری به نام توبه برای همه بندگانش گشوده و با آغوشی باز بندگان گنهکارش را که رو به سوی توبه آورده اند، می پذیرد. لذا باید آستین همت را بالا زده و با عزمی راسخ توبه ای کنیم متناسب به گناه خویش.
خداوند هر گناهی ( صغیره و کبیره ) را می بخشد «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان را می آمرزد».
توبه در حقیقت پشیمان شدن از گناه و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی شود.
اما در ارتباط با اینکه آیا کفاره ای نسبت به این عمل، واجب می شود یا نه؟ نظر شما را به حدیثی در این باره جلب می‌نماییم:
جبران حیوان آزاری
فردی به نام ابا حمزه، کبوتران نوه اش را از روی غضب سر می برد و گویا بعدها از این عمل خویش پشیمان شده و شرح این واقعه را در سفری که به مکه داشته برای امام باقر (علیه السلام) بیان می کند. امام به او می فرمایند: “اى ابا حمزه، کار زشتی انجام دادی، نمی دانى که چون اهل زمین بچه هاى ما را به بازى گیرند، با بال زدن کبوتر، زیان از آنها دفع می شود و ( نیز اینکه) کبوتران در پایان شب، (ما را) به نماز آگاهى دهند. از هر کدامشان یک دینار طلا صدقه بده زیرا از روی خشم آنها را کشتى.” [شیخ حر عاملی،وسائل الشیعة، ج11، ص521، ح 15431]البته علما، از جمله مرحوم مجلسی و صاحب وسائل الشیعه، امر به پرداخت صدقه در این حدیث را حمل بر استحباب می‌نمایند. [همان؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج62، ص 15]
در پایان، نظر شما را به دو استفتاء در همین موضوع جلب می نماییم:
1 . سوال: کشتن حیوانات اهلى مانند گربه، آن هم بطور فجیع که در اطاق حبس شود و با شدت ضربات آن را بکشند و یا پرنده‌اى مانند کبوتر و کبک اهلى را از روى غضب سر از تنش بکنند موجب صدقه یا مثلا دیه مى‌شود؟
جواب : دیه ندارد و لکن این گونه اذیت به حیوانات، ظلم است و مکافات آن عذاب اخروى است. [گلپایگانى، سید محمد رضا موسوى، مجمع المسائل، ج‌3، ص 278 ]2 . سوال: گناهانى از جمله اذیت کردن و یا کشتن حیوانات را چگونه مى‌توان جبران کرد؟ آیا با توبه بخشیده خواهد شد؟
ج: چنانچه شخص از گناهى که کرده توبه کند مورد عفو قرار مى‌گیرد لکن اگر مال دیگرى را تلف کرده باید صاحب مال را راضى کند و حقّ او را اداء کند یا از او حلالیت بگیرد، و اللّه العالم. [تبریزى، جواد، استفتاءات جدید ج‌2، ص 227]

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد