نویسنده حرز، با ملاحظه جمیع شرایط مطلوب مثل طهارت ، روبه قبله، وانتخاب زمان مناسب ، موضوعیت دارد. لذا بدیهی است که کپی و پرینت گرفتن حرز مطلوب نخواهد بود.حرز یعنی سپر دفاعی ، عامل محافظت کننده چون انسان همیشه در معرض خطرها و بلاهاست ، این حرز ها که از طرف معصومین علیهم السلام دستور آن صادر شده ، عامل محافظت کننده از خطرها و بلاها می باشند،که یا آن را می خوانند یا نوشته وهمراه خود نگهداری می کنند .در فهرست کتاب باقیات الصالحات ( در حاشیه کتاب مفاتیح الجنان ) در بخش پنجم که عنوانش چنین است : در ذکر بعض احراز و ادعیه موجزه ؛ چندین حرز مثل حرز حضرت فاطمه و زین العابدین و امام صادق و حضرت کاظم و حضرت رضا و حضرت جواد و حضرت هادی و امام عسکری و حضرت حجت _ صلوات الله علیهم اجمعین – وجود دارد حرز امام جواد و یا انگشتر حاوى حرز امام جواد بنا به آنچه در روایت آن آمده است به جهت حفظ از بلاها و بدى ها و هر چه که انسان از آن مى ترسد مفید است، (بحار، ج 50، ص 98)، که از جمله آن چشم زخم مى تواند باشد گرچه در خصوص چشم زخم در روایت تصریحى نشده. درخصوص انگشتر عقیق هم روایاتى وارد شده که انسان را از بلاها و هرگونه بدى حفظ مى کند، (وسائل الشیعه، ج 5، ص 89 – 90).ما در سیره ی ائمه معصومین « علیهم السلام» داریم که دعایی را می نوشتند و در عین اینکه می خواندند ، نزد خود می گذاشتند ، حتی از امام رضا « علیه السلام » داریم که دعایی را در یقه ی خود گذاشته بودند ، که به حرز امام رضا « علیه السلام » مشهور است .
مرحوم شیخ عباس قمی « رحمه الله علیه » در حاشیه ی مفاتیح الجنان حرزهایی را که ائمه «علیهم السلام » استفاده می کردند آورده است . پس اگر خود شما یا کس دیگری دعایی را بنویسید و به امید دفع فتنه نزد خود نه دارید، کار درستی است، منتها باید دقت بفرمایید که طرفی که برای شما دعا می نویسد، واقعاً از متون مورد اعتماد استفاده کند نه اینکه چیزهایی را به نام دعا از خودش درآورده باشد. نگهداری قرآن در نزذ خود یک نوع وسیله ی دفع فتنه است و یک نوع حرز به حساب می آید . بر همین اساس قدیمی ها قرآن های بسیار کوچک را در محفظه ای که آب به آن نرسد قرار می دادند و به گردن کودکان می انداختند . دعا و قرآن ؛ هم خواندش خوب است و هم نزد آدم باشد خوب است ولی این خط کشیدن ها که به نام دعا می دهند چیز مطمئنی نیست.