اول:روح و معنویت کلام الهی چنان است که حتی نگاه نمودن به آیات آن نیز بر روح انسان تاثیر می گذارد چه رسد به خواندن آن. مانند نگاه بر گلی زیبا که انسان را شاد و مفرح می کند. کلام خدا و نور آن چنان بی انتهاست که نزدیک شدن به آن نیز موجب جلای روح بشر می شود. مانند عطر خالصی که بودن در کنار آن موجب می شود پس از مدتی انسان رنگ و بوی آن را پیدا کند. البته این بدین معنا نیست که انسان تمام امور خیر دیگر را رها نموده و به خواندن قران بپردازد.
دوم
اما بهتر است قرآن به عربى خوانده شود، زیرا عین کلامى که از زبان معصوم رسیده یک اثر و جاذبه و گاه معانى خاصى دارد که معادل آن به زبان فارسى یا زبان هاى دیگر نیست، گرچه خداوند عالم به هر لغت است و وقتى خالصانه خوانده شود عنایت مى فرماید. توجه داشته باشید که اصرار بر تلاوت قرآن به زبان عربى، دلایل و حکمت هاى گوناگونى دارد؛ از جمله: 1. ایجاد زبانى مشترک در میان همه پیروان و فراهم سازى نوعى وحدت و پیوند جهانى، باعث تأکید بر قرائت و حفظ زبان عربى شده است. 2. روح و محتواى هر پیام و سخنى، در قالب زبان خاص خود، عمیق تر درک مى گردد تا زمانى که به زبان هاى دیگر برگردانده شود و قرآن – که داراى مضامین بسیار بلند و عالى هرگز قابل ترجمه دقیق و کامل به هیچ زبانى نیست. همه ترجمه هاى قرآن، براى رسیدن به معارف بلند و درک زیبایى متن اصلى نارسا است. کافى است اندکى در مباحث مربوط به زبان شناسى، فن ترجمه و تئورى هاى مربوط به آن مطالعه کنید؛ آن گاه خواهید یافت که فرق بین قرآن و ترجمه هایش، همان فرق بین کتاب الهى و بشرى است. 3. قرآن علاوه بر محتواى مطالب، از لطافت ویژه و نکات ادبى برخوردار است که خود، بخشى از اعجاز قرآن است و در قالب هیچ ترجمه اى بیان شدنى نیست.