با سلام خدمت شما پرسشگر محترم
تکبر و خودستایی از آن رو بد است که اولاً در بسیاری از موارد غیر واقعی است؛ یعنی، انسان به کمالی که ندارد خود را می ستاید و ثانیاً در مواردی هم که واقعی باشد غیر استقلالی است؛ یعنی، همه کمالات از خداست و ما در همه اینها وامدار اوییم. پس به جای خودستایی باید صاحب اصلی کمالات را بستاییم، در حالی که خداوند کمال مطلق است و در هیچ چیز، وامدار دیگری نیست. بنابر این تکبر او به معنای غرور پوچ نیست؛ بلکه عین حقیقت کبریایی اوست و خودستایی او در حقیقت ستایش کمال است. از طرف دیگر خودستایی به طور مطلق بد نیست؛ بلکه در مواردی انسان هم باید امتیازات خود را باز گوید و خود را بشناساند تا در پرتو آن بتواند خدمتی به بشریت انجام دهد. چنان که حضرت یوسف به هنگام درخواست پست وزارت دارایی، خود را چنین معرفی کرد: إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ؛ (12:55)